Επιστροφή στην άγρια φύση

Τέλειωσαν και επίσημα σήμερα οι γιορτές. Φέτος που έπεσαν Σαββατοκύριακο ήταν λίγο περίεργα τα πράγματα από άποψη αδειών. Πόσο μπροστά είναι άραγε οι Ισπανοί (και οι Ιταλοί όπως με ενημέρωσε η φίλτατη Και Λοιπόν) που την εργάσιμη μεταξύ δύο αργιών την μετατρέπουν αυτόματα σε αργία; Και όχι από την σημαία, έτσι;

Μυστήριο πράγμα οι γιορτές. Εκεί που κάθεσαι, τρως, πίνεις, ξενυχτάς, διασκεδάζεις, ξαφνικά τελειώνουν. Και επιστρέφεις στην δουλειά. Η πρώτη μέρα σου φαίνεται πολύ ξένη. Αλλού πατάς και αλλού βρίσκεσαι. Την δεύτερη από εξωγήινος μετατρέπεσαι σε κάτοικος σελήνης - όσο και να πεις είναι λίγο πιο κοντά. Την τρίτη σερί εργάσιμη μέρα οι διακοπές φαντάζουν κάτι πολύ μακρινό. Εύκολα τελικά ξαναμπαίνουμε σε ρυθμούς, δύσκολα ξεχνιέται η ρουτίνα.

Το χειρότερο για μένα είναι η μέρα που θα ξεστολίσω το δέντρο. Όσο ψεύτικη και επίπλαστη χαρά και αν δίνει, η αποκαθήλωσή του σηματοδοτεί το τέλος των εορτών, γεγονός που από μόνο του δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικό. Δύο μεγάλες κούτες στο πατάρι που χρησιμοποιούνται για 2-3 βδομάδες μόνο ετησίως.

Μετά από αυτές τις αισιόδοξες σκέψεις και ενώ το 2011 ήδη διανύει την πρώτη του βδομάδα, να ευχηθώ καλή χρονιά να έχουμε, υγεία πάνω απ'όλα και καλή διάθεση όσο περισσότερο γίνεται. Σκέψεις και ιδέες για την νέα χρονιά φαντάζομαι υπάρχουν πολλές, όπως και σχέδια. Οπότε μία ευχή παραπάνω είναι αρκετά από αυτά να τα φέρουμε εις πέρας, έτσι γι αλλαγή.

ΥΓ Τα καλοκαιρινά είναι λίγο νωρίς να τα κατεβάσουμε, έτσι;