Δεκεμβριανά στο μπαλκόνι

Ο φετινός Δεκέμβρης λένε ότι είναι ο πιο ζεστός των τελευταίων χρόνων. Η αλήθεια είναι ότι κοντεύουμε στα μέσα του και οι θερμοκρασίες θυμίζουν φθινοπωρινή άνοιξη. Πέρσι περίπου τέτοια εποχή που έκανα αντίστοιχη ανάρτηση, είχανε πέσει τα πρώτα χιόνια στην Πάρνηθα - παρόλο που ο ήλιος στην Αθήνα εξακολουθούσε να είναι...μπόλικος.

Γυρνώντας μεσημέρι στο σπίτι και αφού έφαγα, βγήκα λίγο στο μπαλκόνι. Ο ήλιος βλέπει το μπαλκόνι μου από το μεσημέρι μέχρι και την δύση του, οπότε είπα να τον απολαύσω με καφέ και ίντερνετ στην βεράντα. Καθώς φώτιζε τα λουλούδια τριγύρω, σκέφτηκα να τα απαθανατίσω - χειμώνας έρχεται και ποτέ δεν ξέρει κανείς πόσα και ποια θα επιβιώσουν.

Ο βασιλικός στο περβάζι είναι ανθισμένος. Η γιαγιά μου έχει πει ότι καλό είναι να κόβω τα άνθη του για να κρατήσει περισσότερο. Τα έκοψα 4 φορές ως τώρα και αυτός συνεχίζει. Ας γίνει το χατίρι του...

Οι καυτερές πιπεριές που φύτεψα την άνοιξη ήδη έχουν δώσει 4 φορές καρπούς! Το κόκκινο χρώμα είναι ένδειξη ότι είναι και πάλι έτοιμες.

Η ντοματιά ακόμη αντιστέκεται και έχει πετάξει νέο κλωναράκι. Καθότι μονοετές φυτό σε λίγο θα μας χαιρετίσει περήφανα, κρατώντας ακόμη την μία και μοναδική ντομάτα που έβγαλε. Στην βάση της γλάστρας ήδη έχουν φυτρώσει 2 κοκκάρια που φύτεψα κατά τον Οκτώβρη.

Αυτός ο βασιλικός δεν άντεξε τόσο όσο ο προηγούμενος και δίνει τη θέση του σε άλλα 2 κοκκάρια. Η ζωή στο μπαλκόνι συνεχίζεται...

Τα χρυσάνθεμα που είναι και της εποχής, ανθίζουν με ένα χρώμα κοντά στο πορφυρό αυτοκρατορικό - ή έτσι φαίνεται με τα παιχνιδίσματα του ήλιου.

Η άλλη γωνία του μπαλκονιού σφύζει από ζωή και χρώματα. Από δεξιά προς τα αριστερά έχουμε μία σεφλέρα (την οποία μάλλον πρέπει να μετακινήσω σε πιο σκιερό μέρος, καθότι η απευθείας έκθεση στον ήλιο καίει τα φύλλα της), την πορτοκαλί μπουκαμβίλια, ένα ρυγχόσπερμα (που μάλλον δεν θα αντέξει πολύ όπως και τα προηγούμενα που είχα φυτέψει), μια ροζ μπουκαμβίλια και το μπέντζαμιν. Το μπέντζαμιν και η μπουκαμβίλια ετοιμάζονται για τον δεύτερο χειμώνα τους...

Η πέργκολα γεμίζει αργά και σταθερά με λουλούδια. Προς το παρόν τα απλωμένα του γείτονα διακρίνονται.

Η πορτοκαλί και η ροζ μπουκαμβίλια συναγωνίζονται η μία την άλλη σε χρώματα. Η πορτοκαλί ως μεγαλύτερη κατά ένα χρόνο έχει άνθη από την άνοιξη, ενώ στα φύλλα της διακρίνονται σημάδια από το πολύ πότισμα. Ευτυχώς σώθηκε... Η ροζ μπουκαμβίλια είχε βγάλει άνθη στην αρχή του καλοκαιριού και από τότε ξαναπέταξε πριν λίγες ημέρες! Ο καιρός και τα φυτά μπερδεύει.

Η Πάρνηθα διακρίνεται στο βάθος. Ακόμη δεν έχει χιονίσει. Σε πρώτο φόντο κυριαρχεί το ροζ.

Καλό χειμώνα να έχουμε, λοιπόν! Το κρύο λογικά δεν αργεί να έρθει.

ΥΓ Παρεμπιπτόντως, μπορεί να παραπονιόμαστε για το κρύο που δεν έρχεται, ίσως όμως ξεχνάμε ότι όσο κρατάει η καλοκαιρία γλυτώνουμε πετρέλαιο...