Ο νόμος της ζούγκλας (μέρος δεύτερο)

Αυτό που συνέβαινε στην άλλη άκρη της ζούγκλας άρχισε να έρχεται και προς την πλευρά της αγέλης του μπαμπουίνου της ιστορίας μας. Στην αρχή η αγέλη παρακολουθούσε το φαινόμενο εξ' αποστάσεως χωρίς να δείχνει ότι επηρεάζεται. Όταν η τροφή άρχισε να λιγοστεύει, άρχισαν και τα πρώτα προβλήματα. Τα μέλη της αγέλης δεν μοιράζονταν απλόχερα όπως πριν τις λιχουδιές του δάσους. Ο μικρός μπαμπουίνος άρχισε να έχει προβλήματα, καθώς τα μεγαλύτερα μέλη της αγέλης άρχισαν να περικόπτουν την επιπλέον τροφή που του έδιναν. Ο ίδιος δεν είχε μάθει ούτε να έχει αποθέματα ούτε ήξερε πολύ καλά να μαζεύει μόνος του τροφή. Ό,τι έβρισκε εύκολο και ό,τι περίσσευε, κάνοντας μερικές φορές μικροθελήματα στους μεγαλύτερους. Τα πράγματα άρχισαν να ζορίζουν.

Τα αρπακτικά ήδη είχαν δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής. Στοχοποιούσαν τα μικρότερα και ασθενέστερα ζώα, ενώ παράλληλα έριχναν κλεφτές ματιές προς την αγέλη. Στην αρχή ξεκίνησαν με τα μικρότερα ζώα που βρίσκονταν εκτός της αγέλης, πλην όμως πολύ κοντά σε αυτή. Ποιος θα γυρνούσε να τα βοηθήσει όταν έπρεπε ταυτόχρονα να προφυλάξει και τον εαυτό του; Και ποιος μπορεί άραγε να κατηγορήσει τα αρπακτικά γι αυτό που κάνουν; Αυτά απλώς κάνουν ότι επιτάσσει το ένστικτό τους. Αδυναμίες εκμεταλλεύονται...

Ο πιο αδύναμος κρίκος της αγέλης μας φάνταζε ο μικρός μπαμπουίνος. Μικρός σε μέγεθος, νωθρός και χωρίς ισχυρές άμυνες. Το μόνο ίσως που τον έσωζε ήταν ότι ήταν μέλος της ομάδας. Και εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι. Τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης ίσως τα συμφέρει να υπάρχει ο αδύναμος κρίκος ώστε αυτά να έχουν χρόνο να αντιδράσουν. Από την άλλη, αν ο μικρός μπαμπουίνος πέσει στα δόντια των αρπακτικών η συνοχή της αγέλης θα δεχτεί ισχυρό πλήγμα, όχι τόσο γιατί θα λείψει η προσφορά του μικρού μπαμπουίνου όσο γιατί θα πληγεί η αίσθηση της ασφάλειας αλλά και της δύναμης που πηγάζει από την ένταξη στην ομάδα. Τα άλλα ζώα θα πάψουν να θέλουν να είναι μέσα στην αγέλη, αφού στην ουσία δεν έχει τη δυνατότητα να προστατέψει τα μέλη της. Μια άλλη κρυμμένη αλήθεια είναι ότι η στοχοποίηση του μικρού μπαμπουίνου έκρυβε τις αδυναμίες και κάποιων άλλων μπαμπουίνων, με κυριότερο εκπρόσωπο τον θηλυκό γερασμένο μπαμπουίνο που αλλιώς θα ήταν πρώτο υποψήφιο θύμα. Περίεργες ισορροπίες.

Αυτή ήταν η στιγμή που ο μικρός μπαμπουίνος έπρεπε επιτέλους να αντιδράσει. Να κάνει κάτι ώστε να μην γίνει βορά στις ορέξεις των αρπακτικών. Το κλίμα για τον ίδιο μέσα στην αγέλη δεν ήταν ιδιαίτερα καλό. Κάποια μέλη είχαν κουραστεί από τα συνεχή ψέματά του και το γεγονός ότι διαρκώς λούφαρε. Ακόμη και τα  μέλη που βλέπανε με συμπάθεια τον μπαμπουίνο, καταλάβαιναν ότι εκείνα μπορούσαν να προσφέρουν μόνο την στήριξή τους και τις αυστηρές συστάσεις τους με τρόπο επιτακτικό. Πρώτο μέλημα και πεδίο δράσης του μικρού μπαμπουίνου είναι να πείσει τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης ότι μπορεί και θέλει να τα καταφέρει, μάλιστα κάτω από επικίνδυνες συνθήκες.

Θα καταφέρει άραγε ο μικρός μπαμπουίνος να επιβιώσει;

ΥΓ Οι εξελίξεις στην ιστορία ακολουθούν την επικαιρότητα της ζούγκλας...