Βουδαπέστη: χριστουγεννιάτικη αγορά και κέντρο της Πέστης (1/3)

Κάποια στιγμή στις αρχές καλοκαιριού σκεφτόμασταν πού να κάνουμε Πρωτοχρονιά. Ψάχνοντας είδαμε ότι η Malev έχει απευθείας πτήσεις για Βουδαπέστη τόσο από Αθήνα όσο και από Θεσσαλονίκη. Η τιμή ήταν λίγο κάτω από 150 ευρώ, οπότε το αποφασίσαμε. Κλείσαμε διαμέρισμα μέσω booking.com το οποίο βρίσκεται στα όρια του κέντρου της Πέστης σε σχετικά κεντρικό σημείο με 25 ευρώ τη βραδιά το άτομο - τελευταία στιγμή μας ακύρωσε το τέταρτο μέλος της παρέας, αλλιώς η τιμή θα ήταν ακόμη χαμηλότερη. 

Βουδαπέστη, λοιπόν, η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, η πόλη που είναι στην ουσία δύο πόλεις, η Βούδα και η Πέστη. Ανάμεσά τους ο Δούναβης που τις χωρίζει, ενώ αρκετές γέφυρες τις ενώνουν. Η Ουγγαρία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ το εθνικό της νόμισμα είναι το ουγγρικό φιορίνι (1 ευρώ ισούται με κάτι παραπάνω από 300 φιορίνια). Τελευταία βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας λόγω της αλλαγής του συντάγματος της χώρας προς το λιγότερο δημοκρατικό, ενώ είναι μια χώρα με έντονα οικονομικά προβλήματα που έχει προσφύγει επίσης στην επιστασία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτά από πολιτικής και οικονομικής πλευράς, η τουριστική ακολουθεί.

Η πρώτη εντύπωση από το αεροδρόμιο ήταν θετική. Για να πάει κανείς από την πόλη στο αεροδρόμιο μπορεί είτε με συγκοινωνία είτε με ταξί. Προτιμήσαμε το δεύτερο, αφού η διαδρομή κοστίζει περίπου 20 ευρώ. Οι επισκέπτες καλό είναι να προσέχουν τα πειρατικά ταξί γιατί οι χρεώσεις μπορεί να είναι πολλαπλάσιες.

Σε λιγότερο από μισή ώρα φτάσαμε στο δωμάτιο. Αφήσαμε τα πράγματα και βγήκαμε στο κέντρο της πόλης προς την χριστουγεννιάτικη αγορά. Οι πρώτες εικόνες ήταν ενθαρρυντικές για τη συνέχεια.

Αγάλματα, μνημεία και στολισμοί παντού.

Η μεγάλη διαφορά της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης τα Χριστούγεννα είναι οι υπαίθριες χριστουγεννιάτικες αγορές. Στη Βουδαπέστη υπήρχαν δύο μεγάλες στην πλευρά της Πέστης. Η συγκεκριμένη στις φωτογραφίες είναι η Vörösmarty tér (ter σημαίνει πλατεία, square). Στην πλατεία συναντήσαμε και τους πρώτους (από τους πολλούς) Έλληνες - οι απευθείας πτήσεις που λέγαμε. Επιπλέον βρήκαμε να φάμε.

Τουρσιά, ξινολάχανα, λουκάνικα, πάπια και άλλα φαγητά καταναλώνονταν κατά κόρον στην αγορά. Κύρια ποτά οι μπύρες και το muhled wine, το ζεστό κρασί με τα μυρωδικά. Οι τιμές στην αγορά ήταν τσιμπημένες, εντούτοις μπορούσε κανείς να φάει του σκασμού και να πιει με 6-8 ευρώ. Γενικά, δέχονται στα περισσότερα καταστήματα ευρώ, η ισοτιμία όμως δεν είναι συμφέρουσα. Καλύτερα να αλλάξει χρήματα κανείς σε τράπεζα ή να "τραβήξει" από ΑΤΜ.

Άλλο σημείο πειρασμού ήταν τα μαγαζιά που πουλούσαν γλυκά, καραμέλες και λοιπά. Ποιο εντυπωσιακό ήταν ένα γλυκό κάτι σαν ζύμη που το καραμέλωναν με ζάχαρη και το έψηναν περίπου όπως εμείς το αρνί στη σούβλα.

Στην χριστουγεννιάτικη αγορά, μάλιστα, επιλέξαμε να κάνουμε και την αλλαγή του χρόνου. Ένα μικρό κομμάτι ήταν σκεπαστό, οπότε έκοβε λίγο το κρύο - συγκεκριμένα την Πρωτοχρονιά το βράδυ είχε -4 βαθμούς Κελσίου.

Στην αλλαγή ο κόσμος ήταν στους δρόμους. Τα πυροτεχνήματα πολλά, ευτυχώς τα παρακολουθήσαμε από απόσταση ασφαλείας.

Ο κόσμος ήταν αρκετός απ'όλη την Ευρώπη, αφού κατά καιρούς ζητούσαν και αφιερώσεις από τον DJ που οργάνωνε το πρόγραμμα. Κάποια στιγμή άρχισε και το σχετικό striptease. Από τις κορυφαίες στιγμές του γλεντιού ήταν όταν από τα ηχεία άρχισε να ακούγεται ο Ζορμπάς a la beat! 

Ενώ μέχρι τα ξημερώματα ο κόσμος ήταν στους δρόμους και τα σκουπίδια που άφησαν πίσω πάρα πολλά, το άλλο πρωί δεν είχε μείνει τίποτε.

Άλλο χαρακτηριστικό του κέντρου της Πέστης τα πολλά αγάλματα και εικαστικές παρεμβάσεις σε διάφορα σημεία της πόλης. Είναι κάτι που μου άρεσε αρκετά ως επισκέπτη. Πιστεύω θα μπορούσαμε να έχουμε και στην Αθήνα κάτι αντίστοιχο, γιατί όχι;

Από τα χαρακτηριστικότερα εικαστικά θέματα ήταν ο σκυλίσιος γάμος. Προσοχή στις διαφορές μεταξύ γαμπρού και νύφης.

Κάπου μέσα σε όλα αυτά και μια ελληνική επιγραφή από Θουκυδίδη.

Μέχρι και κάτι σαν μουσικές καρέκλες συναντήσαμε.

Ένα κοριτσάκι παίζει μπάλα με το σκυλάκι του.

Χαρακτηριστικό της ατμόσφαιρας της πόλης, ειδικά το βράδυ. Φωτισμένα, στολισμένα, τα κτίρια φαίνονται ακόμη πιο όμορφα, δίνουν έναν αέρα γοτθικό που δε συναντάμε στην Ελλάδα.

Το πρώτο και διάσπαρτο κομμάτι της ξενάγησης στη Βουδαπέστη σταματά κάπου εδώ. Στα επόμενα κομμάτια περιπλανιόμαστε στο έτερο κομμάτι της πόλης, την Βούδα, κινούμαστε παραποτάμια, στο κοινοβούλιο και στην εβραϊκή αγορά. Εμβόλιμα θα υπάρχει και ανάρτηση - έκπληξη.