Αθήνα της όπερας (Κουρέας της Σεβίλης, Εθνική Λυρική Σκηνή)

Όπως έχουμε πει επανειλημμένα, ένα από τα καλά της Αθήνας είναι η πληθώρα επιλογών ως προς την διασκέδαση και όχι μόνο. Σχεδόν κάθε μέρα γίνονται πολλές εκδηλώσεις σε όλη την πόλη για όλα τα βαλάντια. Πέραν των θεάτρων, πειραματικών σκηνών κτλ η πόλη διαθέτει χώρους για πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και την Λυρική Σκηνή που ανακάμπτει έπειτα από παρολίγον πτώση. Ειδικά η Εθνική Λυρική Σκηνή (Greek National Opera αγγλιστί) έχει αναβαθμίσει τις δραστηριότητές της, παρόλο που ακόμη δεν έχει βρει μόνιμη σύγχρονη στέγη. Πρόσφατα πάντως απέκτησε και λογαριασμό στο twitter.com/nationalopera.

Προσέχοντας αφίσες στο μετρό, μου κίνησε το ενδιαφέρον εκείνη του Κουρέα της Σεβίλης (Il barbiere di Siviglia). Πρόκειται για γνωστό έργο του Ιταλού συνθέτη Gioachino Rossini. Όλοι λίγο-πολύ έχουμε σιγοτραγουδήσει την Άρια του Φίγκαρο αλλά και το κυρίως κομμάτι. Για του λόγου του αληθές ακούστε τα αποσπάσματα που βρίσκονται στο τέλος. Για να επανέλθω, έριξα μια ματιά στις ημερομηνίες, συνεννοηθήκαμε με φίλους και καταλήξαμε να κλείσουμε για την παράσταση στις 16/2, ημέρα Τετάρτη.

Είχα πολλά χρόνια να πάω στη Λυρική και ομολογώ ότι το ευχαριστήθηκα. Η παράσταση ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Είχε την ζωντάνια που επιβάλλεται σ'αυτή την χαρούμενη παράσταση, τα σκηνικά και η σκηνοθεσία στάθηκαν στο ύψος τους. Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι (κόμης Αλμαβίβα, Ροζίνα, δον Μπάρτολο, Φίγκαρο και δον Μπαζίλιο) έδεναν πολύ καλά και με το παίξιμο και με τη φωνή τους. Πολύ καλή και η ορχήστρα με τον μαέστρο να δίνει ρεσιτάλ. Μου άρεσε επίσης και το γεγονός ότι η ματιά στο έργο ήταν σύγχρονη, τόσο με τα ρούχα όσο και με λοιπές μικρές πινελιές, χωρίς να αλλοιώνει κάτι.

Πέρα από την πολύ καλή παράσταση, θυμήθηκα γιατί είχα πολλά χρόνια να πάω στην Λυρική στο θέατρο Ολύμπια. Τα καθίσματα είναι αρκετά άβολα, ενώ η ακουστική του - αρκετά παλιού - χώρου θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Ο κόσμος που παρακολούθησε την παράσταση ήταν μιας κάποιας ηλικίας. Από την μία έχει την αξία του αυτό, να βλέπεις δηλαδή ανθρώπους να φοράνε τα καλά τους για την έξοδο, από την άλλη με προβλημάτισε. Έχει μήπως σχέση με την τιμή του εισιτηρίου, δηλαδή οι νεότεροι δεν μπορούν να πάνε λόγω υψηλού κόστους; Ή επειδή ο κόσμος που πάει είναι μεγαλύτερης ηλικίας, οι τιμές διαμορφώνονται αντίστοιχα υψηλά; Πάντως στα πλαίσια του ανοίγματος σε νεανικά κοινά η Λυρική έχει προσφορές της τελευταίας στιγμής για νέους - 20' πριν την παράσταση με 15 ευρώ εφόσον έχουν περισσέψει εισιτήρια. Ελπιδοφόρο άνοιγμα, μαζί με τις παιδικές παραστάσεις που διοργανώνονται κατά καιρούς.

Συνοψίζοντας, η παράσταση ήταν αρκετά καλή. Όσοι θέλετε, προλαβαίνετε ακόμη - θα δοθούν άλλες 6 παραστάσεις και έπεται συνέχεια με άλλα θεάματα. Η Εθνική Λυρική Σκηνή κάνει προσπάθειες. Ήδη έχουν ανακοινωθεί 5 παραστάσεις για το καλοκαίρι στο Ηρώδειο (δείτε εδώ). Προσωπικά, θα την τιμήσω ξανά.

Τι καλύτερο για κλείσιμο για ορισμένα αποσπάσματα από τον Κουρέα της Σεβίλης;

Κατά σειρά η άρια του Φίγκαρο, η έναρξη της παράστασης και μια μοναδική εκτέλεση από την Μαρία Κάλας στον ρόλο της Ροζίνα (link καθότι δεν επιτρέπεται η ενσωμάτωση). Τέλος, μία λίγο ανορθόδοξη εκτέλεση από Τομ και Τζέρι.

Μαρία Κάλας - Rosina (κλικ στον τίτλο να ανοίξει)