Βουδαπέστη: η πλευρά της Πέστης (3/3)

Έπειτα από την χριστουγεννιάτικη περιήγηση κάναμε ένα πέρασμα στην αριστοκρατική πλευρά της Βούδας. Στο τελευταίο κομμάτι επανερχόμαστε στην πλευρά της Πέστης, όπου και βρίσκεται στην ουσία η καρδιά της πόλης. Τα αξιοθέατα αρκετά, όπως και τα μπαράκια, οι καφετέριες και τα εστιατόρια. Ψάξιμο θέλει και να φύγει κανείς από το καθαρά τουριστικό κέντρο.Τρία είναι τα ευρύτερα τμήματα της πόλης τα οποία επισκεφτήκαμε: η περιοχή γύρω από το Κοινοβούλιο, η εβραϊκή συνοικία και το κομμάτι γύρω από τον καθεδρικό του Αγίου Στεφάνου. Ας δούμε πρώτα το τελευταίο.

Η βασιλική του Αγίου Στεφάνου έχει την εξής ιδιαιτερότητα: δεν είναι προς τιμή κάποιου αγίου, αλλά το πρώτου βασιλιά της Ουγγαρίας. Μέσα μάλιστα βρίσκεται και το λείψανό του, πλην ορισμένων άκρων που έχουν μοιραστεί αλλού ως "άγια και θαυματουργά". Ο ναός φαίνεται απ'όλη την πόλη, είναι ισοϋψής με το Κοινοβούλιο. Τα Χριστούγεννα μάλιστα στην πλατεία μπροστά στήνεται μία από τις χριστουγεννιάτικες αγορές.

Στον δρόμο που οδηγεί από τον καθεδρικό στο ποτάμι συναντά κανείς ένα ενδιαφέρον άγαλμα. Πρόκειται για αστυνομικό με κύρια χαρακτηριστικά το μουστάκι και την φουσκωτή κοιλιά. Οι ντόπιοι συνηθίζουν να χαϊδεύουν αυτά τα μέρη για καλή τύχη, εξού και ο αποχρωματισμός.

Φτάνοντας στο ποτάμι, βρίσκει κανείς ένα άλλο διάσημο άγαλμα της Βουδαπέστης. Πρόκειται για ένα ξωτικό του Δούναβη το οποίο φαίνεται σαν αγοράκι και σαν κοριτσάκι μαζί. Για τους κατοίκους της Βουδαπέστης το συγκεκριμένο άγαλμα έχει ιδιαίτερη αξία, καθώς είναι το πρώτο που στήθηκε μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Για την κοπέλα της φωτογραφίας θα τα πούμε στο τέλος.

Αφού φτάνει κανείς στο ποτάμι, προχωρά δεξιά για να προσεγγίσει το Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας - πρόσφατα έγιναν εκεί αρκετές διαδηλώσεις για την αλλαγή του συντάγματος από την υπάρχουσα κυβέρνηση. Είναι ωραίο να περάσει κανείς μέρα και νύχτα, είναι όμορφα φωτισμένο. Βέβαια για καλύτερες φωτογραφίες, καλύτερα να πάει κανείς στην απέναντι πλευρά του Δούναβη, είναι πολύ κοντά και μεγάλο το κτίριο.

Λίγο πριν φτάσει κανείς στο Κοινοβούλιο, συναντά ένα από τα πιο συγκλονιστικά εκθέματα της πόλης. Πρόκειται για τα γνωστά Παπούτσια στην αποβάθρα του Δουνάβεως (Shoes on the Danube Promenade). Η ιστορία πίσω από αυτό το μνημείο είναι αρκετά ανατριχιαστική. Κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου Ναζί συγκέντρωσαν στην αποβάθρα Εβραίους της Βουδαπέστης, τους υποχρέωσαν να αφαιρέσουν τα παπούτσια τους και τους εκτέλεσαν, με τα πτώματά τους να παρασύρονται από το ποτάμι. Ειδικά μερικά παπούτσια μικρών παιδιών δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο, πιστεύω.

Η πίσω από το ποτάμι πλευρά του Κοινοβουλίου είναι ωραία μέρα και νύχτα. Μπορεί κανείς να παίξει με τα χρώματα με ενδιαφέροντα αποτελέσματα.

Για τις γιορτές, είχαν στήσει μπροστά έκθεση με χριστουγεννιάτικα έθιμα της Ουγγαρίας σε εικόνες.

Λίγο πιο πίσω βρίσκει κανείς άγαλμα του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, του Ρόναλντ Ρίγκαν. Απ'ό,τι φαίνεται, είχε ουγγρική καταγωγή.

Άλλο ένα ενδιαφέρον άγαλμα. Μου αρέσουν αυτές οι αυθόρμητες παρεμβάσεις, το έχω ξαναπεί.

Συνεχίζοντας την διαδρομή, βγαίνει κανείς στην πλατεία Szabadsag. Περιβάλλεται από όμορφα κτίρια, ενώ στο κέντρο βρίσκεται ένα καφέ σαν φούσκα. Κάποια κτίρια έχουν έντονο σοβιετικό στοιχείο.

Μια στάση για φαγητό επιβάλλεται. Σούπα και πάλι είχε το μενού, αυτή τη φορά ζεστή ψαρόσουπα με ψάρια από τον Δούναβη. Χορταστική και απολαυστική. Την συνόδεψα με palinka - είναι το εθνικό ποτό της Ουγγαρίας, απόσταγμα από φρούτα σαν την ρακή. Απαντάται σε πολλές χώρες, τελικά. Η συγκεκριμένη είναι από δαμάσκηνα, εξού και το καφέ χρώμα.

Η αυθεντική palinka είναι διάφανη, θυμίζει ρακή/ τσίπουρο. Όσο για αλκοόλ, έχει αρκετό!

Η εβραϊκή συνοικία είναι ίσως το πιο ζωντανό κομμάτι της Βουδαπέστης, πέρα από το τουριστικό κέντρο. Στην άκρη της βρίσκεται η Συναγωγή, ενώ στην άλλη άκρη η Όπερα. Αξίζει να περπατήσει κανείς στα στενά για να πιει έναν καφέ ή ένα ποτό.

Η Όπερα της Βουδαπέστης. Όμορφο κτίριο, ενώ οι τιμές για παραστάσεις ήταν σχετικά χαμηλές.

Η Συναγωγή της Βουδαπέστης με τους τρούλους που χρυσίζουν. Έχει μαυριτανικές επιρροές. Θεωρείται η μεγαλύτερη συναγωγή που λειτουργεί στην Ευρώπη.

Τα δρομάκια της συνοικίας είναι όμορφα μέρα και νύχτα. Ειδικά ο δρόμος με τα φώτα, θυμίζει αεροδιάδρομο.

Η Βουδαπέστη είναι γνωστή για τα λεγόμενα ruin bars. Στην ουσία είναι παλιές αποθήκες, εγκατελελειμμένοι χώροι, αυλές και λοιπά που έχουν μετατραπεί σε μπαράκια. Είναι ίσως ό,τι πιο ζωντανό υπάρχει από διασκέδαση στη Βουδαπέστη. Κατά τύχη πήγαμε στο πιο φημισμένο, στο Szimpla Kert. Πώς μπορεί να τα βρει κανείς; Αν το κτίριο φαίνεται παλιό, αλλά βγαίνει αρκετός κόσμος από αυτό, έχει καλές πιθανότητες να είναι ένα από αυτά. Ο χώρος μέσα είναι αρκετά "βιομηχανικός".

Για τον επισκέπτη που δε θέλει να δαπανήσει αρκετά, καλή λύση για να βρει φθηνά τρόφιμα είναι η σκεπαστή αγορά. Βρίσκεται στην άκρη της πράσινης γέφυρας.

Έχω αφήσει μια εκκρεμότητα: η κοπέλα της φωτογραφίας δίπλα στο ξωτικό. Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς την πόλη, να συναντήσει ντόπιους, να ρωτήσει και να πάρει απαντήσεις είναι να συμμετάσχει σε ένα από τα Free Budapest Walking Tours. Είχαμε πάρει μέρος στο αντίστοιχο στην Σόφια, οπότε είχαμε καλές εντυπώσεις και το επαναλάβαμε την πρώτη κιόλας μέρα. Μέσα σε δύο ώρες και κάτι είδαμε τα βασικά αξιοθέατα, ρωτήσαμε για εστιατόρια και μπαράκια, μάθαμε λίγη ουγγρική ιστορία. Αξίζει τον κόπο, είτε έχει κανείς μία ημέρα στη διάθεσή του, είτε πολλές. Μάλιστα υπάρχουν 4 διαφορετικές διαδρομές, τα αγγλικά τους είναι αρκετά καλά, ενώ μπορεί κανείς να γνωρίσει κόσμο. Περισσότερα στην ιστοσελίδα τους. Προτεινόμενο σίγουρα!

Γενικότερη εικόνα από Βουδαπέστη; Μου άρεσε. Το γεγονός ότι είναι δύο πόλεις που ενώνονται και χωρίζονται από το ποτάμι είναι κάτι το ιδιαίτερο. Το φαγητό ήταν καλό, η γιορτή στην αλλαγή του χρόνου πολύ καλή. Από την άλλη, οι διαφορές με Πράγα ή Βιέννη είναι σχετικά μικρές. Γενικότερα, η Κεντρική Ευρώπη έχει πολλά κοινά στοιχεία, μαζί με τις όποιες διαφοροποιήσεις. Αξίζει κανείς να την επισκεφτεί, ειδικά με τις απευθείας πτήσεις που είναι πλέον καθημερινά.

Μ'αυτά και μ'αυτά, πέρασαν οι (σχεδόν) 5 γεμάτες ημέρες στη Βουδαπέστη. Και λέω σχεδόν γιατί χρωστάω μια ημέρα με εκδρομή-έκπληξη κάπου εκεί κοντά. Περισσότερα, στην επόμενη ανάρτηση.