Οικογενειακές αναμνήσεις Χριστουγέννων

Ιδιαίτερα Χριστούγεννα ξημέρωσαν σήμερα. Λίγο η πανσέληνος, λίγο η καλοκαιρία, πολύ περισσότερο το γεγονός ότι φέτος είναι τα πρώτα μας Χριστούγεννα που είμαστε τρεις. Μιας και ξύπνησα πρώτος απ' όλους, άναψα τα φωτάκια στο δέντρο, έβαλα πλυντήριο, έλεγξα τα υλικά για το μεσημεριανό μαγείρεμα (παρεμπιπτόντως, χοιρινό με δαμάσκηνα και μανιτάρια έχει το ένα κομμάτι του μενού) και κάθισα να γράψω μερικές σκέψεις.

Όταν ήμασταν μικροί, τα Χριστούγεννα ήταν πάντα μια εκδρομή. Όταν μέναμε Αθήνα, ανεβαίναμε στο χωριό να δούμε τους παππούδες. Η γιαγιά ετοίμαζε για πρωινό τραχανά ξινό δικής της παραγωγής τον οποίο περιμέναμε πώς και πώς. Παράλληλα, ανάλογα με το γάλα που είχαν οι κατσίκες, μας έκανε και ζεστό γάλα με ψωμί, η λεγόμενη παπάρα. Η σόμπα ήταν αναμμένη αποβραδίς, καθώς φρόντιζε ο παππούς να μην σβήνει ποτέ. Αδέρφια, ξαδέρφια, γονείς, θείοι, παππούδες τρώγαμε όλοι μαζί, ενώ η μέρα συνεχιζόταν με χαρτιά, παιχνίδια, περισσότερο φαγητό και πειράγματα.

Το σκηνικό άλλαξε όταν μετακομίσαμε Λάρισα. Τότε κατεβαίναμε στα Χριστούγεννα Αθήνα για να δούμε τους άλλους παππούδες. Αλλάζουν και οι αναμνήσεις. Τα Χριστούγεννα ήταν διαχρονικά για τις μεγάλες πόλεις και ειδικά την Αθήνα, η καλύτερη εποχή - τουλάχιστον για μένα. Είτε με τον παππού είτε μόνοι μας ως οικογένεια κατεβαίναμε στο κέντρο για βόλτα, να δούμε τα στολισμένα καταστήματα - αξέχαστο Μινιόν - και να περπατήσουμε. Το φαγητό ήταν συνήθως γαλοπούλα στο φούρνο, καθότι πιο υγιεινό φαγητό από τα χοιρινά. Οι συζητήσεις διαφορετικές, αφορούσαν κυρίως τον διακαή πόθο για τα κατεχόμενα της Κύπρου - κάποια πράγματα στιγματίζουν τους ανθρώπους ανεξίτηλα.

Τα χρόνια πέρασαν. Φοιτητής, μετά δουλειά. Η περίοδος των Χριστουγέννων, καθότι περίοδος διακοπών, ήταν ευκαιρία για ταξίδια στο εξωτερικό - πολλά από τα οποία έχουν αποτυπωθεί στο BlogTravels.gr . Οργώσαμε κυριολεκτικά την Ευρώπη, κυρίως, με την παρέα. Το κάθε ταξίδι είχε σχεδιαστεί από τις αρχές του χρόνου, επιτρέποντάς μας να ταξιδεύουμε πολύ οικονομικά. Όσο για την οικογένεια έμενε πίσω. Τους λείπαμε και μας έλειπαν, οι εμπειρίες όμως ήταν μπροστά μας για να τις εξερευνήσουμε. Στο πίσω μέρος του μυαλού γνωρίζαμε ότι κάποια στιγμή θα γυρνούσαμε πάλι στις οικογενειακές συγκεντρώσεις.

Και φτάσαμε στο σήμερα. Ξημέρωμα Χριστουγέννων 2015. Στο κρεβάτι δίπλα, εκτός από την μεγάλη αγάπη, προστέθηκε και νέα. Μία μικρή ύπαρξη που ρουθουνίζει γλυκά και κουνάει το κεφάλι πέρα δώθε. Μία ύπαρξη που δεν γνωρίζει τι σημαίνουν Χριστούγεννα. Που αργότερα στο μεγάλο τραπέζι θα κοιτάει δεξιά και αριστερά τον κόσμο, ενώ άγνωστες μυρωδιές θα κατακλύζουν τα μικρά ρουθούνια. Που χωρίς να το ξέρει θα είναι το επίκεντρο της προσοχής. Που χωρίς να μπορεί να εκφράσει άποψη, είναι ντυμένο με στολή ταράνδου, σκουφάκι "My 1st Christmas" και γλυφιτζούρι στο χέρι. Φέτος στην αγκαλιά ή κάπου ακουμπισμένο, από του χρόνου όρθιο να περιφέρεται και να μας αναστατώνει. 

Αυτά όμως άλλα ανήκουν στο παρελθόν και άλλα θα έρθουν μέλλον. Προς το παρόν ας απολαύσουμε τα πρώτα μας Χριστούγεννα ως οικογένεια. Χρόνια πολλά και καλές γιορτές σε όλες και όλους!