Όπως αλλάζει η ζωή, έτσι αλλάζουν οι προτεραιότητες, οι συνήθειες, τα ωράρια, η θεώρηση των πραγμάτων και πολλά άλλα. Οι σκέψεις και η θεματολογία του ιστολογίου και των αναρτήσεων δε θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα. Μετά τις 3 βραδιές σαν ιστορία, η ανάρτηση αυτή αφορά και πάλι τα βράδια. Βράδια αλλιώτικα, βράδια αλλαγμένα, βράδια ανήσυχα.
Παλιότερα οι βραδιές είχαν ξενύχτια εντός και εκτός σπιτιού, ποτά, μεθύσια, ενίοτε σεξ, γνωριμίες, ξεκούραση. Από τα παλιά έχουν απομείνει μόνο τα ξενύχτια, αποκλειστικά εντός σπιτιού. Ξενύχτια που συνοδεύονται από φωνούλες, γκρίνιες, ατελείωτα χτυπήματα στην πλάτη για ρέψιμο, αλλαγές πάνας, πλύσιμο, νεύρα, απόγνωση, ένταση και άλλα ευχάριστα. Το φως στο δωμάτιο είναι μόνιμα ανοιχτό, έστω και χαμηλωμένο - εκτός αν θέλει κανείς να ακροβατεί καθώς σηκώνεται από τη γλυκιά θαλπωρή του ύπνου για να πάρει στην αγκαλιά του το μικρό πλασματάκι που κλαίει γιατί ξέρει τι θέλει αλλά δεν μπορεί να το πει.
Ανησυχία γιατί το παιδί ρεύτηκε, έβηξε. Ανησυχία γιατί το παιδί αναστέναξε, τρόμαξε, πετάχτηκε - ακόμη και τα βρέφη φαίνεται ότι βλέπουν εφιάλτες. Ανησυχία γιατί το παιδί δεν ξύπνησε να φάει. Ανησυχία γιατί το παιδί δεν ακούγεται. Ανησυχία είναι η λέξη που κυριαρχεί - ειδικά για τη μητέρα που εκ φύσεως έχει το μεγαλύτερο κομμάτι της φροντίδας. Ο πατέρας μπορεί να συμπαρασταθεί, να το αλλάξει, να το κρατήσει αγκαλιά, να πάρει αγκαλιά την σύντροφό του - ακόμη και στο βάθος της νυχτός είναι κάτι που φαίνεται να βοηθάει.
Το πρωί φτάνει, το ξυπνητήρι χτυπάει και ο πατέρας πρέπει να φύγει για την δουλειά. Σηκώνεται απαλά για να ετοιμαστεί. Η πρώτη εικόνα που βλέπει και οι πρώτοι ήχοι που ακούει είναι αυτοί που διώχνουν όλη την ανησυχία και την κούραση. Στο κρεβάτι δίπλα του και στην κούνια παραδίπλα η σύντροφος και το βρέφος να κοιμούνται γαλήνια, να ρουθουνίζουν γλυκά, σχεδόν αρμονικά σαν συμφωνία. Είναι η στιγμή που ακόμη και τα πιο ανήσυχα βράδια φαίνονται μακρινά και μικρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου