Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου και παραστάσεις

Τα τελευταία χρόνια έχω καθιερώσει ετήσιο πολιτιστικό προσκύνημα στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Επιλέγουμε μία παράσταση το χρόνο και επισκεπτόμαστε ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της αρχαίας Ελλάδας που εξακολουθεί να δίνει τα πολιτιστικά του φώτα μέχρι και σήμερα. Ο συνδυασμός παράστασης με σαββατοκύριακο και μπάνιο - συνήθως στο Τολό - είναι από τις όμορφες στιγμές κάθε καλοκαιριού.

Φετινή επιλογή ήταν η Μήδεια. Τα εισιτήρια ξεκινάνε από 15 ή 20 ευρώ και ανεβαίνουν ανάλογα με τη θέση. Το θέατρο είναι χωρισμένο σε 2 επίπεδα: στο άνω επίπεδο όπου είναι η χαμηλότερη τιμή και καθένας κάθεται όπου βρίσκει και στο κάτω επίπεδο όπου είναι χωρισμένο σε διαζώματα. Υπάρχουν τα άνω διαζώματα όπου κανείς έχει κλείσει διάζωμα αλλά όχι θέση και τα κάτω όπου κανείς κλείνει και θέση. Μάλιστα στα κάτω προσφέρεται και μαξιλαράκι γιατί το μάρμαρο είναι κάπως άβολο. Αρκετοί προνοητικοί φέρνουν μαζί τους μαξιλαράκια ή ακόμη και μικρά καθισματάκια.

Έπειτα από διαδρομή 2 περίπου ωρών από Αθήνα ή 40 λεπτών από Τολό ή Ναύπλιο, περνώντας το Λυγουριό, φτάνει κανείς στο πάρκινγκ του Ασκληπιείου της Επιδαύρου.

Παρκαδόροι του δήμου και του φεστιβάλ κατευθύνουν τον κόσμο, χιλιάδες αυτοκίνητα γεμίζουν σταδιακά τον χώρο. Εμείς φτάσαμε νωρίς.

Η καντίνα λίγο πριν την είσοδο. Καλό είναι να προμηθευτεί κανείς νερό λόγω ζέστης. Αναψυκτικά, καφέδες κτλ δεν επιτρέπονται εντός του θεάτρου.

Το μέρος είναι μέσα στα πεύκα. Από μόνο του προσδίδει γνώριμη καλοκαιρινή ελληνική εικόνα.

Η πρόσβαση επιτρέπεται μετά τις 8. Αρκετός κόσμος πάει νωρίτερα για να προλάβει θέσεις, οι του άνω διαζώματος κυρίως.

Ενημερωτικός χάρτης για την αρχαία πόλη, το Ασκληπιείο και το θέατρο.

Η ανάβαση προς τον χώρο.

Η πρώτη εικόνα του αρχαίου θεάτρου ανεβαίνοντας, μέσα από τα πεύκα.

Η πρόσβαση στο χώρο του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου.

Λίγο πριν αρχίσει να γεμίζει. Η πλώρη της Αργούς είναι κομμάτι της παράστασης.

Το άνω επίπεδο. Σχοινιά περιφράσσουν το χώρο ενώ άνθρωποι του φεστιβάλ κατευθύνουν τον κόσμο.

Το κάτω διάζωμα του κάτω επιπέδου. Διακρίνονται τα μαξιλαράκια των αριθμημένων θέσεων. Τα εισιτήρια για τις παραστάσεις συνήθως εξαντλούνται, θετικό στοιχείο. Ο κυκλικός στίβος κάτω-κάτω είναι ο κυρίως χώρος της παράστασης.

Ο ήλιος πέφτει και τα φώτα ανάβουν. Ο κόσμος συνεχίζει να έρχεται. Όσες παραστάσεις στην Επίδαυρο έχω παρακολουθήσει, ποτέ δεν έχουν αρχίσει στην ώρα τους - στις 9 δηλαδή. Είτε λόγω καθυστερημένης προσέλευσης του κόσμου είτε λόγω "αναμονής" των λεγόμενων επώνυμων προσκεκλημένων, πάντα υπάρχει μια καθυστέρηση της τάξης των 15'-20' λεπτών. Αυτή τη φορά δεν είχε πολλούς επώνυμους, φαντάζομαι ότι θα βρίσκονται όλοι το τριήμερο που μας έρχεται για τον Ριχάρδο με Κέβιν Σπέισι και σκηνοθεσία Μέντες. Προσωπικά προτιμώ στον συγκεκριμένο χώρο να βλέπω αρχαίες παραστάσεις.

Ο κόσμος ήρθε, η παράσταση αρχίζει.

Η ησυχία που κάνει ο κόσμος, η μαγεία του χώρου, ακόμη και οι ήχοι από τα τζιτζίκια και τους γρύλους είναι κάτι που εμένα μου δίνει άλλη αίσθηση. Όταν σβήνουν τα φώτα και καθώς έρχεται ο Χορός, μου αρέσει να ρίχνω μια κλεφτή ματιά στ'αστέρια. Ο ίδιος ουρανός, ο ίδιος χώρος, η ίδια αίσθηση. Τελικά αρκετά μένουν ίδια, ορισμένα αλλάζουν. Ούτως ή άλλως, καλοκαίρι και αρχαίο θέατρο πάνε παρέα.

ΥΓ Παρόλο που φωτογραφίες ειδικά με φλας απαγορεύονται γιατί αποσπούν την προσοχή, αρκετοί δεν το τηρούν. Όπως επίσης και τα κινητά. Έλλειψη παιδείας, το λιγότερο που μπορεί κανείς να πει.

ΥΓ1 Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Παραστάσεις και συναυλίες γίνονται και στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου.

ΥΓ2 Αντίστοιχη ανάρτηση του 2009 και του 2010.
ΥΓ3 Δείτε σχετική ανάρτηση για το Μεγάλο και για το Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου στο blogtravels.gr