Φυτεύοντας στα κρύα

Ο χειμώνας είναι η εποχή όπου τα περισσότερα φυτά βρίσκονται σε κατάσταση χειμερίας νάρκης. Πότισμα χρειάζονται περίπου μια φορά την εβδομάδα, όταν βρέχει δε ακόμη πιο αραιά. Περιποίηση επίσης λιγότερη απ'όταν βρίσκονται σε ανάπτυξη, μετά την απαραίτητη μόνωση από το κρύο. Από την άλλη, τώρα που οι δουλειές στο μικρό μας βασίλειο στο μπαλκόνι ή στην αυλή είναι λιγότερες, μπορούμε να προχωρήσουμε σε ανακατατάξεις, να δούμε τι δεν πήγε καλά την προηγούμενη χρονιά και να σχεδιάσουμε για την άνοιξη που έρχεται. Ανάμεσα στον σχεδιασμό τα κρύα ευνοούν συγκεκριμένα φυτά που μάλιστα έχουν καλή απόδοση και δε χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα. 

Πολλές φορές συμβαίνει να έχουμε στα αποθέματά μας κρεμμύδια ή σκόρδα που κάποια στιγμή να βγάζουν πράσινο φυλλαράκι και από μέσα να σαπίζουν. Ως αυτούσια τροφή εκείνη τη στιγμή μας είναι άχρηστα. Είναι όμως πολύ χρήσιμα για τον κήπο μας. Μπορούμε να φυτεύσουμε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα που ήδη έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία φυτρώματος και έτσι απλά και εύκολα να έχουμε φρέσκο κρεμμυδάκι και σκόρδο ακόμη και στη γλάστρα μας. Η φύση γενικότερα έχει προνοήσει, τίποτε δεν πάει χαμένο.

Όλα στη φωτογραφία είναι κρεμμύδια, εκτός από το τέρμα δεξιά που είναι σκόρδο. Η καλύτερη απόσταση να τα φυτεύουμε είναι περίπου μια χούφτα το ένα από το άλλο. Όταν βγαίνουν τα φυλλαράκια,  μπορούμε να κόβουμε όσα χρειαζόμαστε για τη σαλάτα μας. Κάτι που ανακάλυψα πρόσφατα: και τα φρέσκα σκόρδα τρώγονται και μάλιστα είναι ιδιαίτερα νόστιμα!

Σ'αυτή τη φωτογραφία τα φρέσκα κρεμμυδάκια συμβιώνουν με μπρόκολο - είναι αυτό με τα μεγάλα φύλλα. Μου δώσανε μερικούς σπόρους και μέχρι στιγμής έχουν πιάσει. Για να δούμε. Το μπρόκολο πάντως χρειάζεται κι αυτό σπορά με κρύο.

Ο πραγματικός βασιλιάς στις γλάστρες μου είναι οι καυτερές πιπεριές. Από πρόπερσι έχω που βάζει αυτά τα γενναιόδωρα μονοετή φυτά. Η συγκομιδή είναι πάνω από 20 μικρές πιπεριές σε κάθε περίοδο, περίπου από Μάιο μέχρι Νοέμβρη. Τώρα περίπου είναι η εποχή για να φυτέψω καινούριες. Μέχρι πέρσι αγόραζα έτοιμα φυτά με 0,20 ευρώ το ένα. Φέτος μάζεψα σπόρο και λέω να το δοκιμάσω παράλληλα. Στη φωτογραφία η πιπεριά βρίσκεται στα τελειώματά της, ενώ το μπρόκολο τώρα είναι στα φόρτε του.

Άλλη μια αυθόρμητη προσθήκη στις γλάστρες μου είναι η τσουκνίδα. Φύτρωσε μόνη της και έχει εκτοπίσει στη μικρή αυτή γλαστρούλα το φυτό που υπήρχε μέσα. Δεν την ξερίζωσα γιατί είναι χρήσιμο φυτό. Αργότερα θα μαζέψω φύλλα και σπόρια και μπορώ να φτιάξω οικολογικό εντομοαπωθητικό για τα ζουζούνια της άνοιξης. Είπαμε, στη φύση τίποτε δεν πάει χαμένο.

Η μόνη αγορά έως τώρα είναι ένα δεντρολίβανο. Η χρήση του ως μυρωδικού και στα φαγητά είναι γνωστή. Έχω διαβάσει ότι μπορεί κανείς φυτεύοντας ένα κλαράκι να πάρει νέο φυτό, μέχρι στιγμής δεν το έχω καταφέρει.

Επειδή μικρές χαρές μπορεί κανείς να βρει και στα απορρίμματα, στη γλάστρα που μαζεύω το υλικό για το κομπόστ που φτιάχνω (κλικ για πληροφορίες), έχει φυτρώσει μια μικρή (μάλλον) πατατιά! Η χαρά μου είναι διπλή. Και γιατί φυτρώνει κάτι σχεδόν από το πουθενά αλλά και γιατί οι ρίζες του φυτού μπορούν να βοηθήσουν στην αποδόμηση των άλλων υλικών πιο γρήγορα. Το ίδιο είχε συμβεί και πρόπερσι.

Αυτά προς το παρόν, μέχρι την άνοιξη. Τα κρύα κρατούν ακόμη, όπως και τα φυτά μας. Όλα αυτά λίγο πριν αρχίσουμε τις προετοιμασίες για αρωματικές και καλλωπιστικές αφίξεις στο μπαλκόνι μας.

ΥΓ Ενδιαφέρουσες πληροφορίες ανάμεσα σε άλλα και για τον σπόρο από πιπεριές όπως και για τα σκόρδα της φίλτατης Magica. Την ιδέα για τα μπρόκολα την πήρα από την Τρελοτουρίστρια που είχε φυτέψει πρόπερσι μαζί με τα μανιτάρια που δεν τόλμησα ακόμη.