Τρίτη 23 Αυγούστου 2022

Το βάδην στη ζωή μας

 Έχουν περάσει 18 χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Νέος τότε, μόλις είχα απολυθεί από τον στρατό και έψαχνα εργασία. Παράλληλα, είχα κάνει τα χαρτιά μου για εθελοντής στους Αγώνες, μια ευκαιρία να ζήσω από κοντά τη μεγάλη γιορτή. Βλέπετε, ως νέος χωρίς χρήματα ήταν ένας από τους βασικούς τρόπους να πάρω λίγο από την οσμή και το δέος που προκαλεί αυτή η παγκόσμια εκδήλωση.

Θυμάμαι αρκετά πράγματα από τότε. Ένα από τα πιο έντονα ήταν το πρωί της 23ης Αυγούστου 2004. Είχα πιάσει νωρίς βάρδια, ήμουν στον προαύλιο χώρο του ΟΑΚΑ, άλλοτε στην είσοδο και άλλοτε μέσα για να βοηθάμε τον κόσμο να κατευθύνεται εκεί που ήθελε και έπρεπε. Εκείνο το πρωινό, λοιπόν, ήμουν καθισμένος σε μια ψηλή καρέκλα ανάμεσα στον κόσμο με μια ντουντούκα στο χέρι δίνοντας κατευθύνσεις. "Αριστερά για τον στίβο του ΟΑΚΑ, δεξιά για το κατάστημα με τα αναμνηστικά, πίσω για το κολυμβητήριο και την ποδηλασία" σε ελληνικά, αγγλικά και ενίοτε όποια άλλη γλώσσα ήξερε ο καθένας.

Κάποια στιγμή ακούσαμε από το στάδιο ιαχές από τον κόσμο. Δε γνωρίζαμε για ποιο λόγο και γυρίσαμε να κοιτάξουμε τις οθόνες που ήταν στα καταστήματα εκτός σταδίου. Είδαμε μια νεαρή κοπέλα να μπαίνει πρώτη στο στάδιο σε ένα αγώνισμα που σε γενικές γραμμές μας ήταν άγνωστο. Η νεαρή κοπέλα ήταν η Αθανασία Τσουμελέκα και το αγώνισμα ήταν το βάδην, συγκεκριμένα τα 20 χιλιόμετρα. Αρχίσαμε να ζητωκραυγάζουμε, ξεχνώντας για λίγο το ρόλο του οδηγού. Η χαρά για ένα μετάλλιο μας έφτιαξε τη διάθεση, η οποία ήταν ήδη στα ύψη καθώς η συμμετοχή και μόνο σε αυτή τη μεγάλη γιορτή ήταν κάτι το συγκλονιστικό.

Πολλά χρόνια μετά είχα τη χαρά να την συναντήσω σε άσχετο με τον αθλητισμό χώρο. Αφού βεβαιώθηκα ότι ήταν όντως η Αθανασία Τσουμελέκα, την πλησίασα και της είπα ένα Ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μας πρόσφερε και μου φάνηκε σαν να ντράπηκε λίγο που της το έλεγα τόσα χρόνια μετά από εκείνη την ημέρα. Επειδή, όσο την γνώρισα, φαίνεται απλός και ευγενικός άνθρωπος, θεωρώ ότι το εκτίμησε. Όπως και να έχει, την ευχαριστούμε για τις όμορφες αναμνήσεις και συγκινήσεις!

ΥΓ 18 χρόνια μετά το βάδην επανήλθε στο προσκήνιο με τη διπλή, τεράστια επιτυχία της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη, γράφοντας ιστορία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

ΥΓ1 Βίντεο από τα τελευταία χιλιόμετρα και τις δηλώσεις της Αθανασίας Τσουμελέκα μετά το χρυσό.



2 σχόλια:

  1. Ο πατέρας με τις δυο αδελφές μου πήγαν τυχαία εκείνη τη μέρα να παρακολουθήσουν στίβο. Η ευτυχια τους που είδαν μια Ελληνίδα, κ μάλιστα συντοπίτισσα να μπαίνει πρώτη στο στάδιο, είναι απερίγραπτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπορώ μόνο να το φανταστώ. Όμορφο συναίσθημα και τυχεροί όσοι το έζησαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή