Διασχίζοντας τα μνημεία της αυτοκρατορικής Ρώμης

Η πιο ίσως γνωστή εποχή της Ρώμης είναι η εποχή των μεγάλων αυτοκρατόρων με τις εκστρατείες και τις κατακτήσεις τους. Όλοι αυτοί οι αυτοκράτορες είχαν κάτι που τους ένωνε: η ανάγκη για την αποδοχή της μαμάς-Ρώμης. Πάντοτε μετά τις εκστρατείες τους γύριζαν σ’αυτή για να κάνουν τις, γνωστές από τις ταινίες, παρελάσεις, να στήσουν αψίδες θριάμβου και να καταθέσουν τα τρόπαια ως νικητές. Ο επισκέπτης της σύγχρονης Ρώμης μπορεί να ακολουθήσει μεγάλο μέρος αυτής της διαδρομής μέσα από εικόνες και όχι μόνο.

Η διαδρομή ξεκινά από την Piazza Venezia. Στην αρχή του λόφου του Καπιτωλίου βρίσκεται το εμβληματικό μνημείο του Vittorio Emanuelle II. Αριστερά του μνημείου ξεκινά η Via dei Fiori Imperiali, η αυτοκρατορική οδός. 

Στην αρχή της βρίσκεται πρώτο το Foro Traiano και η Colonna Traiana που αποτελεί την πρώτη, ίσως, «κινηματογραφική» παράσταση χαραγμένη σε μια κολώνα. Αφηγείται ιστορία κατάκτησης του αυτοκράτορα, καθώς οι εικόνες ανεβαίνουν προοδευτικά προς τα πάνω. Όπως καταλαβαίνει κανείς, κάθε αυτοκράτορας έχτιζε κομμάτι της αγοράς και της έδινε το όνομά του.

Λέγοντας αγορά, οι αρχαίοι Ρωμαίοι συνέχισαν την ελληνική παράδοση των Αγορών με την κλασική έννοια. Ήταν χώρος συνάθροισης, πολιτικής, κουτσομπολιού. Δεξιά και αριστερά της Αυτοκρατορικής Οδού βρίσκει κανείς απομεινάρια των παρεμβάσεων κάθε αυτοκράτορα. Ειδικά στην δεξιά πλευρά βρίσκεται ο λόφος του Palatino και το Foro Romano (Forum Romanum, Ρωμαϊκή αγορά). 

Το προσπερνάμε προς το παρόν γιατί κατευθυνόμαστε στο τέρμα της οδού που βρίσκεται το γιγαντιαίο Colosseum. Αξίζει κανείς να στηθεί στην ουρά, η θέα μέσα και έξω είναι μοναδική. Η είσοδος κοστίζει 12 ευρώ και μαζί μπορεί κανείς να σκεφτεί το Palatino. Αν δεν επιθυμεί να περιμένει, μπορεί να πάρει επί πληρωμή οδηγό που προσπερνά την ουρά.

Αφού χορτάσουμε φωτογραφίες από το Κολοσσαίο, κάνουμε μια στάση για παγωτό στο χέρι στην Αψίδα του Κωνσταντίνου. Επόμενη στάση το Palatino. Όταν τελειώσουμε και από εκεί, μπορούμε να πεταχτούμε στον Ιππόδρομο, το Circo Massimo, που βρίσκεται από την άλλη πλευρά. Μόνο το σχήμα έχει απομείνει για να θυμίζει αυτό που κάποτε γινόταν εδώ. Η διαδρομή μας τελειώνει συναντώντας τον ποταμό Τίβερη και την Isola Tiberina, όπου από τα αρχαία χρόνια έως τώρα λειτουργεί ως θεραπευτικός χώρος. Λίγο πριν το νησάκι, σταματάμε για μια ευχή στην κεφαλή Bocca della Verita όπου πιστεύεται ότι λειτουργεί ως ανιχνευτής ψεύδους. Καλού-κακού, μην το πάρετε αψήφιστα…

ΥΓ Η ανάρτηση δημοσιεύτηκε αρχικά στο blog του travelplanet24.com

ΥΓ1 Παλιότερες αναρτήσεις μου από Βατικανό, Άγγελους και Δαίμονες και βόλτες στα αρχαία. Έτσι σχηματίζει κανείς πιο ολοκληρωμένη άποψη της Ρώμης και των περιπάτων που μπορεί να κάνει στην πόλη.