Περιμένοντας στην είσοδο του λιμανιού του Πειραιά

Το Σάββατο που μας πέρασε ήταν ημέρα επιστροφής από το κυρίως μέρος των διακοπών που μοιράστηκαν μεταξύ παραλίας Παντελεήμονα (κάμπινγκ), παράλιων νομού Λάρισας (συγγενείς) και Αγκιστρίου (μίνι απόδραση). Πήραμε το συμβατικό πλοίο που φεύγει από Αγκίστρι το απόγευμα και υπολογίζαμε να φτάσουμε Πειραιά πριν νυχτώσει. Προσεγγίζοντας τον Πειραιά μας το καράβι έκοψε ταχύτητα περισσότερο από το συνηθισμένο, ενώ κάποια στιγμή σταμάτησε. Σχεδόν αμέσως ακούστηκε η σχετική ανακοίνωση περί αυξημένης κυκλοφορίας στην είσοδο του λιμανιού. Ο λόγος ήταν απλός και μεγάλος.

Την είσοδο του λιμανιού την έφραζε το υπερωκεάνιο της φωτογραφίας το οποίο έκανε μανούβρες για να βγει από το λιμάνι με τη βοήθεια 2 ρυμουλκών. Οι εγκαταστάσεις του λιμανιού και τα κτίσματα στο βάθος φαίνονταν μικρά μπροστά στο "θηρίο". 

Ένα ζουμ αποκαλύπτει το μέγεθος. Κάτω αριστερά διακρίνεται ένα ιπτάμενο δελφίνι που φαίνεται σαν κουνούπι μπροστά σε ελέφαντα.

Ενώ οι μανούβρες μέσα στο λιμάνι γίνανε αποκλειστικά από τα ρυμουλκά, με το που βγήκε το μισό εκτός του λιμανιού έβαλε μπρος.

Μας προσπέρασε ήσυχα, ενώ κάποια στιγμή ακούστηκε κάτι σαν κόρνα. Ίσως ο γίγαντας μας χαιρετούσε. Εννοείται ότι όλοι από το δικό μας πλοίο είχαν βγει έξω για να δουν το θέαμα.

Όταν πλέον μας γύρισε πλάτη πριγκηπικά, είδαμε και το όνομά της: Ruby Princess, Hamilton. Πρόκειται για κρουαζιερόπλοιο της κατηγορίας Grand Class που επί του παρόντος κάνει κρουαζιέρες στη Μεσόγειο με προτίμηση στα ελληνικά νησιά. Τα πλοία αυτά έχουν ολόκληρη πολιτεία πάνω τους: εστιατόρια πάσης φύσεως, κλαμπς, καταστήματα. Ό,τι χρειάζεται κανείς δηλαδή για να περάσει τις διακοπές του, εφόσον επιλέξει αυτή την οδό διακοπών. Ομολογώ ότι προς το παρόν τέτοιου είδους διακοπές δε με συγκινούν. Ποτέ δεν ξέρει κανείς όμως τι επιφυλάσσει το μέλλον. Γεγονός είναι πάντως ότι μόνο η θέα ενός τέτοιου πλοίου βάζει το μυαλό σε σκέψεις ταξιδιάρικες.

ΥΓ Πριν μπούμε στο λιμάνι, πάνω από το Σούνιο και στο στενό της Αίγινας είδαμε τους καπνούς από τις πρωινές φωτιές στα βόρεια της Αττικής. Το θέαμα είναι πολύ άσχημο, πραγματικά, έστω και από απόσταση. Από κοντά λογικά θα είναι πολύ χειρότερα. Κρίμα.