Σουηδία: λίμνες, δάση, εξοχή, γεύσεις

Μετά την περιδιάβαση στις μεγάλεις πόλεις ήρθε και η ώρα για επαφή με την σουηδική εξοχή και τις επαρχιακές πόλεις. Ούτως ή άλλως τα δάση και οι λίμνες της Σουηδίας είναι σίγουρα κάτι το ξεχωριστό. Και κρύβουν και ορισμένα μυστικά. Για παράδειγμα, τα δάση στην Σουηδία είναι όλα ιδιωτικά! Το κράτος δηλαδή αντί να πληρώνει για την συντήρησή τους απλώς τα πουλάει σε ιδιώτες οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν συγκεκριμένο αριθμό δέντρων. Μπορεί να γίνει εκμετάλλευση προφανώς, καθένας έχει όμως την υποχρέωση να αντικαθιστά όσα δέντρα κόβει, κάτι το οποίο ελέγχεται ανά 2-3 χρόνια από την αρμόδια υπηρεσία. Ενδιαφέρον μοντέλο, αν μη τι άλλο. Ας μην ξεχνάμε ότι το σουηδικό ξύλο έχει κατακτήσει τον κόσμο μέσω της ΙΚΕΑ.

Όταν το κτήμα είναι παραθαλάσσιο, παραχωρείται μαζί και ένα κομμάτι της θάλασσας. Είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια βόλτα με σκάφος σε κτήμα που ανήκει σε έλληνα μετανάστη.

Ο καιρός ήταν αρκετά καλός, κατάλληλος για βόλτα αλλά όχι τόσο καλός για ψάρεμα. Το τοπίο πάντως είχε ενδιαφέρον με τα μικρά νησάκια και την φύση τριγύρω.

Μέσα στο κτήμα του ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, αρκεί να σέβεται το αντίστοιχο νομικό πλαίσιο. Μέχρι και τεχνητή λίμνη μπορεί να φτιάξει.

Η κατασκευή που φαίνεται παρακάτω λειτουργεί με χρονοδιακόπτη και εκτοξεύει σιτάρι για να ταϊζονται οι πάπιες.

Kristinehamn

Σε κάποια από τις εξορμήσεις μας φτάσαμε και σε συγγενικό σπίτι στο Kristinehamn (μικρή πόλη, 2 ώρες περίπου από τα σύνορα με Νορβηγία). Εκεί είδαμε τυπικό σουηδικό σπίτι της εξοχής που για μας μοιάζει ουσιαστικά σαν παραμύθι. Χωμένο μες στο πράσινο, με δική του λίμνη, ξύλινο, θυμίζει πραγματικά κατασκευή της φαντασίας. Η επαφή των Σουηδών με τη φύση είναι μοναδική. Τελείως διαφορετική κατάσταση από το τσιμέντο που έχει κατακλύσει την χώρα μας.

Αυτός ο χώρος είναι σαν μπαλκόνι απ'όπου απολαμβάνει κανείς την λιμνούλα μπροστά αλλά και το δάσος. Συχνά από το δάσος βγαίνουν ελάφια και άλκες για να δροσιστούν στην λίμνη. Εμείς απολαύσαμε σπιτική πίτα με κάποιο είδος μούρου που φυσικά είχανε μαζέψει οι ίδιοι από το δάσος.

Ljusdal

Μια άλλη βόλτα μας έφερε στο χωριό Ljusdal περίπου στο κέντρο της Σουηδίας. Πέρα από την ξύλινη εκκλησία με το καμπαναριό - τυπικό για Σουηδία...

...είδαμε και πως είναι οι παραλίες με άμμο στην Σουηδία (είπαμε, οι παραλίες, η θάλασσα και ο ήλιος είναι σημεία υπεροχής της χώρας μας)...

...αλλά το σημαντικότερο όλων είναι ότι δοκιμάσαμε ίσως το καλύτερο σουηδικό πιάτο, την "τούρτα με γαρίδες".

Η βάση αποτελείται από ψωμί με λίγη μαρμελάδα από lingonberry (τυπική σουηδική και αυτή), σαντιγύ απέξω, γαρίδες, αυγά και άλλα. Η γεύση είναι πραγματικά πολύ καλή!

Κοντά στο Ljusdal επισκεφτήκαμε και ένα άλλο μοναδικό μέρος με απίστευτη θέα. Στο σημείο αυτό αράζουν και ρεμβάζουν εκατοντάδες Σουηδοί κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Σίγουρα εμπνέει. Βέβαια λείπει το επιχειρηματικό ελληνικό δαιμόνιο να χτίσει κάποια καφετέρια ή έστω καντίνα στο μέρος.

Το μόνο που βρίσκεται στον χώρο είναι ένα εστιατόριο της κακιάς ώρας και μια καμπίνα που την χρεώνανε πάρα πολύ ακριβά.

Sigtuna

Κάπου μεταξύ Uppsala και Stockholm βρίσκεται η μικρή μεσαιωνική πόλη της Sigtuna. Ομολογουμένως αν δεν είχανε πάει πρώτα οι Τρελοτουρίστες ίσως να μας ξέφευγε αυτή η εκδρομή. Εδώ φαίνεται για άλλη μια φορά πόσο σημαντικό είναι να ψάχνεις και να ακολουθείς συμβουλές από ανθρώπους που εμπιστεύεσαι.

Η μικρή αυτή πόλη είναι η δεύτερη αρχαιότερη της Σουηδίας (πρώτη είναι η Birka). Έχει ορισμένα χαρακτηριστικά όπως είναι το μικρότερο δημαρχείο της Ευρώπης - τουλάχιστον έτσι διαφημίζεται.

Φτάνοντας κανείς, χρήσιμο είναι να πάρει έναν χάρτη από το γραφείο πληροφόρησης για τους επισκέπτες.

Είναι πολύ μικρή πόλη και περπατιέται άνετα. Τα κύρια αξιοθέατα είναι απομεινάρια από μεσαιωνικές εκκλησίες.

Ακόμη όμως και σ'αυτές τις πέτρες μπορεί κανείς να βρει ζωή...

Οδηγούμαστε μέσα από τα στενάκια της πόλης...

... στην παραλία της όπου μας περιμένουν πέρα από τα φυτά...

...και κάποιοι απόγονοι των Βίκινγκς που μάλιστα είχανε ανάψει και φωτιά.

Αξίζει κανείς να επισκεφτεί την μικρή αυτή πόλη για έναν περίπατο. Αν είναι καλοκαίρι, μπορεί να καθήσει δίπλα στις όχθες της λίμνης για να φάει το κατιτίς του.

Skoklosters slott

Κοντά στην Sigtuna, επίσης στις όχθες της λίμνης Mälaren βρίσκεται και το Skoklosters slott. Παλιά θερινή οικία των βασιλιάδων, παρέα με ένα μοναστήρι πλέον είναι μουσείο αλλά και χώρος εκδηλώσεων.

Μάλιστα στην εκκλησία που βρίσκεται δίπλα γίνονται και εκδηλώσεις όπως συναυλίες κτλ. Την μέρα που πήγαμε εμείς είχε όπερα, γι αυτό και τόσος πολύς κόσμος.

Επειδή το ταξίδι έχει και τις γεύσεις σε πρώτο πλάνο, αναφορά πρέπει να γίνει και σε κάποια επιπλέον σουηδικά πιάτα.

Καταρχάς οι καραβίδες. Μέσα Αυγούστου περίπου που πιάνουν τις καραβίδες, τις μαγειρεύουν και κάνουν ένα τραπέζι όπου όλοι φοράνε αστεία καπέλα και λένε χαζομάρες. Κάτι σαν Πρωταπριλιά δηλαδή.

Το πιο γνωστό βέβαια πιάτο μετά την Ε.Ι εποχή (έλευση ΙΚΕΑ δηλαδή) είναι τα περίφημα σουηδικά κεφτεδάκια. Μετά που δοκίμασα και τα σπιτικά μπορώ να πω ότι αυτά του ΙΚΕΑ δεν έχουν μεγάλη διαφορά. Σερβίρονται καλύτερα με βραστές πατάτες, αρακά και φυσικά lingonberry jam.

Κάπου εδώ τελειώνει η περιήγηση στην Σουηδία. Μία χώρα που σίγουρα κερδίζει τον επισκέπτη, λόγω της οργάνωσης αλλά και των διαφορών της με τα τυπικά μεσογειακά και κεντροευρωπαϊκά τοπία. Και σίγουρα έχει αρκετά άλλα μέρη να δει κανείς. Ίσως για πιο ολοκληρωμένη άποψη, επιβάλλεται και μία χειμωνιάτικη επίσκεψη. Τις επόμενες φορές...

ΥΓ Τα καλύτερα έρχονται. Ακολουθούν αναρτήσεις για Νορβηγία και Δανία.

ΥΓ1 Για να μην κακοκαρδίσω τον φίλτατο Άσκαρ ας πούμε και κάτι για τις Σουηδές. Η εντύπωση πριν την επίσκεψη ήταν ότι είναι οι ομορφότερες γυναίκες της Ευρώπης. Μετά την επίσκεψη ομολογώ ότι αναθεώρησα. Ξανθές; Σίγουρα, αλλά πλέον δεν εντυπωσιάζει τόσο όσο παλιότερα. Ψηλές; Ναι. Αδύνατες; Χμμμ. Το βάρος του μέσου Σουηδού έχει ανέβει την τελευταία δεκαετία κατά 8 κιλά! Όμορφες; Πάλι χμμμ.

ΥΓ2 Εκείνο που θαύμασα ήταν το εκπαιδευτικό τους σύστημα. Ανάμεσα στα άλλα προβλέπονται προπαρασκευαστικά μαθήματα για το πανεπιστήμιο σε στυλ ελεύθερης επιλογής, ενώ είναι πολύ συχνό φαινόμενο πριν πάει κανείς πανεπιστήμιο να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για εμπειρίες. Επίσης, το κράτος σου παρέχει τη δυνατότητα όταν μαθαίνεις κάποια ξένη γλώσσα να ζήσεις μέχρι και ένα χρόνο σε χώρα όπου μιλάνε τη γλώσσα αυτή! Και μάλιστα επιδοτούμενα!

ΥΓ3 Έχουνε περισσότερη άδεια γενικότερα απ'ό,τι έχουμε εμείς. Συνήθως την μοιράζουν καλοκαίρι και χειμώνα, είτε για σκι είτε για να πάνε σε εξωτικά μέρη. Άλλο πάλι που κάνουν αρκετοί είναι να παίρνουν άδειες άνευ αποδοχών για μεγάλα διαστήματα ώστε να γυρίσουν τον κόσμο! Και από τις εταιρείες τους ενθαρρύνουν κάτι τέτοιο ώστε να αποκομίσουν εμπειρίες. Σκεφτείτε να ζητήσει κάποιος εδώ κάτι αντίστοιχο...