Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2022

Χο χο χο χαρίζοντας χριστουγεννιάτικη χαρά!

 Οι φετινές γιορτές έχουν έως τώρα αρκετές συγκινήσεις. Ο βασικότερος λόγος είναι ότι τα σχολεία είναι ανοιχτά οπότε μπορούν και γίνονται εκδηλώσεις - αυτές οι εκδηλώσεις οι οποίες είχαν χαθεί κατά την διάρκεια των προηγούμενων χρόνων. Διαπιστώνουμε, τελικά, ότι είναι πολύ χρήσιμες και όμορφες για παιδιά και γονείς, καθώς η χριστουγεννιάτικη χαρά που μας χαρίζουν είναι αξεπέραστη!

Χθες απόγευμα είχαμε στο νηπιαγωγείο από το #kitsopaidyo τη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Πρώτη φορά για κάποια προνήπια αλλά και νήπια, καθώς τα προηγούμενα χρόνια είτε δε πραγματοποιούνταν καθόλου είτε κεκλεισμένων θυρών. Οι πρόβες έγιναν με μεγάλη δυσκολία, καθώς αρκετά παιδιά έχαναν πρόβες λόγω των φετινών ιώσεων. Υπήρχαν παιδιά και δη προνήπια που έκαναν μόλις 1-2 πρόβες. Παραλάβαμε τις στολές 2-3 ημέρες πριν για σουλούπωμα και ήμασταν έτοιμοι - ή έτσι νομίζαμε. Εκ μέρους του Συλλόγου Γονεών και Κηδεμόνων, όπου συμμετέχω, είχαμε κανονίσει να μοιραστούν δώρα σε όλα τα παιδιά στο τέλος καθώς και δώρα στις δασκάλες. Ένας πατέρας με εμπειρία είχε αναλάβει να υποδυθεί τον Άγιο Βασίλη, ενώ μητέρα η οποία είναι επαγγελματίας ανιματέρ θα έκανε το ζέσταμα.

Το βράδυ πριν τη γιορτή 2 αλλαγές μαζεμένες. Η υπεύθυνη του Συλλόγου που ήταν να φέρει τα δώρα αρρώστησε και δε θα μπορούσε. Ο κλήρος έτυχε σε μένα, ο μόνος άντρας στο ΔΣ του Συλλόγου, να τα πάρω και να τα φέρω. Ως εδώ καλά. Λίγο μετά έρχεται μήνυμα ότι ο πατέρας που θα έκανε τον Άγιο Βασίλη ήταν άρρωστος και αυτός. Οπότε σε ποιον πέφτει πάλι ο κλήρος;

Η αίθουσα ήταν κατάμεστη από νωρίς. Γονείς, αδερφάκια, παππούδες και φυσικά τα ίδια τα παιδιά που συμμετείχαν στην παράσταση ήταν στις θέσεις τους για τις τελευταίες πινελιές στην ενδυμασία. Μέσα ζέστη, έξω αρκετή ψύχρα καθότι ξαστεριά. Η παράσταση καταπληκτική, δεδομένων των συνθηκών, η προσπάθεια παιδιών και των νηπιαγωγών αξιέπαινη, έως και συγκινητική! Πλησιάζει το τέλος, όπου εμφανίζεται το ξωτικό. Αφού θερμαίνει το κοινό με τραγούδια, παιχνίδια, έρχεται η ώρα για την είσοδο του Άγιου Βασίλη που κουβαλούσε 2 σάκους - έναν με παιχνίδια και έναν με γλυκά για όλα τα παιδιά.

Η αίσθηση του να μπαίνεις σε μία αίθουσα όπου σε κοιτάνε όλοι και σε υποδέχονται με χειροκροτήματα είναι απερίγραπτη. Καθώς πλησίαζα τη σκηνή, κοιτούσα 60+ ζευγάρια μάτια να με κοιτάνε με γλυκιά προσμονή και τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους - μιλάμε για παιδάκια 4-5 χρονών, ίσως σε μία από τις πιο γλυκιές και αθώες στιγμές της ζωής τους. Πήρα τη θέση μου στη σκηνή και ερχόνταν ένα-ένα να τους δίνω τα δώρα και τα γλυκά. Μικρά χεράκια να με κοιτάνε στα μάτια και να λένε "Έχει και για μένα, Άγιε Βασίλη, δώρο;". Είναι από τις στιγμές που δεν αλλάζω με τίποτε στον κόσμο.

Αντί υστερόγραφου, η στιγμή που ήρθε χαμογελαστό το #kitsopaidyo και μου ψιθύρισε συνομωτικά στο αυτί "Ξέρω ότι δεν είσαι ο Άγιος Βασίλης, είσαι ο μπαμπάς μου". Χτίζουμε αναμνήσεις, χτίζουμε χαρά. Καλές γιορτές να έχουμε!


PXL_20221221_180002178

3 σχόλια:

  1. Μπράβο!!! Ποση χαρά ,ελπίδα και αγάπη εδωσες!!!Καλά Χριστούγεννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμπέρασμα: υπάρχει Άη-Βασίλης! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγκινηθηκα που σε διαβασα! Να εχεις παντα την ευλογια να δινεις και να παιρνεις χαρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή