Συζητώντας για το μοντέλο ανάπτυξης του τουρισμού στη χώρα

*Σκέψεις περί τουριστικού μοντέλου μετά την είδηση για την απαγόρευση εισόδου σε μη εμβολιασμένους στη Μάλτα 

Το τουριστικό μοντέλο της Ελλάδας είναι διαχρονικά ένα μεγάλο θέμα συζήτησης. Διαρκώς συζητάμε για την επέκταση της χρονικής διάρκειας, για την αναζήτηση άλλου μοντέλου, για το κατά κεφαλήν (ή ανά διανυκτέρευση) εισόδημα που αφήνουν οι επισκέπτες στη χώρα. Υπάρχουν ειδικοί ή/ και άνθρωποι γύρω από τον τουρισμό που διαρκώς αναφέρονται στο ζήτημα, κρούοντας το καμπανάκι του κινδύνου του μοντέλου μαζικότητας που τρέχουμε ως τώρα. 

Το μοντέλο της μαζικότητας πάσχει σε διάφορα σημεία. Καταρχάς, στηρίζεται πολύ στο κομμάτι του κόστους, πρακτικά δηλαδή στηρίζεται σε μοντέλα διακοπών τύπου all inclusive σε χαμηλές τιμές. Οπότε και είναι πιο επιρρεπές σε οικονομικές κρίσεις, ενώ έχει έντονο ανταγωνισμό από γειτονικές χώρες που κατ' εξοχήν είναι φθηνοί προορισμοί (ανάμεσα σε άλλα και εξαιτίας των νομισμάτων τους). 

Τα τελευταία χρόνια έγιναν προσπάθειες να δοθεί υπεραξία στον επισκέπτη μέσω προσφερόμενων εμπειριών. Ξεπήδησαν, ίσως όχι τόσο οργανωμένα αλλά σίγουρα με διάθεση, startups και έγιναν πρωτοβουλίες σε τοπικό κυρίως επίπεδο. Άνθρωποι του τουρισμού άρχισαν να επιμορφώνονται (πχ τα online μαθήματα του Πανεπιστημίου Πειραιώς που συμμετείχα και εγώ) και να ζητούν υποστήριξη από συμβούλους σχετικούς με το αντικείμενο. 

Έπειτα ήρθε η ευφορία του 2019 και η πανδημία το 2020, αφήνοντας ανάμικτα συναισθήματα μερικής αισιοδοξίας έως και απόγνωσης για το τι μέλλει γενέσθαι. Οι συζητήσεις για αλλαγή μοντέλου πήγαν πίσω μπροστά στη λαίλαπα του κορονοϊού που οδηγεί ξανά πίσω στη μαζικότητα. Πού καιρός για σκέψεις αλλαγής μοντέλου, θα έλεγε κανείς. 

 Όμως, αν το σκεφτούμε κόντρα στην ψυχολογία, τώρα είναι η εποχή επαναπροσδιορισμού του μοντέλου τουρισμού για τη χώρα. Η Μάλτα με την απόφαση να δέχεται μόνο τους πλήρως εμβολιασμένους δίνει ένα μικρό δείγμα του τι πραγματικά θέλει - άσχετα αν συμφωνεί κανείς ή όχι με αυτή την απόφαση. Προσπαθεί να κάνει στροφή στο αναβαθμισμένο κοινό, το οποίο είναι περισσότερο εκλεκτικό αλλά και αφήνει μεγαλύτερη υπεραξία. 

 Συνοψίζοντας τα παραπάνω, η αλλαγή νοοτροπίας θέλει επιμονή και υπομονή. Είναι κατανοητό ότι πολλοί σκέφτονται πώς θα βγάλουν τα σπασμένα της προηγούμενης και της τρέχουσας χρονιάς. Όμως η αλλαγή αυτή είναι όμως μάλλον μονόδρομος αν θέλουμε το επίπεδο εμπειρίας που προσφέρουμε ως χώρα να είναι βιώσιμο σε βάθος χρόνου. 

#blogtravels #ttot #tourism