Ο νόμος της ζούγκλας (μέρος τέταρτο)

Ο μικρός μπαμπουίνος άρχισε να παίρνει μέτρα. Περιόρισε το φαγητό του, άρχισε να κάνει άσκηση και λιγότερη τεμπελιά. Άρχισε να συμμετέχει πού και πού στις δουλειές της αγέλης και να διακηρύσσει στα υπόλοιπα μέλη ότι έχει σοβαρευτεί. Μάλιστα, άρχισε να προσπαθεί περισσότερο απ'ό,τι του είχαν ζητήσει σε πρώτη φάση οι "σοφοί" της αγέλης. Το πρόβλημα όμως της αξιοπιστίας παραμένει. Τα υπόλοιπα μέλη πιστεύουν μεν τις καλές προθέσεις του μικρού μπαμπουίνου, φοβούνται όμως την ροπή του στην τεμπελιά. Στο κάτω-κάτω, όποιος έχει μάθει να τεμπελιάζει, δύσκολα επανέρχεται σε κανονικούς ρυθμούς. Ειδικά όταν κατά το παρελθόν έχει δώσει ο ίδιος επανειλημμένα. Φοβούνται ακόμη ότι το πνεύμα μεν πρόθυμο, η σαρξ δε αδύναμη... Ο μικρός μας μπαμπουίνος πρέπει να ανακτήσει την αξιοπιστία του.

Ξάφνου, φήμες κατέκλυσαν τη ζούγκλα. Φήμες ότι ο μικρός μπαμπουίνος της ιστορίας μας στρέφεται σε άλλη αγέλη. Και όχι σ'όποια και όποια, αλλά στο αντίπαλον δέος της αγέλης που ανήκει ως τώρα. Οι φήμες είχαν ως αρχική πηγή τόσο τον μπαμπουίνο μας όσο και τον επικεφαλή της άλλης μεγάλης αγέλης της ζούγκλας. Αναστάτωση στην αρχική αγέλη. Γιατί είπαμε ότι ο μπαμπουίνος μπορεί να είναι μικρός και να μην επηρεάζει σημαντικά την αγέλη, αν όμως πάθει κάτι πλήγεται η αξιοπιστία και η συνοχή της ομάδας. Εσπευσμένα οι δύο μεγαλύτεροι μπαμπουίνοι της αγέλης συναντούν κατ'ιδίαν τον μπαμπουίνο μας και για να του πούνε μπράβο για την προσπάθεια που καταβάλει αλλά και για να φανεί προς τους υπόλοιπους ότι στηρίζουν τις επιλογές και ότι εξακολουθούν να λειτουργούν ως ομάδα. Το κλίμα έχει αρχίσει να αντιστρέφεται για τον μικρό μπαμπουίνο μέσα στα πλαίσια της αγέλης αλλά και σαν συνολική εικόνα στη ζούγκλα. Είναι σίγουρα σε καλύτερο δρόμο από λίγο καιρό πριν.

Ο ήρωάς μας αυτή τη στιγμή έχει να αντιμετωπίσει άλλα προβλήματα. Έχοντας μάθει στην καλοζωία, δυσκολεύεται να συντονίσει τα μέλη του ώστε αρμονικά να κάνουν τις δουλειές που πρέπει. Το δεξί χέρι παρόλες τις ενστάσεις του είναι περισσότερο πρόθυμο μιας και είναι αυτό που κάνει τις περισσότερες δουλειές συνήθως, το αριστερό φαίνεται να κωλυσιεργεί. Η κεντρική φωνή που κατευθύνει είναι προς την κατεύθυνση που απαιτεί η περίσταση, υπάρχουν όμως και άλλες μικρότερες φωνούλες που πετάγονται διαρκώς και αποπροσανατολίζουν. Το ένα μάτι αλληθωρίζει προς την σκιά του δέντρου που συνήθως την έπεφτε στους "καλούς καιρούς". Το στομάχι διαμαρτύρεται γιατί πλέον η τροφή λιγοστεύει. Η καρδιά που είναι η μηχανή του οργανισμού, αγκομαχά γιατί δεν έχει συνηθίσει να δουλεύει σε έντονους ρυθμούς. Οι μύες και αυτοί δυσκολεύονται γιατί έχουν καιρό ξεμάθει.

Τα αρπακτικά το γνωρίζουν αυτό. Και καιροφυλακτούν. Προς το παρόν έχουν ανακόψει τις επιθέσεις τους και στρέφονται αλλού. Όποιος όμως έχει μελετήσει το νόμο της ζούγκλας ξέρει ότι τα αρπακτικά δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειές τους. Έχουν επενδύσει χρόνο σ'αυτή την ιστορία και δεν τους αρέσει να χάνουν. Στην ζούγκλα συνήθως επικρατεί αρκετή φασαρία, οπότε η πρόσκαιρη ησυχία σίγουρα δεν είναι καλό σημάδι...

ΥΓ Σε επόμενο μέρος καλό είναι να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο με τα αρπακτικά.

ΥΓ1 Ας θυμηθούμε και τα προηγούμενα μέρη της ιστορίας μας: πρώτο, δεύτερο, τρίτο.