Ευρώπη ενωμένη;

Δέκα χρόνια πριν, λίγους μήνες πριν την καθιέρωση του ευρώ και την αντικατάσταση αρκετών ευρωπαϊκών νομισμάτων, είχα την τύχη αλλά και τη θέληση να πάρω μέρος στην ανταλλαγή φοιτητών στα πλαίσια του Erasmus, στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Μέχρι τότε τα ταξίδια στο εξωτερικό ήταν σχεδόν απαγορευτικά. Ακριβά αεροπορικά, ισοτιμίες και ανταλλαγές νομισμάτων, μικρή εξάπλωση του ίντερνετ και σχετική άγνοια για τα ταξίδια ήταν οι κυρίαρχοι λόγοι. Ήταν η πρώτη ευκαιρία που είχα να ζήσω σε μια χώρα διαφορετική αλλά κυρίως να έρθω σε επαφή με ανθρώπους της ηλικίας μου από άλλες χώρες της Ευρώπης. Μέσα σε ένα εξάμηνο κάναμε φιλίες, σχέσεις, ταξίδια, διασκέδαση και γεμίσαμε εμπειρίες. Απ'όλα όμως εκείνο που μου έμεινε περισσότερο ήταν η αίσθηση ότι με τους ανθρώπους αυτούς μοιραζόμασταν κοινές ανησυχίες, προβληματισμούς, έρωτες και αγάπες, μίση, κάνουμε παρόμοιες πλάκες, μπορούμε να διαφωνούμε και να συμφωνούμε, μπορούμε να συνυπάρχουμε ακόμη και με τις προκαταλήψεις. 

Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια κοπέλα από Πορτογαλία να ρωτάει έναν Γαλλολιβανέζο πόσες γυναίκες έχει στο σπίτι του (θρησκευτική προκατάληψη), έναν Ελβετό να ρωτάει εμένα αν στην Ελλάδα έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα και ίντερνετ, Νορβηγό να μην ξέρει αν η Ελλάδα και η Ισπανία είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Ολλανδό να μας ενημερώνει ότι το Greek Style στο εξωτερικό είναι συνώνυμο αυτό που λέμε εμείς οθωμανικό, η διαπίστωση ότι σε αρκετές γλώσσες το ισπανικό έχει την αντίστοιχη έννοια με τα ελληνικά και ούτως καθεξής. Εντύπωση έκανε σε μια φίλη μου από την Κρήτη, επίσης, ότι αρκετοί από τους τότε συμφοιτητές μας είχαν διπλή υπηκοότητα, λόγω γονέων από διαφορετικές χώρες.

Ας μεταφερθούμε μια δεκαετία έπειτα. Πριν λίγες μέρες ήμασταν ταξίδι στη Σόφια - σχετική ανάρτηση σύντομα. Εκεί ακολουθήσαμε το Free Sofia Walking Tour (λεπτομέρειες επίσης προσεχώς). Στο γκρουπ ήμασταν καμιά 15αριά άτομα, όλοι από διαφορετικές χώρες της Ευρώπης. Πέρα από το γεγονός ότι μπορούσαμε να συνεννοηθούμε σε πάνω από μία γλώσσες εκτός των αγγλικών, γελούσαμε με τα ίδια αστεία, μοιραστήκαμε κοινές ανησυχίες και εμπειρίες. Σε σχετική συζήτηση με έναν Γερμανό, μάλιστα, αφού ρώτησε για την κατάσταση στην Ελλάδα χωρίς κλισέ, ανοίξαμε και το θέμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ανάμεσα στα άλλα, ειπώθηκε ότι η τρέχουσα κρίση πηγάζει σε μεγάλο βαθμό από τη μη ουσιαστική πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Εκφράστηκε επίσης η πεποίθηση ότι η Ευρώπη θα βγει από την κρίση περισσότερο ενωμένη. Τα ταξίδια και οι πολιτιστικές επιρροές που αυτά συνεπάγονται, τα ευρωπαϊκά προγράμματα όπως το Erasmus, η εκμάθηση γλωσσών είναι ουσιαστικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Ειδικά οι νεότερες γενιές που έχουν συμμετάσχει σ'αυτό το ευρωπαϊκό αντάμωμα λογικά θα συνεισφέρουν προς την ολοκλήρωση της ενοποίησης αυτής. Μήπως τελικά οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μπορούν να είναι διέξοδος από την κρίση;

ΥΓ Σχετικές αναρτήσεις για την Ολλανδία από τα παλιά.