Σίφνος η συμπαθητική

Μετά την διαφορετικότητα της Αμοργού ήταν η σειρά ενός άλλου κυκλαδίτικου νησιού που μου είχε ξεφύγει ως τώρα, λίγο πιο κοντά αυτή τη φορά. Σίφνος λοιπόν η επιλογή για τη συνέχεια των διακοπών. Ένα ακριβό μεν, συμπαθητικό δε νησί, όπως αποδείχτηκε. Επειδή η διαμονή μας περιλάμβανε και τον Δεκαπενταύγουστο οι επιλογές στα δωμάτια ήταν σχετικά λίγες. Κλείσαμε στον Πλατύ Γιαλό, ίσως την πιο οικογενειακή παραλία του νησιού, με αλμυρή τιμή δωματίου. Αντ'αυτού, επιλέξαμε να μην νοικιάσουμε αυτοκίνητο καθώς όπως μας συμβούλεψαν και αποδείχτηκε, οι συγκοινωνίες του νησιού είναι πολύ καλές. Επιπλέον, το νησί είναι σχετικά μικρό. Σε λιγότερο από 3 ώρες με το Highspeed 5 και μετά από μια στάση στην Σέριφο, φτάσαμε στις Καμάρες που είναι το λιμάνι της Σίφνου. Εναλλακτικά υπάρχει και ο Άγιος Γεώργιος (Ventouris) που κάνει γύρω στις 7 παρά ώρες.

Προβολή Σίφνος σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Ο Πλατύς Γιαλός - ή όπως θα έπρεπε να λέγεται πρώην Πλατύς Γιαλός καθώς έχουν χτίσει μέχρι την άκρη της παραλίας εξαιτίας λανθασμένου οικιστικού σχεδιασμού - είναι μια κατεξοχήν οικογενειακή παραλία. Αβαθή νερά, αμμουδιά για παιχνίδια, σχετικά ζεστή θάλασσα, οικογενειακές ταβέρνες.

Φωτογραφία της παραλίας του Πλατύ Γιαλού από παρακείμενο λόφο, πηγαίνοντας προς την παραλία Λαζάρου.

Η παραλία Λαζάρου με το ομώνυμο beach bar, 5 λεπτά περπάτημα από τον Πλατύ Γιαλό. Κάπως πιο νεανική κατάσταση, αν και οι ξαπλώστρες βρίσκονται πάνω στα βράχια ή το τσιμέντο.

Το πιο γνωστό ίσως μέρος της Σίφνου είναι το εκκλησάκι της Παναγιάς της Χρυσοπηγής. Μια στάση αξίζει λόγω της ιδιαιτερότητας του χώρου, καθώς είναι χτισμένο σε ένα βράχο που χωρίζεται από τη στεριά με στενό κανάλι νερού και ενώνεται με γεφυράκι. Υπάρχει και σχετικός μύθος με παρθένες και πειρατές. Αυτοκίνητα φτάνουν μέχρι κάτω στην εκκλησία, ενώ το λεωφορείο αφήνει τον επισκέπτη σε μια διαδρομή περίπου 7-8 λεπτά με τα πόδια μακριά.

Η Παναγιά η Χρυσοπηγή όπως φαίνεται από ψηλά.

Πιο κοντά αυτή τη φορά. Η ακτίνα ηλίου ήρθε και έδεσε σαν κάτι απόκοσμο.

Το γεφυράκι που ενώνει τον βράχο που είναι χτισμένη η εκκλησία με τη στεριά.

Παραδίπλα από την εκκλησία βρίσκονται δύο παραλίες. Επιλέξαμε την πιο αμμουδερή που είναι και η κύρια παραλία, το Αποκοφτό (η άλλη είναι οι Σαούρες).

Η παραλία του Αποκοφτού από τις δύο πλευρές τις. Παρόλο που είναι αμμώδης, τα νερά είναι αρκετά καθαρά.

Μάλιστα κάτω από τα δέντρα βρίσκονται ταβερνάκια όπου απολαμβάνει κανείς τον καφέ και το φαγητό του με θέα την εκκλησία.

Από το Αποκοφτό υπάρχει μονοπάτι πλακόστρωτο που οδηγεί στον Φάρο, άλλη μία από τις γνωστές παραλίες του νησιού.

Η παραλία δεν έλεγε τίποτε ιδιαίτερο, ήταν όμως καλή ευκαιρία για μπύρες, ούζα και μεζέδες κάτω από τα πεύκα δίπλα στην παραλία. Απολαύσεις του καλοκαιριού, δηλαδή.

Άλλη γνωστή παραλία του νησιού είναι το Βαθύ. Και εκεί πηγαίνει το λεωφορείο. Γενικότερα οι διαδρομές κοστίζουν 1,5 ευρώ εκτός από τις Καμάρες προς τον Πλατύ Γιαλό που είναι 2,2. Τα δρομολόγια τηρούνται σχεδόν με ακρίβεια. Το Βαθύ, όπως φαίνεται, είναι οργανωμένο, έχει και τις ταβέρνες του. Η θάλασσα σχετικά ζεστή, καθότι κόλπος, όχι κάτι το διαφορετικό.

Μια σχετικά μακρινή παραλία που αξίζει να πάει κανείς είναι η Χερρόνησος. Είναι 45' περίπου με το λεωφορείο από την Απολλωνία. Το τοπίο και η στροφή που παίρνει ο κόλπος στο σημείο είναι ιδιαίτερα, ενώ μπορεί κανείς να δει την Σέριφο. Το μέρος είναι επιπλέον ιδανικό γιατί δεν πιάνει αέρας. Την ημέρα που το επισκεφτήκαμε είχε στο Αιγαίο 8 μποφόρ, ενώ εκεί δε φυσούσε καθόλου.

Όπως φαίνεται στη φωτογραφία, τα χτίσματα φτάνουν μέχρι κάτω στην παραλία. Γραφικό το μέρος κυρίως για όσους μένουν εκεί κοντά.

Το καλύτερο στην παραλία αυτή ήταν οι ταβέρνες. Ειδικά αυτή που είναι ακριβώς μπροστά, όπου και φάγαμε, είχε φρεσκότατο ψάρι σε φτηνές τιμές, αφού τα πιάνουν οι ίδιοι. Φάγαμε πάνω από ένα κιλό ψάρια μαζί με σαλάτα και μπύρες και πληρώσαμε περίπου 50 ευρώ! Εκεί δίπλα βρίσκεται και εργαστήρι αγγειοπλαστικής - η Σίφνος φημίζεται για την τέχνη αυτή.

Πέρα από τις παραλίες, τα καλύτερα σημεία για μένα στο νησί είναι η Απολλωνία και το Κάστρο. Η μεν Απολλωνία, που είναι η πρωτεύουσα του νησιού, για τη νύχτα και την διασκέδασή της, το δε Κάστρο για την βόλτα και την χαλάρωση.

Το σημείο όπου "χτυπά" η νυχτερινή ζωή του νησιού είναι το λεγόμενο Στενό, ο εμπορικός δρόμος της Απολλωνίας. Ιδού και ο σχετικός χάρτης.

Την ημέρα είναι άδεια. Το βράδυ σ'αυτούς τους δρόμους γίνεται χαμός. Παρεμπιπτόντως, ο κόσμος που είδαμε στο νησί ήταν πραγματικά όμορφος. Σαν να ξεφυτρώνανε από παντού.

Στενό, λευκό, ήλιος, μπουκαμβίλια, το απαύγασμα του καλοκαιριού!

Κάπου μέσα στα στενά βρίσκεται και μια υπαίθρια έκθεση τέχνης με σχετικά μαγαζιά αλλά και καφέ. Ειδικά στο καφέ μπορείτε να απολαύσετε ωραίο πρωινό με θέα. Μια στάση στην Αργώ για κοκτέιλ, για μπύρες και ποτά στο Bodji, για λουκουμάδες και γλυκά στους Τρεις ξανθούς Αγγέλους είναι ενδεικτικά κάποια από τα μαγαζιά. Έκαστος με τα γούστα του. Το νησί γενικά έχει μαγαζιά με καλή κουζίνα, καθώς από εκεί καταγόταν ο περίφημος Νίκος Τσελεμεντές.

Το Κάστρο είναι άλλη φάση, πιο χαλαρή, διαφορετική. 

Στενάκια και χρώματα, σε συνδυασμό με τη θέα κάνουν κάτι το διαφορετικό. 15' περίπου με το λεωφορείο από την Απολλωνία. Κρίμα που τα δρομολόγια σταματούν νωρίς, θα θέλαμε να το δούμε και βράδυ. Έχει μέρη να φάει κανείς, να πιει, να απολαύσει.

Το καλύτερο κατ'εμέ κομμάτι του Κάστρου είναι το Kavos Sunrise. Bar που σερβίρει το ποτό 5 ευρώ, ψιλοχύμα, με ιδιοκτήτη που λατρεύει την Κούβα και έχει διαμορφώσει τον χώρο ανάλογα. Πιάσαμε καρέκλα, απλώσαμε τα πόδια στα κιλίμια και αρχίσαμε να ρεμβάζουμε προς τη θάλασσα. Ο ήλιος πίσω μας έδυε. Πραγματική χαλάρωση και επανεκκίνηση του μυαλού από έγνοιες και προβλήματα.

Τελευταίες και καλές άφησα τις Καμάρες. Το λιμάνι της Σίφνου πέρα από τα δωμάτια και τα εστιατόρια αλλά και το κάμπινγκ, έχει μια αρκετά καλή και καθαρή παραλία, εκεί που μάλιστα δεν το περιμένει κανείς. Αρκεί να αράξει είτε στην άμμο είτε σε κάποιο από τα beach bars και να χαζέψει. Επιλέξαμε να επισκεφτούμε τις Καμάρες την ημέρα που φεύγαμε - ευτυχώς είχαμε ώρες καθότι το πλοίο αναχωρούσε το βράδυ. Οπότε απολαύσαμε και ηλιοβασίλεμα συνοδεία μπύρας και μεζέ. Διακοπές, τι άλλο;

Όπως γράφει και στην φωτογραφία, αυτό ήταν το τελευταίο ηλιοβασίλεμα στις Κυκλάδες για φέτος. Μέχρι το επόμενο...

ΥΓ Το νησί γενικά είναι ακριβό. Οι τιμές για φαγητό, ποτό και καταλύματα είναι αθηναϊκές. Να είστε έτοιμοι γι αυτό. Ενδεικτικά, τιμές για φαγητό 15-30 ευρώ το άτομο, ποτά 8-9 ευρώ, κοκτέιλ 11-12. Δοκιμάστε γεύσεις, τα φαγητά και τα γλυκά στο νησί γενικότερα είναι πολύ καλά.

ΥΓ1 Για τις μετακινήσεις υπάρχουν ορισμένα ταξί που εξυπηρετούν τον κόσμο. Οι τιμές είναι συγκεκριμένες. Επειδή είναι λίγα, φροντίστε να πάρετε το κινητό από κάποιον από αυτά και να τους καλείτε μισή ώρα περίπου πριν τους χρειαστείτε. Εναλλακτικά, αναμονή στην πιάτσα.

ΥΓ2 Υπάρχουν αρκετές παραλίες που θέλουν αυτοκίνητο ή και ποδαρόδρομο. Λόγω έλλειψης χρόνου δεν τις επισκεφτήκαμε. Ίσως να αξίζουν κάποιες από αυτές. Για διαμονή προτιμήστε είτε Καμάρες είτε Απολλωνία-Αρτεμώνα και τα περίχωρα. Όχι πιο μακριά, δεν αξίζουν οι μετακινήσεις ακόμη κι αν είναι μικρές.
ΥΓ3 Όλα καλά και όλα ωραία, σαν τα πανηγύρια της Ικαρίας ειδικά τον Δεκαπενταύγουστο δεν έχω συναντήσει ξανά.