Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Ο φόβος της σιωπής

Αρχέγονο συναίσθημα ο φόβος. Φωλιάζει στα κατώτερα επίπεδα του εγκεφάλου και ενεργοποιείται προσπαθώντας να περιχαρακώσει τα κεκτημένα, τα οικεία που έχει ορίσει ο καθένας. Το ζητούμενο είναι το εύρος των οικείων του καθενός. Μη γελιόμαστε, πολλούς από τους φόβους τους έχουμε κληρονομήσει από οικογενειακές και κοινωνικές συμπεριφορές σε μικρότερες ή και μεγαλύτερες ηλικίες.

Σε κοινωνικές και άλλες συμπεριφορές πολύ συχνά βρίσκουμε τους εαυτούς μας να φοβούνται να κάνουν ορισμένα πράγματα γιατί μπορεί να υποστούμε τις συνέπειες. Οι συνέπειες αυτές συνήθως είναι μεγάλες και αόριστες - όσο πιο αόριστες και μεγάλες τόσο αυξάνει ο φόβος - ενώ η απάντηση σ'αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να είναι παραδείγματα του παρελθόντος για κάποιον που τόλμησε και τιμωρήθηκε. Τέτοιες ιστορίες βρίσκουμε από την αρχαιότητα και την μυθολογία, στις πιο σύγχρονες θρησκείες με την μορφή παραβολών και διδακτικών ιστοριών, ενώ διαιωνίζονται με αστικούς και μη μύθους.

Αν καθίσει κανείς και σκεφτεί όσο πιο λογικά μπορεί, συνήθως τέτοιου είδους μύθοι έχουν δημιουργηθεί από όχι τόσο πραγματικά γεγονότα, αλλά από την προσπάθεια να ελέγχονται και να περιορίζονται οι όποιες αντιδράσεις. Οι θρησκείες φοβερίζουν για να αποκτήσουν κοινό, οι κυβερνήσεις πειθήνιους πολίτες, ο στενότερος κοινωνικός κύκλος, μέχρι και οι γονείς, για να αποφύγουν καταστάσεις που δεν μπορούν να ελέγξουν. Το ζητούμενο είναι ποιοι από τους φόβους του καθενός μας είναι πραγματικοί και ποιοι αντέχουν στο να τους δοκιμάσουμε. Το όριο είναι δυσδιάκριτο, χωρίς να δοκιμάσουμε δεν ξέρουμε.

Ο φόβος δεν είναι πάντα συσσωρευμένη γνώση που μας βοηθά να αποφεύγουμε λάθη του παρελθόντος. Συχνά είναι δημιούργημα εσωτερικών και εξωτερικών δυνάμεων με σκοπό να αποτρέψουν. Πολλές φορές βολεύει, γιατί το να περιχαρακώνεται κανείς στο στενό οικείο σιωπώντας είναι εύκολο. Τι γίνεται όμως όταν το οικείο στενεύει τόσο που η μέχρι πρότινος βολική σιωπή δεν βρίσκει χώρο να γίνει κραυγή; Αγαπάμε τον φόβο μας, αγαπάμε τη σιωπή, αρκεί ο φόβος μας να μην μας κρατά δέσμιους σ'αυτή.

Στο ιστολόγιο Φόβος: Ο Δούρειος Ίππος της εξουσίας έχει ξεκινήσει συζήτηση για τον φόβο με συμμετοχές από διάφορα ιστολόγια. Το άσμα σχετικό και άσχετο μαζί.

22 σχόλια:

  1. Πρόλαβες, πρόλαβες! :)

    "Αν καθίσει κανείς και σκεφτεί όσο πιο λογικά μπορεί, συνήθως τέτοιου είδους μύθοι έχουν δημιουργηθεί από όχι τόσο πραγματικά γεγονότα, αλλά από την προσπάθεια να ελέγχονται και να περιορίζονται οι όποιες αντιδράσεις." Αυτό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μου άρεσε και το βιντεάκι που έφτιαξαν! Οι σκηνές από το βι φορ ωεντέτα είναι από τις αγαπημένες μου!!
    Έχω διαβάσει κάμποσα από το πρωί..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν γνώριζα γιαυτήν την εκστρατεία να πω πριν λίγο διάβασα παρόμοια πόστ!

    Μακάρι να γίνουμε όλη μια γροθιά και να νικήσουμε τους φόβους που μας κυριεύουν για το αύριο,που φρόντισαν καλά να σπείρουν στη συνείδηση μας!

    Καλή εβδομάδα:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ζουζού Ούτε και γω, σήμερα το είδα και ευτυχώς πρόλαβα.
    Μαζί σίγουρα είναι καλύτερα.

    @ηφαιστίωνας Όντως το βίντεο ήταν πολύ καλή δουλειά.
    Καλά είναι να διαβάζουμε και τι κάνουν οι άλλοι.

    @ρενάτα Σκέψη θέλει για πολλά πράγματα. Για να δούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. poli kali sou evdomada!! :) distixos o fovos mas krataei poli piso...ta filia mou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο φόβος είναι βασικό γνώρισμα της ζωής. Ακόμα κι αν ισχύει αυτό που λένε ότι μπορείς να τον υπερκεράσεις και να τον μετατρέψεις σε θάρρος το σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε απόλυτο βαθμό.

    Συμφωνώ ότι τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @kanthar0s Όποιος λέει ότι νίκησε τον φόβο, νομίζω αυταπατάται. Αποδοχή θέλει, πάντα θα συμπορευόμαστε μαζί του.
    Την καλησπέρα μου.

    @leviathan Μας κρατάει όταν τον αφήνουμε εμείς. Γιατί όμως άραγε;
    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο φόβος της σιωπής:

    Τον κοιτούσα επίμονα! Νεκρός σε ένα φέρετρο, κατάχλωμος και νέος. Πιο νέος δεν γινόταν. Πιο όμορφος δεν γινόταν! Ασάλευτος!

    Δεν φοβήθηκα τον θάνατο που έστηνε γλέντι γύρω του!

    Φοβήθηκα που σώπαινε για πάντα η φωνή του!

    Ναι, ο φόβος της σιωπής είναι ανελέητος!

    (Το βάρυνα, αλλά καλά να πάθεις)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λες.. να έχει και τη θετικη του πλευρά αυτο το σοκ που περναμε τωρα, να εξαφανιστούν πια αυτα τα "κατώτερα επίπεδα του εγκεφάλου" και να γινουμε Ανθρωποι επιτέλους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανεξήγητο το συναίσθημα που συνοδεύεται και με ένα σφίξιμο στο στομάχι γενικότερα. Τώρα τελευταία το νοιώθω πολύ έντονα ,σα να πρόκειται να γίνει κάτι.
    Δε νομίζω πως ξεπερνιέται εύκολα ή αν μπορούμενα το καταπολεμμήσουμε.
    Μάλλον θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό.
    Όσο για το τραγούδι.....αγαπημένο και μέσα στην περίπτωση.
    Καλή σου μέρα Κίτσο μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οποιοδήποτε μα οποιοδήποτε συναίσθημα είναι προϊόν του φόβου.
    Ακόμα και η αγάπη. Εξάλλου, αν δεν υπήρχε ο φόβος του θανάτου, πως θα υπήρχε το ένστικτο της επιβίωσης? Είναι φαύλος κύκλος.
    Και πίσω από κάθε φόβο (π.χ. τους κοινωνικούς που αναφέρεις) ή συγκεκριμένες φοβίες (ψυχολογικές διαταραχές) στην πραγματικότητα, κρύβεται ο πρωταρχικός φόβος, δηλαδή ο φόβος του θανάτου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εγώ, πάντως, έχω μόνο δύο φοβίες:
    ενεσοφοβία και γαμοφοβία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. γενικα μου αρεσει ο φοβος αρκει να τον ελεγχω (καπως)
    σαν φοβο εχω οτι φοβαμαι μην γινω ανημπορη απο καποια ασθενεια

    καλο υπολοιπο εβδομαδας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο φόβος είναι σύμφυτος
    με την ύπαρξή μας ...
    Μερικές φορές δεν είναι
    εχθρός αλλά φίλος μας !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Wraia idea, paw na diabasw kai ta ypoloipa!

    Mark Twain efh, afierwmeno: ''Do the thing you fear most and the death of fear is certain''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τί ωραία να φοβόμασταν μόνο αν θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @κούλα Το έζησες, το αισθάνθηκες. Γιατί λες ότι το βάρυνες;
    Να μην τον ζήσουμε, εύχομαι...

    @ροδιά Χρειάζονται και αυτά τα επίπεδα αλλά για άλλες στιγμές της ζωής.
    Καλησπέρα.

    @venus of fire Τόσο έντονα; Πηγάζει από κάπου συγκεκριμένα;
    Μπορούμε να ζούμε μ'αυτό, έτσι το καταπολεμάμε νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @the dark chef Φαύλος κύκλος ναι. Σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται.
    Σε άλλες πάλι, όχι. Αυτό θα πει να ξεχωρίζουμε.

    @ασκαρδαμυκτί Σχετικές είναι και οι δύο. Πιο πολύ τι φοβάσαι απ'τα δυο;

    @σκουλήκι Καλός είναι, όταν είναι ανεξέλεγκτος όπως λες είναι θέμα
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @side21 Σίγουρα. Δεν αναφερόμαστε όμως σ'αυτές τις συνθήκες.
    Στις άλλες, που είναι εχθρός και ανασταλτικός παράγοντας.

    @δόκιμος Καλή ιδέα ήταν, ναι.
    Ωραίο, να συγκεκριμενοποιείς δηλαδή τον φόβο σου. Καλό.

    @darthiir the abban Το μαγικό φίλτρο ποιος θα μας το δώσει όμως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. H σιωπή από μόνη της δεν νομίζω πως θα πρέπει να μας φοβίζει. Ίσα-ίσα που μας δίνει την δυνατότητα (αν το δούμε θετικά) ν' αφουγκραστούμε αυτό που φέρνει...

    Το αίσθημα του φόβου, απλώς μας "καλλιεργείται" με την πάροδο των χρόνων και όσο πιο πολύ μεγαλώνουμε. Ένα μωρό παιδί δεν έχει αίσθηση φόβου...παρά μονάχα αν εμείς το κάνουμε να φοβηθεί ή να πονέσει. Από κεί λοιπόν ξεκινούν όλα νομίζω.
    Καλημέρες πολλές σε όλους σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @suspect Καλησπέρα επίσης!

    @penelope Για να αρθούν οι φόβοι, θέλει αρκετή σκέψη και επιμονή. Το ζητούμενο είναι ποιος θα κάνει την προσπάθεια. Ίδωμεν.
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή