Τρία σε ένα και πάλι

Παιχνίδια κατακλύζουν την μπλογκόσφαιρα και πάλι. Μάλλον λόγω άνοιξης μας έπιασε παιχνιδιάρικη διάθεση. Καλό είναι αυτό, σε καλό δρόμο είμαστε...

Παιχνίδι πρώτο ή αλλιώς τα 10 ελαττώματα. Και το ερώτημα είναι μόνο δέκα; Ή πού να τα βρω τώρα δέκα; Έλα μου ντε. Θυμίζει λίγο τα παλιότερα αμαρτήματα πάντως... Η πρόσκληση έγινε από την φίλτατη Next beautiful day.

1. Του άντρα του πολλά βαρύ μην του μιλάτε το πρωί... Έτσι λέει το άσμα και κάτι θα ξέρει. Το πρωί, λοιπόν, αν με ξυπνήσετε πριν της ώρας μου μη μου μιλάτε για αρκετή ώρα. Δολοφονική ματιά είναι το λιγότερο που μπορείτε να εισπράξετε. Τώρα βέβαια αν το ξύπνημα περιλαμβάνει ελαφριά έως καθόλου ενδυμασία, εξωτικό μέρος (ας είναι και η Λούτσα) ή έστω ένα χαμόγελο αλλάζει το πράγμα.


2. Βαριέμαι εύκολα. Εκεί που το'χω το θέμα, με πιάνει μια τρελή βαρεμάρα και ξενερώνω. Και άμα ξενερώσω, τέλος.


3. Είμαι λιγάάάκι αναβλητικός. Το ξέρω ότι δεν είναι το καλύτερο πράγμα να λες σε μια συνέντευξη για παράδειγμα, αλλά είμαι. Στο κάτω-κάτω γιατί να αναβάλεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις μεθαύριο;


4. Όταν κάποια πράγματα δεν πάνε όπως τα έχω προγραμματίσει (ακόμη και σε διασκέδαση, διακοπές κτλ) σπάζομαι τρελά. Τώρα τελευταία προσπαθώ να το συγκρατώ, αλλά συμβαίνει.


5. Άμα βαριέμαι τρελά δεν σηκώνω καν το τηλέφωνο. Και ας μου τάζουν λαγούς με πετραχήλια.


6. Το ίδιο ισχύει όταν (μία στο τόσο) έχω πάρει την απόφαση να σαπίσω σπίτι. Είναι λες και μπαίνω στο κοστούμι "κάθομαι μέσα" και δε θέλω να κουνηθώ ρούπι!


7. Κάνω συχνά υποθέσεις για τους άλλους και δεν τις αλλάζω εύκολα, παρόλο που ξέρω ότι δεν είναι απαραίτητα σωστές. Προσπαθώ να το αναθεωρήσω αλλά είναι δύσκολο!


8. Όπως έχω αναφέρει και σε άλλο παιχνίδι, είμαι αρκετά απαισιόδοξο άτομο, άσχετα που το κρύβω καλά. Όταν συμβαίνει κάτι το πρώτο που σκέφτομαι είναι συνήθως το χειρότερο!


9. Καθότι λαίμαργος, έχω αυξομειώσεις βάρους. Τα συν/πλην δέκα κιλά τα'χουμε για την πλάκα. Αυτό έχει και άλλα παρελκόμενα. Όταν ξεπερνώ συγκεκριμένο βάρος, αρχίζουν οι παρενέργειες - βλέπε ροχαλητό κτλ - τ'ακούς γιατρέ; Ευτυχώς ό,τι παίρνω το χάνω και σχετικά εύκολα - να δούμε για πόσο ακόμη. Τώρα πάντως είμαι στα καλά μου.


10. Βαριέμαι απίστευτα το πλύσιμο των πιάτων. Όλες τις άλλες καθαριότητες τις κάνω, αλλά το συγκεκριμένο το βαριέμαι αφόρητα. Δεν ξέρω γιατί. Ευτυχώς πλέον έχω πλυντήριο πιάτων οπότε γλυτώνω το νταβαντούρι!

Για όσους συνεχίζουν να θέλουν να διαβάσουν μετά από αυτά, συνεχίζω με την πρόσκληση της σκουλήκως σχετικά με το αβατάρι του καθενός. Βέβαια με πρόλαβε και απάντησε η ίδια αλλά ήρθε η ώρα να αποκαταστήσω την ιστορική αλήθεια. Η εξήγηση είναι πολύ πιο απλή και λιγότερο διεστραμμένη, δυστυχώς... Λίγους μήνες μετά που είχα ξεκινήσει να γράφω στο μπλογκ, η σκουλήκω και το λάχανο με κορόιδευαν γκρινιάζοντας ότι οι αναρτήσεις μου είναι πολύ σοβαρές και ότι καίνε τα εγκεφαλικά τους κύτταρα διαβάζοντάς με. Προβληματίστηκα είναι η αλήθεια, οπότε είπα να το "αλαφρύνω" λιγάκι επιλέγοντας το συγκεκριμένο αβατάρ που μου φάνηκε ενδιαφέρον επειδή είναι ακριβώς το απόλυτο ό,τι να'ναι! Ευτυχώς τα αποτελέσματα ήταν άμεσα καθότι σύμφωνα με σχόλιο των τρελοτουριστών, ποιο πιθανό είναι να με πούνε φλούφλη παρά jamanfou μετά από αυτό. Κοιτώντας μόνο τη χαρά στο πρόσωπο του μπισκότου, ομολογώ ότι με έκανε σαν τρελός να το αγαπήσω! Και αν σας φαίνεται κουλή η ιστορία, εξορία στο Καρπενήσι για να μάθετε καλό σκι!

ΥΓ Η ιστορία είναι κατά το ήμισυ αληθινή. Το υπόλοιπο είναι απάντηση σε πρόσκληση-παιχνίδι της ζουζούνας όπου γράφουμε μια ιστορία στην οποία εμπλέκουμε δέκα άλλους μπλόγκερς είτε με βάση το όνομά τους είτε με βάση το αβατάρ τους. Όσοι από τους δέκα θέλουν, ας συνεχίσουν τις ιστορίες.

ΥΓ1 Επειδή για ορισμένα έχει περάσει λίγος καιρός από τότε που έγινε η πρόσκληση, αν έχω ξεχάσει κάποιον/-α ας μου το πει να προσθέσω το link!

ΥΓ2 Το αφιέρωμα για τον Χατζιδάκι είναι προγραμματισμένο να "σκάσει" διαδικτυακά από αρκετά blogs, από το twitter και μέσω podcast και αναρτήσεων για τις 16 Μαρτίου. Περισσότερες πληροφορίες στο radiobubble και στην Ροδιά.