Νησιά της Κωνσταντινούπολης: ταξίδι στο χρόνο

Η Κωνσταντινούπολη είναι σταυροδρόμι δύο ηπείρων. Είναι το σημείο επίσης που συναντώνται η Μαύρη Θάλασσα με τη Μεσόγειο, μέσα στα Στενά του Βοσπόρου. Στη θάλασσα του Μαρμαρά βρίσκονται 9 νησιά, τα Πριγκηπονήσια ή Πριγκηπόννησα. Από τα 9, τα 4 είναι κατοικήσιμα και προσβάσιμα. Αποτελούσαν από παλιότερα τόπο παραθέρισης για τους Κωνσταντινουπολίτες, κυρίως τους Έλληνες. Την προηγούμενη φορά ξεναγηθήκαμε στις γεύσεις και αρώματα στην Κων/πολη, αυτή τη φορά στα νησιά.

Υπάρχουν οργανωμένες κρουαζιέρες που πάνε στα νησιά. Προσωπικά προτιμώ το πλοίο της γραμμής από το Ισκελεσί ή το Εμίνονου (στην ευρωπαϊκή πλευρά), παρά τις ουρές. Το εισιτήριο κοστίζει το ίδιο για όλους τους προορισμούς. Αφού κάνει μια στάση στο Καντίκιοϊ στην ασιατική πλευρά (παλιότερα γνωστό ως Χαλκηδόνα), το καραβάκι βγαίνει από τα στενά του Βοσπόρου και πλέει στη θάλασσα του Μαρμαρά. Στα Πριγκηπόννησα απαγορεύεται η κυκλοφορία αυτοκινήτων, οπότε η περιήγηση γίνεται με τα πόδια ή με άμαξα.

Αρχικά συναντάμε την Πρώτη, που πήρε το όνομά της από την εγγύτητα στην Πόλη. Απέχει περίπου 45 λεπτά. Από το πλοίο το νησάκι φαίνεται εγκαταλελειμένο, μόνο στην αποβάθρα έχει κάποια κτίσματα.

Επόμενη στάση, περίπου ένα τέταρτο μακριά, είναι η Αντιγόνη ή Μπουργκάζ στα τούρκικα. Εδώ έχει εμφανώς περισσότερο κόσμο από την Πρώτη. Η εγκατάλειψη είναι και δω έντονη.

Άλλα δεκαπέντε λεπτά απόσταση και το καράβι προσεγγίζει τη Χάλκη. Εδώ κατεβαίνουν οι περισσότεροι Έλληνες για να επισκεφτούν αξιοθέατο θρησκευτικής και συναισθηματικής αξίας: τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης ή ό,τι έχει απομείνει από αυτή. Εμείς ήμασταν τυχεροί καθώς στην παρέα υπήρχε κάποιος με γνωριμίες στο Πατριαρχείο, γεγονός που άνοιξε διάπλατα πόρτες στη Βιβλιοθήκη και μέρη όχι συχνά επισκέψιμα από τουρίστες.

Τελευταία στάση στο μεγαλύτερο και πιο όμορφο από τα Πριγκηπονήσια, την Πρίγκηπο. Το όνομά της είναι αντιπροσωπευτικό. Στην αποβάθρα βρίσκονται ορισμένα καφέ και εστιατόρια, ενώ λίγο πιο δίπλα η πιάτσα με τις άμαξες. Περπατώντας κανείς ανάμεσα στα παλιά και ερειπωμένα αρχοντικά βλέπει έντονα τα σημάδια του ελληνικού στοιχείου που κυριαρχούσε στην περιοχή. Αφεθείτε να περπατήσετε ανάμεσά τους. Μια στάση για τούρκικο καφέ και μπακλαβά επιβάλλεται.

Απέναντι από την Χρυσούπολη βρίσκεται και ένα άλλο γνωστό νησάκι ή μάλλον φάρος. Πρόκειται για τον Πύργο του Λεάνδρου ή Πύργο της Παρθένου (Kiz Kulesi). Πάνω στο νησάκι λειτουργούσε για αιώνες φάρος και φρούριο. Πλέον έχει μετασχηματιστεί σε καφέ και εστιατόριο. Απολαύστε το γεύμα σας εκεί, αφού έχετε κάνει πρώτα σχετική κράτηση. Το εμβληματικό του μέρους μαζί με το γεγονός ότι ο πύργος αποτέλεσε πεδίο δράσης για την ταινία του James Bond "The world is not enough" θα κάνουν το γεύμα ελαφρώς πιο πικάντικο.

ΥΓ Η ανάρτηση δημοσιεύτηκε αρχικά στο blog του travelplanet24.com

ΥΓ1 Παλιότερες αναρτήσεις μου για Κωνσταντινούπολη.