Λίγο καιρό πριν αρκετά ιστολόγια είχανε ασχοληθεί με το θέμα της φιλίας. Μέσα στα πλαίσια παλιότερης ανάρτησης για την εξουσία και τον εργασιακό χώρο, προσπάθησα να δω το θέμα της φιλίας μέσα από αυτό το πρίσμα. Είναι δυνατόν να υπάρξει φιλία μέσα στα πλαίσια του εργασιακού χώρου; Κατά πόσο μπορεί αυτή να επεκταθεί πέραν εργασιακού χώρου και να διατηρηθεί στο χρόνο και έπειτα από αλλαγές;
Μέσα στον εργασιακό χώρο αναπτύσσονται σχέσεις ανθρώπινες. Ειδικά σε ένα γραφείο βλέπεις αρκετούς ανθρώπους για μεγάλο μέρος της μέρας για όσο καιρό δουλεύετε στην ίδια εταιρία. Μαθαίνεις τα χούγια του καθενός, τις μικρές ή μεγαλύτερες παραξενιές, το πώς συμπεριφέρεται όταν δεν έχει εξουσία και πώς όταν αποκτήσει. Με άλλους δένεσαι, άλλους απλώς τους ανέχεσαι, με άλλους πάλι συνεργάζεσαι παράλληλα και αρμονικά αλλά μέχρι ενός σημείου.
Είναι λογικό να αναπτυχθούν σχέσεις. Λογικό και ανθρώπινο. Θα μοιραστείς μερικά πράγματα παραπάνω. Μετά τη δουλειά θα βγείτε για ένα καφέ ή ένα ποτό, κυρίως για να συζητηθούν πράγματα για τη δουλειά που δεν μπορούν να ειπωθούν εντός των τειχών. Σε κάποια εταιρικές εκδρομές ή συναθροίσεις, με κάποιους ανθρώπους θα μιλήσεις περισσότερο. Ίσως αναπτυχθούν και περαιτέρω σχέσεις, για παράδειγμα κουμπαριές. Άλλοι το δείχνουν ότι είναι φίλοι, άλλοι προτιμούν να κρατούν την προσωπική τους ζωή εκτός δουλειάς. Και οι δύο στάσεις ζωής είναι σωστές. Οι πιο...κοντινές σχέσεις συνήθως καλό είναι να κρατούνται μυστικές...
Από την άλλη, αφού δουλεύεις τόσες ώρες, ποιος ο λόγος να μεταφέρεις την δουλειά και στο σπίτι; Όταν εμπλέκονται σχέσεις εξουσίας ή συναγωνισμού, πόσο εύκολο είναι να παρεισφρύσει και η φιλία μέσα σε αυτό το πλέγμα; Γιατί η ηγεσία και η φιλία δύσκολα συμβαδίζουν. Επιπλέον, πόσο σίγουρος μπορεί να είναι κανείς ότι αν χαθεί αυτή η καθημερινή επαφή - πχ με μια αλλαγή θέσης ή πιο έντονα με μια αλλαγή εργασιακού χώρου – θα συνεχιστεί αυτή η φιλιά; Εκ των πραγμάτων λόγω ωραρίων είναι δύσκολο κάτι τέτοιο.
Άνθρωποι είμαστε όλοι...που λέει και το άσμα και χρειαζόμαστε ανθρώπινα στηρίγματα, έχουμε ανάγκη δηλαδή από ανθρώπους δικούς μας. Κάποιον άνθρωπο που να μπορούμε να μοιραζόμαστε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας, ακόμη και τα κουτσομπολιά και τις κακίες μας που ταυτόχρονα να είναι και εντός κλίματος. Οι φιλίες στον εργασιακό χώρο μέσα στη ζωή είναι, όπως και οι αλλαγές. Χρειάζονται χρόνο να χτιστούν, αλλά συχνά μια μόνο επιλογή για να αλλάξουν...
Μέσα στον εργασιακό χώρο αναπτύσσονται σχέσεις ανθρώπινες. Ειδικά σε ένα γραφείο βλέπεις αρκετούς ανθρώπους για μεγάλο μέρος της μέρας για όσο καιρό δουλεύετε στην ίδια εταιρία. Μαθαίνεις τα χούγια του καθενός, τις μικρές ή μεγαλύτερες παραξενιές, το πώς συμπεριφέρεται όταν δεν έχει εξουσία και πώς όταν αποκτήσει. Με άλλους δένεσαι, άλλους απλώς τους ανέχεσαι, με άλλους πάλι συνεργάζεσαι παράλληλα και αρμονικά αλλά μέχρι ενός σημείου.
Είναι λογικό να αναπτυχθούν σχέσεις. Λογικό και ανθρώπινο. Θα μοιραστείς μερικά πράγματα παραπάνω. Μετά τη δουλειά θα βγείτε για ένα καφέ ή ένα ποτό, κυρίως για να συζητηθούν πράγματα για τη δουλειά που δεν μπορούν να ειπωθούν εντός των τειχών. Σε κάποια εταιρικές εκδρομές ή συναθροίσεις, με κάποιους ανθρώπους θα μιλήσεις περισσότερο. Ίσως αναπτυχθούν και περαιτέρω σχέσεις, για παράδειγμα κουμπαριές. Άλλοι το δείχνουν ότι είναι φίλοι, άλλοι προτιμούν να κρατούν την προσωπική τους ζωή εκτός δουλειάς. Και οι δύο στάσεις ζωής είναι σωστές. Οι πιο...κοντινές σχέσεις συνήθως καλό είναι να κρατούνται μυστικές...
Από την άλλη, αφού δουλεύεις τόσες ώρες, ποιος ο λόγος να μεταφέρεις την δουλειά και στο σπίτι; Όταν εμπλέκονται σχέσεις εξουσίας ή συναγωνισμού, πόσο εύκολο είναι να παρεισφρύσει και η φιλία μέσα σε αυτό το πλέγμα; Γιατί η ηγεσία και η φιλία δύσκολα συμβαδίζουν. Επιπλέον, πόσο σίγουρος μπορεί να είναι κανείς ότι αν χαθεί αυτή η καθημερινή επαφή - πχ με μια αλλαγή θέσης ή πιο έντονα με μια αλλαγή εργασιακού χώρου – θα συνεχιστεί αυτή η φιλιά; Εκ των πραγμάτων λόγω ωραρίων είναι δύσκολο κάτι τέτοιο.
Άνθρωποι είμαστε όλοι...που λέει και το άσμα και χρειαζόμαστε ανθρώπινα στηρίγματα, έχουμε ανάγκη δηλαδή από ανθρώπους δικούς μας. Κάποιον άνθρωπο που να μπορούμε να μοιραζόμαστε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας, ακόμη και τα κουτσομπολιά και τις κακίες μας που ταυτόχρονα να είναι και εντός κλίματος. Οι φιλίες στον εργασιακό χώρο μέσα στη ζωή είναι, όπως και οι αλλαγές. Χρειάζονται χρόνο να χτιστούν, αλλά συχνά μια μόνο επιλογή για να αλλάξουν...
Εκ χαρακτηρος εχω μια ελλειψη μετρου. Ακομη και στην δουλεια εχω καταφερει να κανω φιλους αλλα και να κατασυγχυστω (ξερεις εσυ) απο την συγχυση εργασιακων και συναισθηματικων σχεσεων. Μερικες φορες ομως...δεν μπορεις να αποφυγεις τον χαρακτηρα σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλι μεγαλο
blabla
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχως θεεμου που δεν δουλευουμε μαζι ..δοξα τον θεο
Ακόμη δεν έχω κάποια εμπειρία σε τέτοιο χώρο εργασίας.. Οπωδήποτε, φαντάζομαι, θα υπάρξουν φιλίες στον εργασιακό χώρο και θα συνοδεύονται με συνέπειες ανάλογα τη σχέση, εξαρτάται απο το χαρακτήρα του καθενός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν συναναστρέφεσαι με κόσμο, λογικό είναι να αναπτύσσονται κάποιες φιλικές σχέσεις με ορισμένους. Ειδικά στον εργασιακό χώρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήthank god i don't work....!!!hahahaha...φιλακιαααα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα πράγμα θα πω. Ο κουμπάρος που με πάντρεψε ήταν συνάδελφός μου. Ταίριαξαν τα χνώτα μας, είμασταν όλη μέρα μαζί, κωπηλάτες στην ίδια γαλέρα. Χώρισαν οι δρόμοι μας και μετά από χρόνια ξαναδουλέψαμε μαζί υπό άλλες συνθήκες, εγώ ως υφυστάμενός του. Λόγω της σχέσης μας τον στήριξα όσο μπορούσα (μέχρι τελικής πτώσης δλδ) και πραγματικά καταφέραμε να διαχωρίσουμε τη δουλειά από τη προσωπική μας σχέση, πράγμα δύσκολο από τη φύση του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αν πρέπει να γνωστοποιείται η σχέση είναι ανάλογα την περίπτωση και αφού περάσει πρώτα λίγος χρόνος!
Καλό βράδυ!!!
είναι τόμπολα!
ΑπάντησηΔιαγραφήβάζεις και τα δύο θέματα που προκύπτουν
νομίζω ότι είναι απλά τύχη
Νομίζω ότι με κάλυψες πλήρως... Την καλημέρα μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχουουουου! θεμα που το έπιασες τώρα. Ταξίδευέ το όπως ταξιδεύει και άς το να πηγαίνει. Θα δείξει στο δρόμο. Την καλημέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα φίλε.Σωστή η προσέγγιση σου.Σε κάλεσα σε παιχνίδι.Κάνε μια βόλτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο να κάνεις αληθινές φιλίες μέσα από τη δουλειά για τους λόγους που ανέφερες. Και εγώ είμαι της άποψης ότι δεν πρέπει να μεταφερεις τη δουλειά στο σπίτι. Αναπόφευκτααν έχεις φίλους από δουλειά θα συζητήσετε και για τη δουλειά. Εγώ προσωπικά δεν το προτιμω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου κάπου θα βγούμε για μπύρα με τους συναδέλφους (πράγμα πολύ συχνό στην αγγλία) αλλά ως εκεί. Δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνω φίλος με κανέναν. Υπάρχουν και εξαιρέσεις βεβαια σαν αυτη που ανέφερε ο Μαρκόνι!
Καλή σου μέρα KitsMIts!
Καλές φιλίες μπορείς να κάνεις οπουδήποτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον εργασιακό χώρο τα πράγματα είναι κάπως ιδιόρρυθμα...
Συμπτωματικά πριν μια εβδομάδα συναντήθηκα σε ρεμπετάδικο με συναδέλφους με τους οποίους είχαμε χαθεί (παλαιότερα εργαζόμασταν όλοι σε πολυεθνική η οποία αποχώρησε από την Ελλάδα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρ'όλο που έχουν περάσει πολλά χρόνια που δεν είχαμε επικοινωνήσει μεταξύ μας, ήταν σαν να μην είχαμε χωρίσει ποτέ.
Βέβαια όπως λέει ο Ndn δεν πάψαμε να μιλάμε για τις αναμνήσεις από την δουλειά, μεταφέραμε όμως και νέα για συναδέλφους(που βρίσκονται τώρα,αν είναι καλά), μάθαμε για συναδέλφους που δεν υπάρχουν πια....
Είναι χρήσιμο να καταθέσω με αφορμή την ανάρτησή σου πως το γεγονός πως ανταμώσαμε σε αυτήν την επιχείρηση έγινε αφορμή άλλες φορές για γάμους, άλλες φορές για κουμπαριές, άλλες φορές για καρδιακές φιλίες.
Πιστεύω λοιπόν πως μπορούν να δημιουργηθούν φιλίες αρκεί να υπάρχει κάποιο μέτρο....π.χ. όταν βρίσκοντα τα άτομα εκτός δουλειάς να μην μιλούν πάλι για την δουλειά...
ΥΓ. Φυσικά δεν έλειψαν και οι περιπτώσεις όπου μία μεγάλη φιλία την ακολούθησε μια μεγάλη έχθρα μόλις άλλαξε το εργασιακό status κάποιου από αυτά τα άτομα....
...πρέπει να ξέρουμε ποιους εμπιστευόμαστε, τους σωστούς ανθρώπους..δύσκολες ισορροπίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο απογευμα :)
Ωραιο θεματακι...δεν ειναι κακο να δημιουργηθει καποια φιλια στον εργασιακο χωρο το θεμα ειναι μην μπουν σε αυτη την σχεση επαγγελματικα τερτιπια. Καλο βραδυ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πραγματική φιλία δύσκολα την συναντάς στις μέρες μας και πόσο μάλλον μέσα στον εργασιακό χώρο που τα πισωμαχαιρώματα για μια πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση από τον προϊστάμενο δίνουν και παίρνουν. Δεν μπορώ όμως να είμαι απόλυτη γιατί όταν κάτι αξίζει θα βρει τον δρόμο του να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί ακόμα και μέσα από αντίξοες συνθήκες!
ΑπάντησηΔιαγραφήχμμ...επικίνδυνες ισορροπίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήστη δουλεια μου τυχαινει να ειμαι φιλη με ατομα διαφορετικων τμηματων,τα ατομα του δικου μου τμηματος θεωρω οτι ειναι απλοι γνωστοι. Ετσι βεβαια μου χει τυχει εμενα, διοτι πιστευω οτι το στατους που ανφερθηκε και στα σχολια, επηρεάζει αναγκαστικα τις σχεσεις των ανθρωπων. Οσο συμπαθητικη και να ναι η διευθυντρια μου δε το βλεπω να γινεται φιλη μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο βραδυ!
Με βαση τη δικη μου εμπειρια τουλαχιστον και στους χωρους που εχω προσωπικα δουλεψει δεν υπαρχει ουτε η παραμικρη περιπτωση ΑΛΗΘΙΝΗΣ φιλιας μεταξύ "συναδερφων". Η εποχή και η παιδεία μας βλεπεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα θελα το ποστ να ναι,
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά στον εργασιακό χώρο
..εγώ έχω συναντήσει και φίλους και "φίλους"....στον εργασιακό χώρο!!! πάντως είμαι επιφυλακτική....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα, φιλιά!
Δε θα την έλεγα φιλία ακριβώς.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωριμία, συντροφικότητα δένει καλύτερα.
Γιατί εφ' όσον ελλοχεύει αυτός ο κίνδυνος "..αλλά συχνά μια μόνο επιλογή για να αλλάξουν..." (πράγμα που το πιστεύω ακραδαντα) δεν πρόκειται επ' ουδενί περί φιλίας.
Παρεϊτσα για να πίνουμε το πρωϊνό καφεδάκι και να "τσουλάει" ο καιρός....
Σου το χάλασα...ες..
;-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
καλησπέρα κιτσο μου,συμφωνω με την
ΑπάντησηΔιαγραφήφυρδιν-μυγδιν πως φιλία με την αληθινή έννοια του όρου δεν μπορεί να υπάρχει μεσα στον εργασιακό χωρο.Για την ψυχικη υγεία μας και το βελτιστο της παραγωγικότητας βεβαια πρέπει να προσπαθούμε να έχουμε καλες σχεσεις με ολους τους συναδελφους/συνεργατες μας.
Την άποψή μου ίσως τη θυμάσαι από ένα παλιό μου ποστ, τις "Συν-ουσίες": αν δεν έχεις ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ, δεν έχεις πάει διακοπές και δεν έχεις "κοιμηθεί" (είπα να είμαι χμμμ "κόσμια" αυτήν τη φορά, τι διάολο σε ξένο blog πατάω, να υπάρχει κι ένα... σέβας - μη φοβάσαι όμως δεν θα επαναληφθεί, χαχ!) με κάποιον, τότε ΔΕΝ ξέρεις στ' αλήθεια τι καπνό φουμάρει. Τον άνθρωπο μερικές φορές τον μετράς πάνω στην εξουσία του (ή στην έλλειψή της), αν κι αυτό δεν με εμπόδισε να κάνω πιστούς φίλους-σκυλιά μέσα στη δουλειά. Και να τους έχω ακόμα, είτε έχω φύγει είτε έχουν φύγει. Ταιριάζαν τα χνώτα μας, πώς το λένε ή δεν ταιριάζαν καθόλου κι αυτό μας ένωσε. Δεν υπάρχουν γενικεύσεις σε κάτι τέτοια (και σε τίποτε δηλαδή) για μένα... Μερικά πράγματα γίνονται γιατί έτσι πρέπει να γίνουν, να μας πάνε παρακάτω ή να μας κάνουν χειρότερους. Σημασία έχει τι λένε τα μέσα μας. Αυτό μας κάνει φίλους ή εχθρούς... ε φιλαράκι; Καλησπέρες με πολλά φιλιά στα μούτρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήστο δικο μου χωρο φιλιες δε χωρανε και αφου επαθα εμαθα και απο τοτε εχω συναδελφους απλα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι φιλίες μου λέτε!! Στη δουλειά μου ο μικρότερος με περνάει 20 χρόνια!! Τι να συζητήσουμε?? Αν φέτος θα φορεθεί το ροζ?? χιχιχιχιχι
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δύσκολο το βλέπω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια αν μιλάμε για πραγματική φιλία.. Πολύ δύσκολο..Ποτέ μη λες ποτέ..αλλά συνήθως οχι και τόσο εφικτό.
διάβασα πρόσφατα σε μια έρευνα ότι έχουν αυξηθεί αρκετά οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ συναδέλφων..αυτό λέει πολλά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι θέμα τύχης καθαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμώ πάντως στον εργασιακό χώρο να είμαι τυπικός και στο σπίτι να τα ξεχνώ όλα.
Να μην έχω τίποτα που να μου θυμίζει τα προβλήματα της εργασίας στο σπίτι.
εξαρταται που δουλευεις, οπου υπαρχει ανταγωνισμος δεν υπαρχει φιλια αν εισαι καπου χαλαρα, ανετα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θα συμφωνήσω με την Άννα, νορμάλ κόσμο μπορείς να βρείς παντού, κι'εγώ έχω κρατήσει σχέσεις από παλιά δουλειά και είμαστε μια χαρά και κάθε χρόνο και καλύτερα! Με λίγους όμως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε βλέπω όμως το λόγο αν κάποιος είναι γαμώ τα παιδιά και ταιριάζουμε να τον απορρίψω μόνο και μόνο επειδή η ρημάδα η ζωή μας έριξε στην ίδια δουλειά!
Όσο για τις ερρωτικιές σχέσεις μεταξύ συναδέλφων που αναφέρθηκαν...μμμ...εκεί είναι λίγο περίεργα. Προσωπικά δεν έχω κάνει κάτι ποτέ με συνάδελφο, αλλά από εκείνους που ξέρω οι μισοί τον/την γνώρισαν και έπαθαν την πλάκα τους (σεβαστό), οι άλλοι μισοί όμως δούλευαν από το πρωί ώς το βράδυ και δεν προλάβαιναν να βρούν αλλού (θλιβερό!!)
στην ψυχολογια υπαρχει ενα φαινομενο που λεγεται 'mere exposure effect' δηλαδη 'μονο ενα φαινομενο εκθεσης'. ανθρωποι στους οποιους δεν θα διναμε μια δευτερη ευκαιρια αν τους συναντουσαμε περιστασιακα μπορουν να γινουν οι συντροφοι μας αν με αυτους συγχρωτιζομαστε καθε μερα στη δουλεια. γιατι οχι και φιλοι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα... στον εργασιακό χώρο είναι πιο περίεργα τα πράγματα. Ειδικά αν είσαι σε νευραλγική θέση!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαρτάται και που δουλεύεις φυσικά. Αν ήμουν σε γραφείο στο δημόσιο μπορεί να έκανα φιλίες ή απλά να βαριόμουν ακόμη και φιλίες να κάνω χαχαχα
^mmexer Κορυφαίο αυτό.-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι ειλικρινά δε πιστεύω οτι μπορείς να εχεις φιλία με ατομα απο τη δουλειά,κάποια στιγμή θα μπούν στη μέση οι γκρίνιες,τα μαχαιρώματα και οι ρουφιανιές και μετα..Βέβαια εγω είμαι και περίεργη για κάποιον άλλο μπορεί αυτό να λειτουργήσει.Επίσης έχω καεί απ φίλους φίλων,ότι κάνεις μόνος σου.Φιλιά και ηθικό ψηλά παρακαλώ!
από koptoraptou:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓείτονα, Κίτσο μου, έχω να σου πω ότι καταπιάστηκες με μεγάλη ιστορία. Από την οποία είμαι πολλαπλώς καμένη. Και για την οποία συντόμως σκοπεύω να "γαζώσω" κατιτί. Αλλά πολύ φοβούμαι ότι θα μου βγει ολίγον "παλτό" και θα στενοχωρήσω κόσμο γαμώτι. Την καλησπέρα μου!
Eγώ νομίζω οτι είναι θεμα
ΑπάντησηΔιαγραφήχαρακτήρα, αλλα ολα γίνονται
Το να κάνεις μια φιλια είναι
δύσκολο στις μέρες μας όμως.
Καλωσορίζω τους νέους φίλους
μου και χαιρετώ τους παλιους
καλό σου βράδυ...
τσίου!!!
@legally blonde Το βασικότερο όλων είναι να μην καταπιέζεσαι. Να είσαι, στα πλαίσια του εφικτού, ο εαυτός σου. Γιατί τελικά η προσποίηση και το δήθεν είναι που κάνει τη ζημιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί μεγάλο επίσης
@σκουλήκι Μπλαμπλα και τα σχετικά.
Ευτυχώς λες ε; Τα λόγια τα μεγάλα...
Φιλί
@ηφαιστίωνας Θα τα δεις στην πορεία. Από τη μία να πρέπει να προσέχεις, από την άλλη θέλεις και κάπου να ανοιχτείς σε ανθρώπους που θα αντιληφθούν τους συγκεκριμένους προβληματισμούς σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα μέσα στο πρόγραμμα είναι.
@akon Ακριβώς, γιατί αλλιώς θα ήμασταν τελείως ακοινώνητοι!
Απλώς θέλουν διαφορετικό χειρισμό γιατί παίζονται πολλά και κυρίως συμφέροντα.
@mad2luv Άμα χρειαστείς βοηθό γι αυτό που κάνεις, ξέρεις πού να απευθυνθείς! Χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!!!
@ράδιο μαρκόνι Είσαι τυχερός λοιπόν! Μου άρεσε αυτό που είπς για κωπηλάτες στην ίδια γαλέρα αλλά και αυτό το μέχρι τελικής πτώσης.
Είναι δύσκολο να μην επηρεάζει το ένα το άλλο, αλλά εφόσον το καταφέρατε, όλα καλά!
Όντως πρέπει να περάσει χρόνος, γιατί αλλιώς μπορεί να προκύψουν προβλήματα.
@geokalp Τύχη...Επιλογή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα μέσα στο πρόγραμμα είναι τελικά!
@greekmedianews Καλό αυτό...
Παθών και μαθών...
Καλημέρα.
@γλυκο-κερασο-ζουζούνα Είδες κάτι ορέξεις μερικές φορές;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς το ταξιδέψουμε, λοιπόν, ας μάθουμε και ας πάθουμε!
Τι στο καλό, όλα μέσα στη ζωή είναι...
@νίκος Καλημέρα φίλτατε. Ευχαριστώ εις διπλούν - για τη πρόσκληση και για τα καλά λόγια.
Την κάνω τη βόλτα μου!
@ndn Ας μην τη μεταφέρουμε, γιατί αλλιώς κοντεύουμε στην παράνοια! Πλάκα κάνω, αλλά καλό είναι να την απομονώνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές είναι οι έξοδοι μετά τη δουλειά, βοηθάει να δένεσαι και να αποδίδεις καλύτερα και στη δουλειά.
Την καλημέρα μου
@ασκαρδαμυκτί Ακριβώς και για τα δύο που αναφέρεις.
Αρκεί να είσαι ανοιχτός στις προκλήσεις...
@δυοσμαράκι Όμορφες οι στιγμές που περιγράφεις. Και όντως αξίζουν της προσοχής μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μέτρο το βρίσκουμε και το φτιάχνουμε οι ίδιοι.
Όσο για το υστερόγραφο θα συμφωνήσω όσο δεν πάει άλλο!
@ilias Ακριβώς. Το δίλημμα είναι δοκιμάζουμε και μαθαίνουμε ή κινούμαστε υπερβολικά καχύποπτα και προσεκτικά;
Καλημέρα
@lockheart Κακό δεν είναι σίγουρα. Ίσα-ίσα που είναι ανθρώπινο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα για τα επαγγελματικά τερτίπια, δυστυχώς θα μπαίνουν πάντα στη μέση.
@thoughts Μέσα σε δύο σειρές τα περιέγραψες ακριβώς όπως είναι!
Δεν έχω να προσθέσω τίποτε περισσότερο.
@diva Ακριβώς. Αλλά γι αυτό είμαστε εδώ. Για τα δύσκολα...
ΑπάντησηΔιαγραφή@lifewhispers Είναι δηλαδή σαν φυσική άμυνά σου απέναντι σε πιθανά μαχαιρώματα. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση.
Καλημέρα!
@βρασίδας ο κάφρος Ο καθένας κρίνει από την εμπειρία του. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν την έχω πατήσει, καθότι συχνά είμαι επιφυλακτικός. Ίσως να χάνω, ίσως να κερδίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εποχή και η παιδεία... Πολύ μου άρεσε αυτό!
@narita Και αυτό θα γίνει κάποια στιγμή!
Μην ανησυχείς...
Καλημέρα
@ζαχαρούλα Απλώς είναι δύσκολο ο διαχωρισμός με ή χωρίς τα εισαγωγικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα
@φύρδην-μίγδην Σημασία δεν έχει τόσο το όνομα, όσο το πώς το αισθάνεσαι.
Συντροφικότητα, συναδελφικότητα είναι ίσως πιο δόκιμοι όροι.
Η επιλογή αλλάζει...Σωστά.
Δε μου το χάλασες, τα είπες ακριβώς όπως τα βλέπεις!
Φιλί επίσης
@ευτυχία Για την ψυχική μας υγεία... Και αυτό μου άρεσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα.
@ny anna Μια χαρά κόσμια είσαι, μην ανησυχείς. Τα λες όπως πρέπει και όπως τα νιώθεις. Όχι και ξένο blog βρε, γράψε άφοβα, σεντόνιασε αν χρειαστεί!
Τι λένε τα μέσα μας... Αυτό είναι το κλειδί. Να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο εμείς και όχι κάποιος άλλος. Αυτό λείπει από τις μέρες μας...
Καλημέρα και φιλί επίσης.
@penthesila Παθαίνεις και μαθαίνεις και πάλι από την αρχή...
ΑπάντησηΔιαγραφή@λαχανάκι Είναι επειδή είσαι μικρό ακόμη... Πού θα πάει, θα μεγαλώσεις! Χαχα!
Όσο για το ροζ, θα συμφωνήσω μαζί σου!
Φιλιά
@roadartist Δύσκολο σίγουρα, υπαρκτό όμως, όπως πχ είπε ο μαρκόνι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ μη λες ποτέ...
@νίκος κ. Λέει πολύ περισσότερα απ'ό,τι φαίνεται. Και πάνω απ'όλα ότι μας λείπει ο ελεύθερος χρόνος...
@λάκων Τύχη, επιδίωξη, όλα θέμα επιλογών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό είναι να τα ξεχνάς όλα, έτσι ξεκουράζεσαι πραγματικά...
@purple Άνετα χαλαρά μόνο στο δημόσιο, νομίζω! Αν και νομίζω ότι όταν είσαι πιεσμένος σου βγαίνει έντονα η αλληλεγγύη προς τους ομοιοπαθούντες!
Καλημέρα
@πατσιούρι Με λίγους, όπως τα λες. Δεν μπορούμε να τα έχουμε καλά με όλους, είναι σίγουρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι δεν μπορείς να τους απορρίψεις απλώς επειδή είστε στην ίδια δουλειά. Απλώς είναι πιο δύσκολο να είσαι το ίδιο ανοιχτός όπως με λοιπούς φίλους.
Οι δύο κατηγορίες που περιγράφεις ισχύουν και ισχύουν στο ακέραιο...
Σεβαστό και θλιβερό!
@μαρία λεμονάτη Όμορφα διατυπωμένο. Και συμβαίνει καθημερινά!
Απλώς, όταν αλλάζει το εργασιακό περιβάλλον, αυτά συνήθως χάνονται.
@mmexer Ειδικά τότε, έχεις και περισσότερες άμυνες. Είναι φυσιολογικό, ανθρώπινο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
@ελένη Κράτησε αυτή την περιέργεια. Μια χαρά λειτουργεί!
Ηθικόν ασφαλώς ακμαιότατον. Τι στο καλό την έχουμε την άνοιξη;
Φιλιά
@κοπτοραπτού Πολλαπλώς καμένη σημαίνει ότι δίνεις ευκαιρίες στους ανθρώπους. Και είναι πολύ σημαντικό αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓάζωσε, περιμένουμε να σε απολαύσουμε!
@καραφλοκότσιφας Θέμα χαρακτήρα είναι σίγουρα. Και όντως οι φιλίες είναι γενικότερα δύσκολες. Απλώς εκεί μπαίνουν περισσότερες παράμετροι στη μέση...
Καλή σου μέρα.
Προσέχετε λέμε ποιούς κάνετε φίλους στη δουλειά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά όσους δεν μιλάνε πολύ, μην τους μιλάτε εσείς παραπάνω !
Υπογραφή
Ο Παθών
@tzonakos Έτσι είναι Τζων. Όταν μαθαίνεις, παθαίνεις. Πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
Εχω δουλέψει σε διάφορες δουλειές, έκανα γνωριμίες, παρέες αλλά καμμιά δεν εξελίχθηκε σε φιλία που να διατήρησα. Μόλις έφευγα απο το ένα περιβάλλον, πήγαινε και η φιλία καλλιά της.
ΑπάντησηΔιαγραφή@marina Κάπως έτσι συμβαίνει συνήθως... Φεύγοντας χάνονται οι επαφές. Όταν κρατάνε, ίσως κάτι σημαίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω δουλέψει σε δουλειές για 6 μήνες και έχω κάνει φιλίες που έχουν κρατήσει 10 χρόνια (and counting). Στην τωρινή μου δουλειά είμαι πάνω από 4 χρόνια και δεν έχω κάνει ούτε 1 φίλο. Νομίζω ότι εξαρτάται από το περιβάλλον, από τους ανθρώπους, από τις συνθήκες και από το πώς είσαι εσύ ο ίδιος. Άλλες φορές είμαστε πιο ανοιχτοί στις φιλίες και άλλες ερμητικά κλειστοί. Προσωπικά αυτή την εποχή έχω την πόρτα μισάνοιχτη, αλλά δεν βοηθάει και το περιβάλλον, οπότε τζίφος...
ΑπάντησηΔιαγραφή@sofia Όλα αυτά που είπες μαζί είναι η πραγματικότητα. Από αλλού μπορεί να φοβάσαι ότι θα τη βρεις, από αλλού να σου'ρχεται και τούμπαλιν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί να έχεις τις πόρτες, όπως λες, έστω και μισάνοιχτες.
Την καλησπέρα μου.