Άντε να φεύγουμε

Οι μέρες τελειώνουν. Και αυτή η περίοδος οδεύει στη λήξη της. Οι εκκρεμότητες έχουν τακτοποιηθεί, αβαρίες της τελευταίας στιγμής δε γίνονται δεκτές, η διάθεση ανεβοκατεβαίνει από την απαλεψιά στην ανεξήγητα ηλίθια καλή διάθεση που σπάει τα νεύρα των άλλων, το τελευταίο γεύμα με την εταιρία πραγματοποιήθηκε, οι πελάτες την έχουν κάνει εδώ και πολύ καιρό, το επίδομα μπαίνει όπου να'ναι και εμείς όπου φύγει-φύγει. Προς το παρόν νοερά, απ'το επόμενο ΣΚ και στην πραγματικότητα!

Πρώτη στάση Αίγινα. Νησί κοντινό στην Αθήνα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, χαραγμένο στην μνήμη αρκετών από τον Θησαυρό της Βαγίας της Ζωρζ Σαρή. Παρόλο που στενοί συγγενείς έχουν σπίτι εκεί δεν έχω αξιωθεί να πάω μέχρι στιγμής. Οπότε φέτος θα την κάνω την εξόρμηση. Υπάρχουν αρκετά που θέλω να δω, κυρίαρχο όλων ο ναός της Αφαίας Αθηνάς. Τρεις περίπου μέρες είναι αρκετές.

Δεύτερη και γρήγορα στάση για το πρώτο ΠΣΚ του Αυγούστου στο Μαρμάρι Εύβοιας. Εκεί θα μαζευτεί μέρος της φοιτητικής παρέας για να γιορτάσουμε για άλλη μια φορά τα έντεκα χρόνια γνωριμίας μας. Άνδρο θέλαμε βέβαια, αλλά δεν υπήρχε τίποτε από δωμάτια.

Τρίτη στάση στην μαγευτική και εξωτική Λάρισα. Το προσκύνημα στην πατρίδα επιβάλλεται. Φίλοι από το σχολείο, τη γειτονιά, συγγενείς στο χωριό και όχι μόνο, μέρη αγαπημένα γεμάτα αναμνήσεις με περιμένουν και φέτος. Αν και η διαμονή θα περιοριστεί σε τέσσερις μέρες μόνο...

Τέταρτη στάση Πάρος. Φέτος έτυχε να ξαναπάω για επαγγελματικούς λόγους, οπότε τώρα είναι καιρός για διασκέδαση. Βοηθάει και η σύνθεση της παρέας που αποτελείται από τέσσερις μαντράχαλους - ένας εκ των οποίων διαθέτει το σπίτι και το μεταφορικό μέσο. Ποιότητα και οικονομία!

Πέμπτη στάση Ικαρία. Το εναλλακτικό νησί που ή θα μισήσεις ή θα λατρέψεις, λένε όσοι το έχουν επισκεφτεί. Ομολογουμένως θα είναι η πρώτη φορά για μένα, οπότε το περιμένω πώς και πώς. Δεδομένου ότι θα βρισκόμαστε εκεί και τον Δεκαπενταύγουστο, είναι ευκαιρία να ζήσουμε και τα περίφημα πανηγύρια του νησιού. Το πήγαινε-έλα στο νησί υπερπαραγωγή: έχει καράβι απευθείας από Πάρο οπότε δεν χρειάζεται να γυρίσω Πειραιά, για 16 του μήνα όμως επιστροφή δεν είχε τίποτε! Τελικά θα πάρω το καράβι για Σάμο και από εκεί αεροπορικώς - το δωρεάν εισιτήριο της Aegean να'ναι καλά.

Έκτη στάση και τελευταία Ρίγα-Ταλίν-Ελσκίνκι. Με εισιτήρια κλεισμένα από πέρσι τον Οκτώβρη, οι χώρες της Βαλτικής είναι έτοιμες να μας υποδεχτούν. Την περίοδο αυτή θα πούμε τη νύχτα...μέρα! Αυτό γιατί είναι η εποχή των μεγάλων ημερών και των ανύπαρκτων νυχτών. Για να δούμε τι θα δούμε και εκεί! Μια ιδέα για τη Ρίγα μας δώσανε πέρυσι οι τρελοτουρίστες.

Στάση επόμενη επιστροφή στη ζούγκλα και δουλειά, βεβαίως-βεβαίως. Σημαντικές εξελίξεις αναμένονται περί τα τέλη Σεπτέμβρη, αλλά ας μην βιαζόμαστε. Οι διακοπές είναι προ των πυλών! Κάνοντας έναν γρήγορο απολογισμό για όλα αυτά θα χρειαστούν περίπου 3+3+4+5+5+8=28 μέρες, όσες δηλαδή και οι μέρες που κλείνει η εταιρία τον Αύγουστο! Όσο για τα κόστη γενικά θα είναι χαμηλά - ακτοπλοϊκά και φόροι αεροδρομίου μόνο για εντός περίπου 100 ευρώ, αεροπορικά εξωτερικού κάτω από 200 ευρώ. Τελικά μου φαίνεται το μεγαλύτερο έξοδο θα είναι το Αθήνα-Λάρισα-Αθήνα οδικώς.

Ενδιάμεσα θα έχω επαφή με το Ίντνερνετ αλλά όχι συχνή, φαντάζομαι. Οπότε δε χανόμαστε! Μέχρι να περάσουν οι τελευταίες μέρες στη δουλειά... Καλές διακοπές σε όλους μας!