Σόφια: θρησκευτικός τουρισμός (2/2)

Συνεχίζουμε την περιήγηση στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, αυτή τη φορά με θρησκευτικό μανδύα. Τα περισσότερα και γνωστότερα αξιοθέατα της Σόφιας είναι θρησκευτικού προσανατολισμού. Τα περισσότερα θα τα συναντήσετε εύκολα, απλώς περπατώντας στους δρόμους της πόλης. Υπάρχουν όμως ορισμένοι κρυμμένοι ναοί που θέλουν λίγη προσπάθεια παραπάνω.

Ο συγκεκριμένος ναός του Αγίου Γεωργίου δε θα είχε τίποτε να δείξει στον επισκέπτη - πέραν του αγάλματος της βίδρας (νομίζω), αν δεν είχε την εξής λεπτομέρεια: free wifi στο πάρκο που τον περιβάλει.

Ενδιαφέρον στοιχείο, αν μη τι άλλο. Ευτυχώς πρόσφατα έχει γίνει κάτι αντίστοιχο στην Αθήνα και με πρωτοβουλία των atenistas στο πάρκο της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Στο κεντρικότερο, ίσως, σημείο της πόλης, στο τέλος της οδού Vitosha βρίσκεται ο καθεδρικός της Sveta Nedelya (εκκλησία της Αγίας Κυριακής). Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η Βουλγάρικη Ορθόδοξη Εκκλησία (ή Βουλγάρικη Εξαρχία) είναι αυτοκέφαλη ορθόδοξη Εκκλησία. Ο ναός είναι μεσαιωνικός, με ελεύθερη είσοδο. Πληρώνει κανείς μόνο αν θέλει να βγάλει φωτογραφίες, όπως στις περισσότερες εκκλησίες της Σόφιας. Επίσης αξιοσημείωτο ότι στις περισσότερες εκκλησίες υπήρχαν επιγραφές και στα ελληνικά, σημάδι ότι αρκετοί έλληνες επισκέπτονται την πόλη.

H Sveti Sedmochislenitsi Church βρίσκεται στην οδό Graf Ignatiev, ως μετεξέλιξη Μαύρου Τζαμιού. Είναι στο δρόμο με την αγορά των οπωροκηπευτικών, κοντά στο γήπεδο Vasil Levski, έδρα της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου της Βουλγαρίας.

Ο πιο ενδιαφέρον, κατ'εμέ, ναός είναι ο ναός του Αγίου Γεωργίου σε σχήμα Ροτόντας (church of Saint George Rotunda ή Rotonda Sveti Georgi). Βρίσκεται πίσω από το ξενοδοχείο Sheraton Sofia, που βρίσκεται πίσω από την εκκλησία της Αγίας Κυριακής.

Το ξενοδοχείο είναι στο πίσω φόντο. Δεξιά όπως μπαίνει κανείς στον ναό, υπάρχει ένα καφέ με θέα την πλατεία.

Ο ναός με τα κόκκινα τούβλα θεωρείται το αρχαιότερο κτίριο στην Σόφια.

Ο ναός είναι πλαισιωμένος με απομεινάρια της αρχαίας πόλης Serdica, που ήταν χτισμένη εκεί που βρίσκεται η σύγχρονη Σόφια.

Ο ναός και τα ερείπια φαίνονται εντυπωσιακά και το βράδυ.

Βγαίνοντας κανείς από την πίσω έξοδο της Ροτόντας του Αγίου Γεωργίου, συναντά το Αρχαιολογικό Μουσείο που ήταν παλιά τζαμί.

Το άγαλμα της Αγίας Σοφίας, ως άλλη Νίκη, βρίσκεται στην αρχή της οδού Todor Alexandrov.

Περνώντας από την υπόγεια διάβαση, αξίζει κανείς να σταθεί στην εκκλησία Sveta Petka Samardzhiiska που βρίσκεται σχεδόν όλη κάτω από το σημερινό επίπεδο της πόλης.

Λίγο πιο κάτω βρίσκεται το μουσουλμανικό τέμενος Banya Bashi. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται η εβραϊκή συναγωγή. Οι Βούλγαροι είναι ιδιαίτερα υπερήφανοι για το γεγονός ότι σε απόσταση μερικών μόνο μέτρων συνυπάρχουν οι τρεις θρησκείες χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Ενδιαφέρον στοιχείο. Η είσοδος είναι ελεύθερη, αρκεί κανείς να σεβαστεί τους κανόνες που υπάρχουν. Μέσα στο τζαμί υπάρχει ρολόι που μετράει τους χρόνους για κάθε προσευχή.

Απέναντι ακριβώς βρίσκονται τα Δημόσια Λουτρά της Σόφιας. Το όμορφο αυτό κτίριο δυστυχώς δε λειτουργεί. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον με τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνει κάτι.

Δίπλα ακριβώς υπάρχουν πηγές με ιαματικό (ζεστό) νερό, όπου οι κάτοικοι της Σόφιας προμηθεύονται ελεύθερα.

Το σήμα κατατεθέν της Σόφιας και πιο μεγάλος της ναός είναι o Alexander Nevsky Cathedral. Δεσπόζει στην πόλη με το ύψος και το μέγεθός του. Ο χρυσός τρούλος φαίνεται σχεδόν από παντού. Είναι προσβάσιμος, ενώ ο διάκοσμος είναι εντυπωσιακός.

Ο ναός φαίνεται εξίσου όμορφος είτε ανθισμένος είτε φωτισμένος τη νύχτα.

Βγαίνοντας από τον ναό αριστερά και δεξιά υπάρχουν δύο μικρότερες εκκλησίες, ο ναός της Αγίας Σοφίας με το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη να καίει διαρκώς και ο ναός της Ιεράς Συνόδου.

Μπροστά από τον ναό υπάρχει υπαίθριο παζάρι με καλλιτεχνίες και παλιατζούρες. Προσοχή στις ισοτιμίες, συνηθίζουν να κλέβουν. Ένα ευρώ ισούται με 1,956 περίπου βουλγαρικά λέβα. Εκεί βρίσκονται και απομεινάρια τούρκικων φυλακών. Λιγότερο από 200 χρόνια πριν οι Βαλκάνιοι μοιραζόμασταν κοινή (τουρκική) κατοχή και μοίρα.

Τελευταίος αξιοσημείωτος ναός της Σόφιας είναι ο ρωσικός ναός του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού (Sv. Nikolay Chudotvorets ή Saint Nicholas the Miracle-Maker). Στο υπόγειο του ναού μπορεί κανείς να αφήσει την ευχή του γραμμένη σε χαρτάκι και αυτή θα πραγματοποιηθεί, σύμφωνα με το μύθο. Χαρακτηριστικό του ναοί οι τρούλοι. Κάτι μου λέει πως θα ξαναδούμε αντίστοιχους σύντομα.

Σε γενικές γραμμές αυτά ήταν τα αξιοθέατα της Σόφιας. Αν έχει κάποιος περισσότερες από τρεις μέρες, μάλλον αξίζει να βγει προς την επαρχία ή/ και τα βουνά. Η Σόφια πάνω-κάτω αυτά έχει να προσφέρει. Το φαγητό είναι φθηνό, χωρίς ιδιαίτερες διαφορές από την κουζίνα της Θράκης ή της Μακεδονίας. 

Στη φωτογραφία φαίνεται πάνω μπουγιουρντί και κάτω κάτι σαν χοιρινό καυτερό στο πήλινο.

Έχει μια μίξη από Βαλκάνια, ορθοδοξία και κομμουνισμό μαζί με τις εμφανείς δυτικοευρωπαϊκές επιρροές και έντονο ελληνικό στοιχείο τόσο από επισκέπτες όσο και από τράπεζες. Ειδικά στο θέμα των τραπεζών, η πλειοψηφία έχουν εξαγοραστεί από αντίστοιχες ελληνικές. Καφέ, καταστήματα ηλεκτρονικών, κινητή τηλεφωνία είναι ανάμεσα στις επιχειρήσεις που έχουν αγοραστεί από ημεδαπές. 

Κλείνοντας την περιήγηση αυτή, δε θα μπορούσε να λείπει το πιο γνωστό αξιοθέατο της πόλης από μια διαφορετική οπτική γωνία...

ΥΓ Το πρώτο μέρος της περιήγησης στη Σόφια.

ΥΓ1 Για περισσότερη δόση από Βαλκάνια, αναρτήσεις από Σερβία: Βελιγράδι στα λευκά, Βελιγράδι στα κίτρινα και Νόβι Σαντ.