Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Πολίτες και κράτος με ουρά (μέρος β')

Γρήγορη εισαγωγή για το β' μέρος, η αναλυτική είναι στο προηγούμενο (κλικ). Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, τμήμα συντάξεων, κόσμος, ουρές, τελειώνουν τα χαρτάκια. Εξυπηρετικοί και ευγενικοί υπάλληλοι, μερίδα των πολιτών αγενέστατοι, κουτοπόνηροι και φυσικά αυθάδεις.

Περιστατικό δεύτερο: φωνές, κουτοπονηριά και γαϊδουριά.
Όπως είπα στο προηγούμενο μέρος, τα χαρτάκια για την εξυπηρέτηση στα ταμεία είχαν σταματήσει στο 612, καθώς είχε πάρα πολύ κόσμο και δεν θα προλάβαινε να εξυπηρετηθεί. Πάνω στο μηχάνημα είχανε κολλήσει σχετική ανακοίνωση. Επειδή καθόμουν δίπλα, μπορώ να βεβαιώσω ότι σχεδόν κανένας δε διάβαζε το χαρτί της ανακοίνωσης. Άλλοι το παραμέριζαν, όλοι πατούσαν το κουμπί και μετά φώναζαν γιατί "έχει χαλάσει το μηχάνημα" και ούτω καθεξής. Μάλλον δεν έχουμε μάθει να διαβάζουμε, ίσως δεν είμαστε και τόσο παρατηρητικοί ως άνθρωποι. Φυσικά, στο ενδιάμεσο όλοι έριχναν μερικά βρισίδια στο κράτος, για το καλό μωρέ.

Ένα από τα ερωτήματα είναι γιατί τέλειωσαν τα χαρτάκια τόσο νωρίς; Πέρα από το προφανές, ότι δηλαδή υπήρχε πολύς κόσμος που περίμενε να εξυπηρετηθεί, υπάρχει και ένα κρυμμένο (λέμε τώρα) μυστικό, γνωστό σε όσους έχουν συναλλαγές με δημόσιες υπηρεσίες. Είναι εκείνοι που κάνουν συλλογή με χαρτάκια. Ο ακριβής λόγος άγνωστος. Μερικές εικασίες μπορούμε να κάνουμε μόνο. Άλλοι από ανασφάλεια (;), άλλοι επειδή ενδιάμεσα πετάγονται και κάνουν άλλες δουλειές (θεμιτό) αλλά δε θέλουν να χάσουν τη σειρά τους (αθέμιτο), όλοι πάντως σίγουρα από κουτοπονηριά. Το θέμα είναι ότι το σύστημα δεν μπορεί να το υπολογίσει αυτό, μετράει απόλυτους αριθμούς, οπότε άνθρωποι που θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν ίσως τελικά να μην εξυπηρετούνται λόγω της "εξυπνάδας" των υπολοίπων.

Κάποια στιγμή ένας μπάρμπας έδωσε ένα "περισσευούμενο" χαρτάκι σε έναν άλλο μπάρμπα που είχε έρθει μετά τη 1 το μεσημέρι. Σημειωτέον, ο "καθυστερημένος" μπάρμπας είχε ήδη αρχίσει να βρίζει το κράτος, τους πολιτικούς και τους υπαλλήλους γιατί είχαν τελειώσει τα χαρτάκια. Το παίρνει περιχαρής και το βουλώνει. Ένας νεαρός που βλέπει το σκηνικό του κάνει παρατήρηση σε ευγενικό ύφος ότι δεν είναι σωστό για τους υπόλοιπους αυτό που έγινε. Ο μπάρμπας φυσικά δίνει ρεσιτάλ προσβολών προς τον νεαρό, από τα πιο απλά "Τι σε νοιάζει εσένα ρε" μέχρι άλλα πιο βαριά. Ο ίδιος που πριν έβριζε το κράτος, τώρα παρακάμπτει τους λοιπούς. Η κουτοπονηριά του πρώτου μπάρμπα με τα πολλά χαρτάκια έρχεται να "εξιλεωθεί" μέσω της αυθάδειας του δεύτερου

Ελπίζω να μη χρειάζεται να εξηγήσω ότι όλο αυτό το σκηνικό δεν είναι ούτε ευγενικό ούτε "αλληλέγγυο" ούτε τίποτε τέτοιο. Είναι καθαρή κουτοπονηριά, γαϊδουριά. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξουν τη νοοτροπία του "Η δική μου δουλειά να γίνεται και όλοι οι άλλοι να πάνε να απαυτωθούν". Μόνο φωτεινό σημείο η αντίδραση του νεαρού που προσπάθησε να εξηγήσει στα γαϊδούρια την προσβλητική συμπεριφορά τους. 

ΥΓ Εννοείται ότι άτομα με ειδικές ανάγκες και έγκυοι προηγούνται. Είναι στον κανονισμό.
ΥΓ1 Εννοείται ότι στήριξα τον νεαρό στη συζήτηση με τα αναιδέστατα μπαρμπάδια. Ευτυχώς που υπάρχουν σημάδια, έστω και μικρά, αλλαγής νοοτροπίας.
ΥΓ2 Υπάρχει και συνέχεια της ιστορίας.

18 σχόλια:

  1. Κι αλλο;;;; Ποσο να αντεξει πια κανεις! Ευτυχως, εχεις δικιο, υπαρχει μια ταση για αλλαγη νοοτροπιας, κυριως απο τους νεους, δες κι εδω:
    http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/2012/10/blog-post_22.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α, καλησπερα, καλη εβδομαδα και καλο μηνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και να μην ξεχνάμε τους επαγγελματίες, λογιστές, δικηγόρους κλπ που παίρνουν χαρτάκια κάθε μισή ώρα και όποιο τους κάτσει. Τα υπόλοιπα τα δίνουν για να εξυπηρετήσουν γνωστούς κλπ.
    Είμαι σίγουρη οτι πολλοί μπαρμπάδες συνταξιούχοι που δεν έχουν δουλειά να κάνουν (δε γενικεύω) πηγαίνουν εκεί απλά για να βρίσκονται με κόσμο και άλλοι για να βρίζουν. Η πρώτη υπόθεση είναι κάτι που έχω διαπιστώσει όταν δούλευα σε τράπεζα. Η δεύτερη είναι πιο αυθαίρετη. :)
    Κάποιοι επίσης είναι πολύ πιθανό να εμπορεύονται τα χαρτάκια...

    Φυσικά, αν υπήρχε καλύτερη οργάνωση από το κράτος (περισσότεροι υπάλληλοι και ομαλή ροή στην εξυπηρετήση) τίποτα από αυτά δε θα γινόταν. Οι άνθρωποι φαίνεται να έχουμε την τάση να συμπεριφερόμαστε σαν ζώα όταν δεν υπάρχουν κανόνες και όταν η τήρησή τους δεν επιβλέπεται. Ακόμα όμως και όταν αυτό γίνει (λέμε τώρα) πάντα θα υπάρχουν ηθικοί κανόνες που δεν μπορούν να αποτυπωθούν. Και η ίδια η τήρηση των υπάρχοντων κανόνων όπου αυτοί δεν επιβλέπονται (όπως στο μπαχαλοκράτος μας) είναι θέμα ηθικής πλέον.
    Κι εδώ υπάρχει η ευθύνη και των πολιτών και των υπαλλήλων αλλά και του Κράτους ταυτόχρονα. Από την ηθική ξεκινάει το όλο πρόβλημα και αυτό είναι θέμα κουλτούρας, δηλαδή παιδείας.

    Καλό μήνα σε είπα; Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ δεν τηρούμε τους κανονισμούς και τους νόμους, οι ηθικοί κανόνες είναι άλλο ένα κομμάτι της ηθικής κατάπτωσης. Θέμα παιδείας, ναι, τεράστιο έλλειμμα.

      Διαγραφή
    2. Δεν είναι μόνο θέμα οργάνωσης του κράτους, περισσότερο είναι θέμα έλλειψης υπομονής και γενικότερα παιδείας. Μου έχει τύχει ανάλογο σκηνικό σε ΔΕΗ μόνο που υπήρχαν χαρτάκια αύθονα και η αναμονή ήταν μόλις 5 λεπτά για να πληρώσεις λογαριασμό και 30 λεπτά για άλλα θέματα (μεταφορές, διακοπές κ.λπ.). Δε νομίζω ότι 30 λεπτά αναμονής δικαιολογούν τα τραγελαφικά επεισόδια που είδα εκείνη τη μέρα. Είδα άτομα να έρχονται στα χέρια για το ποιου σειρά ήταν. Κάποια στιγμή θα τα γράψω...

      Διαγραφή
    3. Γράψε να τα έχουμε. Έλλειψη παιδείας, αυτό πιστεύω και γω.

      Διαγραφή
  4. Και θέλω να μοιραστώ κάτι μαζί σου μιας και γίνεται αυτή η κουβέντα ελπίζοντας οτι δεν κατάχρηση του χώρου σου.

    Πέρσι ήμουν σε ένα ταχυδρομείο, τέτοια εποχή που όλοι στέλνουν κάρτες κλπ και γίνεται ο κακός χαμός.
    Υπάλληλοι όσοι και κάθε άλλη φορά (δεν μπορούν να φέρουν εφεδρικούς ενώ ξέρουν οτι η κίνηση είναι τριπλάσια τουλάχιστον).
    Κι έρχεται που λες γριά με μπαστούνι, καλούλα, γλυκούλα κι ετοιμόρροπη. Πάει ντουγρού στο γκισέ και η υπάλληλος της λέει με αυστηρότητα να σταθεί στην ουρά...(!)
    Υπήρχε μια κάποια λογική γιατί υπήρχαν πολλοί γέροι στην ουρά και ποιός να πρωτομπεί μπροστά.
    Εμείς οι υπόλοιποι είπαμε να την πάρει, οπότε και ήρθε ο προϊστάμενος και είπε στην υπάλληλο να την εξυπηρετήσει αφού όλοι οι υπόλοιποι δεν είχαμε πρόβλημα.
    Και βγάζει η γριά αυτό που είχε να στείλει. Πέντε ευρώ στη unicef για τα παιδάκια!
    Το επόμενο που ήθελα να σου πω δεν το θυμάμαι ακριβώς γιατί μάλλον το έβγαλα απ'τη μνήμη μου. Κάτι της ζήτησε που χρειαζόταν για την αποστολή και η γριά είπε οτι έπρεπε να πάει σπίτι να το φέρει...
    Θυμάμαι επίσης οτι της ζήτησε επιπλέον χρήματα, 20 λεπτά ή κάτι τέτοιο, για τα έξοδα αποστολής μάλλον. Η γιαγιά τότε έβγαλε το πορτοφολάκι της το μαύρο και ζήτησε απ' τον προϊστάμενο να της μετρήσει τα κέρματα γιατί δεν τα ξεχώριζε, ενώ η υπάλληλος άφριζε επειδή η γιαγιά καθυστερούσε...

    Μετά η ζωή συνεχίστηκε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό και θετικό το παράδειγμά σου. Το κακό είναι ότι εξαιτίας μικρών εξαιρέσεων όπως η συγκεκριμένη, ανοίγουν μικρά παραθυράκια τα οποία γίνονται ολόκληρες πόρτες. Σε έναν λαό που επικρατεί η ασυδοσία καλύτερα να μη δίνει κανείς παραθυράκια. Άποψή μου.

      Διαγραφή
  5. Χειρότεροι οι μπαρμπάδες από τους νεαρούς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ... κι όλα αυτά επειδή το δημόσιο δεν έμαθε ακόμα να διεκπεραιώνει τις υποθέσεις με αλληλογραφία (και e-mail, στην εποχή μας...)
    Ξενικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιες υπηρεσίες πάντα θα χρειάζονται φυσική παρουσία. Τα υπόλοιπα ήταν ηλεκτρονικά.

      Διαγραφή
  7. Είναι που δεν έχουμε διδαχθεί να βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας.
    Προσωπικά, τις περισσότερες φορές που έχω βρεθεί σε δημόσιες υπηρεσίες, τους υπαλλήλους τους βρίζουν εντελώς άδικα. Υπήρξαν φορές που πραγματικά θαύμαζα τον υπάλληλο, στη θέση του θα είχα σπάσει το κεφάλι του "αδικημένου πολίτη"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απολύτως. Στις συναλλαγές μου συνήθως οπλίζομαι με χαμόγελο και υπομονή. Κατανόηση χρειάζονται αρκετοί από αυτούς.

      Διαγραφή
  8. Λυπάμαι για αυτά που διαβάζω στο κείμενο, χαίρομαι πάρα πολύ για το ΥΓ1.

    Κι εγώ έχω αρχίσει να μιλάω όταν βλέπω τέτοιες συμπεριφορές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό πρέπει να κάνουμε, να μιλάμε. Η σιωπή πλέον δε βοηθάει καθόλου.

      Διαγραφή