Κατά την διάρκεια της ζωής μας, ανάμεσα στις πολλές βραδιές που ζούμε, υπάρχουν ορισμένες που είναι περισσότερο έντονες. Είναι βραδιές τις οποίες θυμόμαστε με κάθε λεπτομέρεια και θα τις θυμόμαστε για όσο ζούμε. Κάποιες από τις βραδιές αυτές ενώνονται και δημιουργούν ιστορίες, ώστε να τις θυμόμαστε ακόμη καλύτερα. 3 από αυτές τις βραδιές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, ενώ η ιστορία που διηγούνται είναι από τις πιο ξεχωριστές.
Το τελευταίο βράδυ πριν από την εισαγωγή στο μαιευτήριο, δηλαδή το τελευταίο βράδυ που οι δύο είναι ακόμη δύο. Ειδικά όταν η εισαγωγή είναι προγραμματισμένη είναι μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για το ζευγάρι να περάσει όμορφες στιγμές, αναπολώντας, αφιερώνοντας χρόνο ο ένας στον άλλο, κάνοντας μικρά, καθημερινά πράγματα τα οποία εφεξής θα διαφοροποιηθούν. Ένα βράδυ που αξίζει να περάσει κανείς με ηρεμία, πηγαίνοντας μία βόλτα, συζητώντας, περπατώντας αγκαλιά. Για να είναι μια βραδιά αξέχαστη, δεν είναι απαραίτητο να είναι φαντεζί, με μεγάλα και ακριβά σχέδια.
Το τελευταίο βράδυ μόνος. Είναι εκείνο το βράδυ που ο μπαμπάς κοιμάται μόνος του στο άδειο σπίτι, μόνος σε διπλό κρεβάτι. Είναι το βράδυ πριν από το πρωί που θα πάει στο μαιευτήριο για να φέρει στο σπίτι τη μαμά και το παιδί. Είναι η τελευταία βραδιά μοναξιάς, από την επόμενη όλα αλλάζουν και εξελίσσονται. Μία άχαρη βραδιά, γεμάτη προσμονή για το άγνωστο, η νηνεμία πριν από μία γόνιμη καταιγίδα που αλλάζει τα πάντα.
Το πρώτο βράδυ που στο σπίτι βρίσκονται τρεις υπάρξεις. Τρεις ψυχές, τρεις φωνές, τρεις καρδιές, τρεις ανάσες. Όλα επί τρία, δεμένοι σε μία οικογένεια. Η ηρεμία κάποια στιγμή προς το ξημέρωμα, τη στιγμή που η νέα ύπαρξη έχει αποκοιμηθεί. Η στιγμή που η μαμά και ο μπαμπάς, εξουθενωμένοι και ευτυχισμένοι μαζί κοιτούν το σπλάχνο τους, την ώρα που ξεκινά μια νέα περιπέτεια, μια νέα κοινή ζωή, ένα νέο ταξίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου