Encore une fois...a Paris (1/2)

Εκπαιδευτικοί λόγοι αυτή τη φορά με φέρανε για άλλη μια φορά στο Παρίσι (εξ'ου και ο τίτλος*). Και λέω άλλη μια φορά, γιατί τελευταία επίσκεψη ήταν πριν 2 χρόνια, την Πρωτοχρονιά του 2008 - Λουτετία είσαι μια οπτασία. Συνέπεσε βέβαια με το προηγούμενο podcast των Kipsila και το συγκριτικό τεστ μεταξύ Παρίσι και Καρπενήσι.

Όταν επισκέπτεσαι ξανά μια πόλη, έχεις πάντα την ευκαιρία να δεις και να κάνεις πράγματα που δεν είχες κάνει στις προηγούμενες επισκέψεις. Από τις προηγούμενες επισκέψεις είχανε μείνει δύο μεγάλα κενά τα οποία δεν έμειναν ανικανοποίητα: η Eurodisney και οι Βερσαλλίες (αυτά στο δεύτερο μέρος). Φυσικά, δεν μπορεί κανείς να ξαναπάει Παρίσι και να μην κάνει κάποια βασικά πράγματα όπως είναι βόλτα στη Μονμάρτη, προσκύνημα στο Λούβρο και περαντζάδα στον Σηκουάνα.

Άποψη της Notre Dame παραποτάμια - η Παναγιά των Παρισίων βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού στο νησάκι Île de la Cité όπου αρχικά βρισκόταν η Λουτετία (Παρίσι). Παρεμπιπτόντως, ο Σηκουάνας στα γαλλικά λέγεται Seine. Αν δεν έχετε ξαναπάει, δοκιμάστε βόλτα με το καραβάκι στο ποτάμι. Δίνει στον επισκέπτη άλλη οπτική της πόλης.

Σχετικά κοντά βρίσκεται το George Pombidou, ένα ριζοσπαστικό για την εποχή του μουσείο μοντέρνας τέχνης. Αξίζει να το επισκεφθεί κανείς διότι πέρα από τα εκθέματα έχει φανταστική θέα σε όλη την πόλη.

Το Pombidou βρίσκεται στην άκρη μιας όμορφης συνοικίας του Παρισίου που ονομάζεται Le Marais απ'όπου ξεπήδησε η παριζιάνικη μπουρζουαζία. Ειδικά την Κυριακή οι δρόμοι είναι γεμάτοι με καλλιτέχνες που εκτελούν τα προγράμματά τους, μουσικούς, ενώ τα μικρά μαγαζάκια είναι ανοιχτά παρέχοντας λογιών-λογιών πράγματα.

Η θέα από την Μονμάρτη και συγκεκριμένα από την Sacré-Cœur (Ιερή Καρδιά) είναι μαγευτική μέρα-νύχτα. Στα σκαλιά κάτω μαζεύεται αρκετός κόσμος όπου διασκεδάζει τραγουδώντας και πίνοντας. Μην παραλείψετε να φάτε μια κρέπα στην πλατεία των ζωγράφων που βρίσκεται ακριβώς από πίσω. Ας μην ξεχνάμε ότι η κρέπα είναι από τα εθνικά φαγητά των Γάλλων.

Καθότι εκπαιδευτική εκδρομή, περιλάμβανε επίσκεψη και στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Μάλιστα, η επίσκεψή μας συνέπεσε και με επεισόδια, καθότι και εκεί ισχύει το άσυλο... Πάντως η Σορβόννη βρίσκεται κεντρικότατα στο Παρίσι, μεταξύ των κήπων του Λουξεμβούργου και της Παναγιάς των Παρισίων - προσωπικά είχα την εντύπωση ότι βρισκόταν κάπου έξω από το Παρίσι. Ξεκίνησε από θεολογική σχολή για να καταλήξει ένα από τα πιο γνωστά πανεπιστήμια της Ευρώπης.

Φυσικά πήγαμε στην Galerie Lafayette όπου οι κυρίες του γκρουπ επιδώθηκαν μανιωδώς σε αγαπημένο τους άθλημα. Οι λιγοστοί άντρες της ομάδας καθήσαμε να ξαποστάσουμε στο καφέ που βρίσκεται στον πρώτο όροφο, αγναντεύοντας τον γενικότερο χαμό του κόσμου που πηγαινοερχόταν, απολαμβάνοντας παράλληλα ένα ποτήρι σαμπάνια υπό την σκέπη του φανταστικού βιτρώ της οροφής.

Ως γνήσιοι Έλληνες επισκεφθήκαμε φυσικά και το Buddha Bar. Όμορφο bar-restaurant, στο τέλος της Av. Champs-Élysées. Οι τιμές ίδιες με αντίστοιχα μαγαζιά στην Αθήνα - για παράδειγμα ένα ποτήρι Kir Royale 16 ευρώ. Παρέχει και φαγητό, κυρίως fingerfood και ασιατική κουζίνα. Άλλο μέρος για decadance διασκέδαση είναι η Latin συνοικία που βρίσκεται στις όχθες του Σηκουάνα απέναντι από Notre Dame. Εκεί βρίσκει κανείς μπαράκια που μένουν ανοιχτά μέχρι σχετικά αργά σε περιβάλλον που έχει μείνει κολλημένο στην δεκαετία του '80. Σ'αυτή τη συνοικία υπάρχουν και αρκετά ελληνικά μαγαζιά Πίτα-γύρος και τα σχετικά. Ένα σύντομο πέρασμα αρκεί...

Κλείνοντας, ο πύργος του Άιφελ - σήμα κατατεθέν της πόλης. Δυστυχώς η ουρά για να ανέβει κανείς μέχρι πάνω είναι συνήθως τεράστια, μέχρι και πάνω από δύο ώρες αναμονή. Η θέα πάντως είναι τρομερή, αν βοηθά και η μέρα. Ωραία άποψη του πύργου έχει κανείς είτε από το Πεδίον του Άρεως (ακριβώς από πίσω στην φωτογραφία) είτε από το Τροκαντερό απ'όπου είναι τραβηγμένη αυτή η φωτογραφία.
Ωραία φαίνεται και τη νύχτα, αφού κάθε ώρα ακριβώς ανάβουν όλα τα φώτα για 5 λεπτά περίπου.

Θα ακολουθήσει μέσα στη βδομάδα β' μέρος με Eurodisney, Βερσαλλίες και μερικές χρήσιμες πληροφορίες για τους επισκέπτες.