Χειμώνα έχουμε, όχι ιδιαίτερα βαρύ για να λέμε και την αλήθεια. Μαζί με τον χειμώνα κάνουν την εμφάνισή του γνωστές ιώσεις και λοιμώξεις της εποχής όπως γαστρεντερίτιδα που έχει ρημάξει αρκετό κόσμο, φαρυγγίτιδα αλλά και απλούστερα και συνηθισμένα όπως συνάχι, πονόλαιμος κτλ. Καταρχάς, περαστικά στον κόσμο που υποφέρει, πέρασε ή περνάει αυτές τις φάσεις.
Μια άλλη ασθένεια όμως καλά κρατεί και δεν γνωρίζει από εποχικότητες. Είναι η γνωστή και μη εξαιρετέα αλλοι-ίτιδα. Παθολογική κατάσταση, αγιάτρευτη σε πολύ μεγάλο βαθμό με άπειρες προεκτάσεις. Είναι η αίσθηση και η σιγουριά ότι για όλα φταίνει οι άλλοι και ότι όλα τα στραβά τα κάνουν οι άλλοι. Ακόμη και όταν το κάνουμε εμείς, η απάντηση είναι απλή... Αφού έτσι κάνουν και οι άλλοι, εγώ μόνο φταίω; Άμα το καλοσκεφτούμε κιόλας, το χρησιμοποιούμε παντού. Ακόμη και στο μέρος όπου-μέχρι-και-ο-βασιλιάς-πηγαίνει-μόνος (μάντεψε πού) όταν μας χτυπήσουν η απάντηση βγαίνει αυτόματα... Άλλος!
Λες και δεν έχουμε υπόσταση. Λες και τα πράγματα δεν τα κάνουμε εμείς. Πάντα οι άλλοι... Λες αυτό να εξηγεί τη μανία με το Lost; Όπου οι Άλλοι είναι οι κακοί και αυτοί ευθύνονται για όλα; Χμμμ... Από παιδιά όταν μας πιάνουν να έχουμε φάει το γλυκό (άλλος το έκανε, όχι εγώ) μέχρι μεγαλύτεροι πάντα μας φταίνει οι άλλοι. Εμείς ποτέ. Το πολύ-πολύ να μας έχουν παρασύρει αυτοί οι μυστηριώδεις άλλοι. Σε συνδυασμό βέβαια με τον ωχαδερφισμό κάνουν δίδυμο τρελό, αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο θέμα.
Έχουμε σκεφτεί όμως ότι όταν στρέφουμε το δάχτυλο για να δείξουμε τους άλλους, ένα δάχτυλο μόνο τους δείχνει. Πλην του αντίχειρα, τα υπόλοιπα δείχνουν εμάς. Μήπως, λέω μήπως, αυτό θα έπρεπε να μας κάνει να σκεφτούμε λίγο παραπάνω; Μήπως τελικά ανήκουμε και μεις στους άλλους;
ΥΓ Και ας θυμίζει λίγο το παιδικό
-Με ποιον είσαι εσύ ρε; Με μας ή με τους άλλους;
-Με σας φυσικά.
-Εμείς όμως είμαστε με τους άλλους...
ΥΓ2 Ο υπολογιστής μου είναι ακόμη στην εντατική, γι αυτό και η απουσία μου γενικότερα. Θα περάσω μόλις αποκατασταθεί η ζημιά ή πάρω καινούριο μηχάνημα. Η γκαντέμω βρέθηκε πάντως...
μα δεν εφταιγα εγω που χυθηκε το ποτο σου λεωωωωωωωωωωω
ΑπάντησηΔιαγραφήοι αλλοι φταιγανε που ηταν απεναντι μου
ενα ασπρομαλλης αγ.θανος με γαντια μεσα στην ζεστη
και ενας που ηρθε απο καπου αλλου για να μεινει και να γκρινιαζει οτι θελει να ξαναπαει στο αλλου
και εσυ που φοραγες λαθος χρωμα στην γραβατααααααααααααααα
και ποιος ειναι ο γκαντεμης ????
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γιατι εγω δεν ειμαι με τους αλλους που κανουν κατι αλλο και ειμαι εδω και σου γραφω ?????????
ΑπάντησηΔιαγραφή@σκουλήκιΧ3
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γκαντέμω είναι η τσιρίχτρω που με έχωσε και για την εργασία και τα σχετικά. Δεν είσαι εσύ, κακομοιρούλα μου, με τόσο που σου τύχανε.
Είσαι εδώ από επιλογή μάλλον. Ανωμαλία λέγεται, ξέρεις εσύ από αυτά.
Όσο για τα ατυχήματα, επίτηδες το'κανες για να βγει το παντελόνι, αλλά είχε κρύο..Μπρρρ! Βότκα λεμόνι λέμεεε!
aei X 3
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα είναι η εύκολη λύση καλέ μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήε, άμα βρέθηκε!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα!!!!
ε, άμα βρέθηκε!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα!!!!
να ενημερωσω εσενα, εμενα και τον ταλαιπωρο λαο οτι εχουμε αναδρομο. ευχαριστω
ΑπάντησηΔιαγραφήτουλαχιστον με την αλλοι-ιτιδα δεν πονας, οπως πχ με την γαστρεντεριτιδα-με ρημαξε κι εμενα,και τωρα εχω και πονολαιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ για την γαστρεντεριτιδα! οι ΑΛΛΟΙ με κολλησαν!
(κ για τον πονολαιμο δεν φταιω εγω που κρυωσα, φταιει το κρυο που με κρύωσε!)
axaxaxxax
ΑπάντησηΔιαγραφήγελαω με ολους σας
Πανέξυπνο. Είμαι μαζί σου -ή μήπως με τον 'Αλλο. Να υποθέσω πως αυτή την ανάρτηση την έκανε ο ...'Αλλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήόντως ασθένεια..μου άρεσε η κατασκευή της λέξης...Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλησπέρα μου..
ΚιτσοΜιτσο, κανείς δε θέλει να εμβαθύνει στο βαθυστόχαστο ποστ σου γιατί όλοι το παίζουν ...άλλοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβες;;;
Αυτός ο ανάδρομος που λέει η @φάβα πάντως κάτι πρέπει να μας έχει κάνει γιατί τον ακούω συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την αλλοι-τιδα έχει δύο όψεις όπως ακριβώς λες. Και δεν μπορώ να διακρίνω και ποιά είναι η χειρότερη.
Γελάω με το μέρος και τον βασιλιά :D
Xμ.. κάτι ήξερε ο Freud με το "Unheimlich" και το "the Other"...
ΑπάντησηΔιαγραφή;-D
Egw pantws eimai polu makria gia na eimai h gantemw...Etsi den einai?
ΑπάντησηΔιαγραφήFilia polla apo NZ...
Πες τα Χρυσόστομε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσε ο ορισμός!
Τελευταία παρατηρώ πως η "αλλοι-ίτιδα" τείνει να πάρει διαστάσεις επιδημίας!!!
Συμφωνώ, συμφωνώ, συμφωνώ με τα γραφόμενά σου!
Ναι ρε ΄παιδί μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα!
Αυτό που νομίζουν κάποιοι ότι η ζωη και ο κόσμος τους χρωστάει το σιχαίνομαι σαν τις αμαρτίες μου!
Μα για όλα να φταίνε οι άλλοι;;;
Καλησπέρες - καλημέρες δηλαδη γιατί από την υπερένταση η ώρα έχει πάει 2 κι ακόμη να κλείσει το ματόφυλλο!
εγω δεν ειμαι εγω
ΑπάντησηΔιαγραφήπου λεει και το τραγουδι
-που το θυμηθηκα τωρα-
η αλλοί-τιδα θεραπεύεται με αντιβίωση? ή απλώς περιμένουμε μέχρι να περάσει?
ΑπάντησηΔιαγραφή(εξαιρετικά εύστοχο το σχόλιο με τον δείκτη και τον αντίχειρα!!)
Μμμμμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι.
Δεν φταίνε οι άλλοι.
Φταίνε πάντα συγκεκριμένοι άνθρωποι.
Αυτό δε σημαίνει πως φταίμε εμείς.
Ούτε εμείς, ούτε οι άλλοι.
Φταίνε όσοι έχουν την ευθύνη για το εκάστοτε θέμα.
Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει η αιτιοκρατικότητα, η οποία είναι αυστηρή και διέπει τα πάντα.
Παντού και πάντα η ίδια ιστορία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ εύστοχο η περιπτώση της τουαλέτας!!!Πάντα αναρωτιόμουν γιατί ειδικά εμείς οι γυναίκες επιμένουμε να λέμε "άλλος" και όχι "άλλη"!!!
Βέβαια με μια μικρή αλλαγή πάλι "άλλΟΙ" θα φταίνε!!!
Πολύ ωραίο πόστ!!!!
Καλές εμπνεύσεις!!!
foveri i sindesi me to lost :) filia!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλάκα με κάνεις??? Δεν σε κατάλαβα... Δηλαδή τόσα χρόνια δεν φταίνε οι άλλοι όπως νομίζω??? Ψέματα... Μα ΕΓΩ είμαι τέλεια! Άρα; ΔΕν μπορεί. Σίγουρα φταίνε οι Άλλοι. Το έχω δεδομένο. Γι' αυτό προτιμώ το Prison Break!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήXaaaaaaaaaaaaaaaaaaax!
Τις καλησπέρες μου ρε μούτρο και περαστικά στον Η/Υ σου.
Δηλώνω πάσχουσα απο .. αλλοι-ιτιδα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά μας.
OI ALLOI FTENE...KAI GIA AUTO TOUS GOUSTARW TOYX "XAMENOUS"
ΑπάντησηΔιαγραφήlolol
skouliki φταις ό,τι και να λες
ΑπάντησηΔιαγραφήάγιο είχες που δε σε έστειλαν στο διάολο (εκεί που θα πάω)
κι εσύ κίτσο μην την ακούς. μια χαρά ήταν το χρώμα της γραβάτας. εγώ που δε φορούσα νομίζεις ότι κατάφερα να τραβήξω την προσοχή της? ΤΙΠΟΤΑ
"Να αγαπάς την ευθύνη.."
ΑπάντησηΔιαγραφήKai mia epikairh erwthsh:
ΑπάντησηΔιαγραφήMe poion 8a pas esy? Me mas 'h me tous allous? :)
Μα ... νομίζω ότι δεν είναι πρόσφατη η ίωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τις πιο παλιές και πιο διαδεδομένες είναι, και νομίζω δεν υπάρχει κανείς που να μην την έχει περάσει. Και δυστυχώς δεν δημιουργεί και αντισώματα τις περισσότερες φορές;-)
Kαλημέρα!!!
"το σφάλειν ανθρώπινο το φορτώνειν σε άλλους ακόμη πιο ανθρώπινο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόμος του Μέρφυ
κλασικό γνώρισμα του κλασικού του μ@#$κα του Έλληνα (που λέει και ο Γεωργίου!)...όλοι φταίνε, εκτός από τον ίδιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήbyeee;-)
- Εμείς είμαστε οι άλλοι το λέμε στο χωριό μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές φταίνε και οι άλλοι, αλλά έχουμε κι εμείς μερίδιο ευθύνης...
ΑπάντησηΔιαγραφή'Αμα πιστεύουμε ότι φταίνε οι άλλοι θεωρούμαστε ανίκανοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή'Αμα πάλι αποδεχτούμε ότι φταίμε εμείς τότε θεωρούμαστε ενοχικοί.
Τι είναι άραγε ποιό υγειές;
'Η ανευθυνότητα ή η ενοχή;
Ξέρω...να ρωτήσω κανέναν ΑΛΛΟΝ!
απο δω και περα οταν θα χτυπανε την πορτα της τουαλετας μεσα στην οποια θα βρισκομαι θα απανταω 'εγω'!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δάχτυλο ή την μούντζα μας ξέρουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως εγώ δείχνω με το δάχτυλο ΣΤΕΛΙΟ!!
Εννοείται οτι θα φταίνε οι άλλοι! Ποιοι θα φταίμε εμείς; Καλά τώρα αν θες εσύ να πάρεις το φταίξιμο πάνω σου δεν επεμβαίνω, αλλά ΕΓΩ δεν κάνω λάθη! Αν κάτι πάει στραβά είναι δεδομένο ότι θα φταίνε οι άλλοι, οι κακοι, οι μουντρούχοι, κτλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν ποτέ φταίω μη μου το πεις...τρελένομαι!
Πολυ πετυχημένο το ποστ φίλτατε!
Καλή εβδομάδα!
xaxa μα είμαστε οι άλλοι των άλλων..:):)
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ την πάτησα.. τα κάνω όλα μόνος.. και δεν έχω έναν άλλο να ρίξω την ευθύνη..:):)
καλό μήνα:):)
Kalo mhna Kitsomhtse...Filia apo NZ...
ΑπάντησηΔιαγραφήpali kala poy brikes tin gkantemw!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, καλά, λέγε εσύ... τα ίδια λένε και οι άλλοι :-p
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα & για το crash ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτου Υπολογηιστή βρέθηκε
ο Υπεύθυνος "ο Άλλος" δηλ. "η Γκαντέμω" !!!
Περαστικά και καλό μήνα ...
@σκουλήκι Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ηφαιστίωνας Ακριβώς έτσι είναι. Ποτέ εμείς, πάντα οι άλλοι. Ε, άμα πια!
@fpboy Την έχω ταράξει από τότε! Χαχα!
Καλημέρα
@φάβα Είδα και ενημερώθηκα. Εγώ και όλος ο λαός. Παρακαλούμε.
Καλημέρααα.
@yet another Εννοείται ότι άλλοι σε κόλλησαν. Αυτό έλειπε!
Η διαφορά είναι ότι η γαστρεντερίτιδα περνάει ενώ η άλλη είναι ανίατη.
@σκουλήκι ΓΙα πες μας και μας. Γιατί το γέλιο μας λείπει γενικότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@φλούφλης Ευχαριστώ. Όσο για το ποιος-τι-πώς μην τα ψάχνεις! Άκρη δε βρίσκεται με τίποτε.
@ελευθερία αραβανή Είπα να συνεισφέρω και γω κάτι στην ελληνική. Χαχα!
Ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια.
@jamanfou Αφού άλλοι είμαστε, εμείς δεν είναι κανένας και τα σχετικά.
Βαθυστόχαστο ε; Βρε λες;
@matrix Ενώ άμα είναι ευθύδρομος βλέπουμε καμιά μεγάλη αλλαγή; Τίποτε.
Τι να κάνει και ο άμοιρος ο βασιλιάς; Άνθρωπος δεν είναι και αυτός;
@sophia Έχουν την ψυχολογική τους βάση όλα αυτά. Θα δω μήπως αναφερθώ εκτενέστερα σε μεταγενέστερη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή@artanis Δεν είσαι, μην ανησυχείς! Αυτό έλειπε.
Φιλιά πολλά επίσης!
@dyosmaraki Νομίζω ότι πάντα ήταν ίδιον της φυλής μας... Για να δούμε πως θα απαλλαγούμε κάποια στιγμή από αυτή την ασθένεια.
@koptoraptou Εγώ πληρώνω, αυτοί μου χρωστάνε και τα σχετικά!
Καλημέρα, καλημέρα!
@leila Και μουσική επιβεβαίωση! Μια χαρά μας βρίσκω...
@unclescrooge Μπα, δεν περνάει έτσι εύκολα. Θέλει αλλαγή νοοτροπίας - πολύ δύσκολη επέμβαση η συγκεκριμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τα καλά σου λόγια
@darthiir the abban Σωστά, φταίνε οι ιθύνοντες πάντα. Ενώ εμείς άβουλα πιόνια...
Όσο για την αιτιοκρατικότητα, περιμένω την αντίστοιχη ανάλυσή σου!
@next_day Άλλος, άλλη, άλλοι. Το ίδιο φαινόμενο είναι!
Ευχαριστώ βρε! Καλημέρα.
@leviathan Ήρθε έτσι στα ξεκάρφωτα, άλλα όσο το σκέφτομαι τόσο συνδέεται! Χαχα!
@ΝΥ ΑΝΝΑ Δεν ισχύει για σένα βρε, για τους άλλους ισχύει! Είναι η μεταβατικότητα της κατάστασης! Χαχαχα!
Φιλιά μουτσίτσα!
@εύη Δύσκολη περίπτωση...Χμμμ. Καθίστε στο ντιβάνι και θα δούμε τι θα κάνουμε και για σας!
ΑπάντησηΔιαγραφή@lily Είναι η σύνδεση που λέγαμε! Χαχα!
Καλημέρα
@mad Η προσοχή είναι δύσκολο πράγμα, χρόνια σμιλεμένο! Χαχα.
Όσο για τα λοιπά, ουδέν σχόλιο! ;-)
@kaveiros Και αυτή και την ανάληψή της.
@μάρλα Είμαι προσεκτικός, το έπαιξα διπλό ταμπλώ και την γλύτωσα! Χαχαχα!
@έλενα Εννοείται ότι έτσι είναι. Τόσο παλιά που πολύ δύσκολα βγαίνει από τη μέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
@ηλιογράφος Μ'αρέσει αυτή η επέκταση του νόμου!
@φρέσκο Ακριβώς έτσι είναι!
Καλημέρα.
@ντόκτορ Πες τα ρε ντοκ, τα λέει και ο θυμόσοφος λαός.
@akon Πάντα φταίνε και τα δύο μέρη, οπότε...
@ανασαιμία Τελικά δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία, σωστά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είπε ο άλλος τελικά;
@μαρία λεμονάτη Καλύτερο αυτό, αλλά να ξέρεις ότι οι φίλοι μας οι ψυχολόγοι πάλι κάτι θα βρούνε να πούνε!
@σπίθας Στέλιος και Τουμέρ - τρελός συνδυασμός!
Καλημέρα
@ndn Εννοείται, το λένε όλοι άλλωστε!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
@κούλπα Μήπως τελικά είμαστε απλώς άλλ'αντ'άλλων; Και αυτό παίζει!
Καλημέρα
@artanis Καλό μήνα και σε σένα! Για να δούμε τι θα δούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά από Αθήνα.
@τσούτσουρος Εύκολο ήταν. Έκανε και καναδυό ακόμη. Άτιμες γυναίκες! Χαχα!
@σοφία Λες ε; Μήπως τελικά είμαι και γω με τους άλλους;
Φιλιά και καλές βόλτες.
@sidepap21 Είδες τελικά; Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο που δεν το καταλαβαίνουμε! Χαχαχα! Τρομερή παρατήρηση!
Την καλημέρα μου.
Ναι εγώ προσωπικά δε φέρω καμία ευθύνη. Ούτε άβουλο πιόνι είμαι, ούτε επικροτώ, ούτε «βοηθώ» την συνέχιση των προβλημάτων. Και οι περισσότεροι που μιλάτε έτσι εδώ μέσα είστε παρόμοιοι άνθρωποι που στην ουσία δεν έχετε συνδράμει στη δημιουργία του προβλήματος και έχετε συμβάλει από ελάχιστα έως καθόλου στην διατήρησή του. Και ο λόγος αυτής της συμβολής, αν υπήρξε, είναι η αιτιοκρατικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί είναι πολύ απλό φίλε μου.
Είναι άδικο να ζητάς ευθύνες από ανθρώπους που αιτιοκρατικά εξαναγκάζεις σε συγκεκριμένες συμπεριφορές αλλιώς θα διακυβεύεται η ίδια η επιβίωση αυτών ή των παιδιών τους. Από εκεί ξεκινάμε. Όλα κινούνται γύρω από τον άξονα αίτιο αιτιατό και την ευθύνη αλλά και τη λύση τη φέρει και μπορεί να τη δώσει μόνο το πρωταρχικό αίτιο.
Απλά όλη αυτή η χαζοηλίθια νοοτροπία του «φταίμε όλοι» είναι η νέα μόδα που απενοχοποιεί τους πραγματικούς υπεύθυνους και κάνει το εγώ μας να αισθάνεται σημαντικό ακόμα και μέσα από την υποτιθέμενη ευθύνη που φέρει. Είναι ίσως η πιο έξυπνη κίνηση των τελευταίων δεκαετιών που έκαναν οι διαχειριστές εξουσίας.
Πέραν αυτών. Δεν νομίζω ότι δίνω το δικαίωμα στον οποιονδήποτε να με συκοφαντεί χωρίς συγκεκριμένες αποδείξεις ευθύνης. Και καλά θα έκαναν και οι υπόλοιποι συνομιλητές που αυτομαστιγώθηκαν να πράξουν το ίδιο. Εκτός και αν όντως έχουν αποδείξεις περί της ευθύνης τους οπότε να τις αναφέρον ώστε να τους βάλουμε φυλακή για να σωθούμε οι υπόλοιποι…
Ευσεβείς πόθοι όμως και πάλι. Και να τα β΄λαουμε φυλακή δε θα σωθούμε γιατί στην πράξη φταίνε μόνο οι έχοντες την ευθύνη και πράττοντες τα αίτια κάθε φορά.
Το να κατηγορούμε τους άλλους για τα κακώς κείμενα είναι μιά μορφή κατάντιας. Δεν κάνουμε τίποτα για να πάμε κόντρα στο σύστημα, για να κάνουμε κάτι διαφορετικό, απλά ξεπλένουμε τα χέρια μας "οι άλλοι φταίνε" που το κράτος είναι έτσι, που δεν έχω δουλειά, που δεν σπούδασα, που δεν βγάζω όσα θα ήθελα κλπ. Εν τω μεταξύ αυτούς τους άλλους εμείς οι ίδιοι τους ψηφίζουμε, τους ανεχόμαστε και τους αντιγράφουμε βεβαίως
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να κατηγορούμε τους άλλους για τα κακώς κείμενα είναι μιά μορφή κατάντιας. Δεν κάνουμε τίποτα για να πάμε κόντρα στο σύστημα, για να κάνουμε κάτι διαφορετικό, απλά ξεπλένουμε τα χέρια μας "οι άλλοι φταίνε" που το κράτος είναι έτσι, που δεν έχω δουλειά, που δεν σπούδασα, που δεν βγάζω όσα θα ήθελα κλπ. Εν τω μεταξύ αυτούς τους άλλους εμείς οι ίδιοι τους ψηφίζουμε, τους ανεχόμαστε και τους αντιγράφουμε βεβαίως
ΑπάντησηΔιαγραφή@Darthiir the Abban
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γνώμη μου είναι πως δεν αυτομαστιγώνεται κανείς εδώ.
Ζητάς παραδείγματα (και έχεις δίκιο, με τα παραδείγματα γίνονται τα πράγματα πιο κατανοητά).
1. Οταν το όνειρο των νέων ανθρώπων είναι πως θα χρησιμοποιήσουν μέσον (ιδιαίτερα πολιτικό) για να βολευτούν σε μια θεσούλα στο Δημόσιο δεν έχουν δικαίωμα (κατά τη γνώμη μου)μόλις πιάσουν την καρεκλίτσα και μονιμοποιηθούν, να γκρινιάζουν για τους χαμηλούς μισθούς που παίρνουν. Αφού γνωρίζουν εκ των προτέρων πως η υπηρέτηση στο Δημόσιο προσφέρει χαμηλούς μισθούς. Ας πήγαιναν να εργαστούν στον ιδιωτικό τομέα ο οποίος προσφέρει αυξημένες παροχές αλλά και ανασφάλεια στη θέση εργασίας, υπερεργασία η οποία δεν πληρώνεται κλπ κλπ
2. Οταν ένας γονιός δεν πατάει το πόδι του στη συνεδρίαση του Συλλόγου γονεών και κηδεμόνων για να συζητήσει τα προβλήματα που απασχολούν το παιδί του δεν μπορεί να επιρρίπτει ευθύνες στους άλλους επειδή η κατάσταση στα σχολεία είναι άσχημη. Δεν φέρει και ο ίδιος την ατομική του ευθύνη???? Ας συμμετείχε στη συνεδρίαση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και ας έπαιρνε θέση θίγοντας τα όποια παράπονά του. Θα έπρεπε αγκαλιά με τους υπόλοιπους γονείς να αγωνίζονταν να βρουν λύσεις. Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων υπολειτουργούν λόγω μη προσέλευσης των γονιών στις συγκεντρώσεις.
3. Δεν μπορεί κάποιος εργαζόμενος να γκρινιάζει πως οι συμβάσεις stage είναι αντιεργατικές (και είναι στα αλήθεια αντιεργατικές) όταν ο ίδιος δέχεται να συνάψει τέτοια σύμβαση και μάλιστα για 3-4-5 χρόνια. Δεν φέρει ατομική ευθύνη και ο ίδιος?? Δεν βοηθάει να συνεχιστεί αυτή η αρρωστημένη κατάσταση?
Θέλω να πω πως προσωπικά δεν δέχομαι να ακούω από άτομα που συνήθως ανήκουν στις κατηγορίες που περιέγραψα να λένε πως για όλα φταίνε οι άλλοι. Σαφώς είμαι της άποψης πως καθένας από αυτούς φέρει την ατομική του ευθύνη.
Σε ένα σημείο θα συμφωνήσω μαζί σου. Πως η τελευταία μόδα θέλει το "φταίμε όλοι" προκειμένουν να αποσειστούν οι ευθύνες (για κάποια θέματα) από τους πραγματικούς υπευθύνους.
Αυτό όμως δεν δικαιολογεί κάποιους να είναι πρώτοι στη διεκδίκηση του εύγε (η των αυξήσεων) όταν τα πράγματα πάνε καλά αλλά όταν έρθει η ώρα να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες να σηκώνουν τα χέρια ψηλά και να δείχνουν τον διπλανό τους ..."δεν φταίω εγώ...φταίει ο άλλος"... νίπτοντας τας χείρας τους ως Πόντιοι Πιλάτοι.
Οι ίδιοι δεν έχουν κάνει καμία απολύτως προσπάθεια να αλλάξουν ό,τι θεωρούν στραβό (πέρα από ατέρμονες συζητήσεις) και για αυτό θεωρώ πως φέρουν ατομική ευθύνη.
Και κάτι άλλο που ξέχασα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φιλοσοφία μου είναι πως δεν τίθεται θέμα εξαναγκασμού, όλα είναι θέμα επιλογών αλλά και στάσης ζωής σε κάθε επίπεδο.
kits mits συγγνώμη για την κατάχρηση της φιλοξενίας σου, μα είναι το θέμα τέτοιο...
Καλό μου δυοσμαράκι, με βάση τα παραδείγματά σου μπορούν να φταίνε όλοι οι άλλοι (αν όντως φταίνε, εσύ δεν ξέρω αν κατατάσεις τον εαυτό σου σε ένα από αυτά) αλλά εγώ δε φταίω. Άρα όλοι δε φταίνε. Για εμένα συνεχίζουν να φτάινε άλλοι :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχίζω όμως να πιστεύω ότι όλη αυτή η μόδα του "όλοι φταίμε" είναι μια νέα έκφραση του παλιού καλού διαίρει και βασίλευε και φέρει τον κύριο λόγο για τον οποίο δεν αλλάζει τίποτε σε αυτόν τον τόπο.
Αν παρατηρήσεις πάντως, εγώ ποτέ δεν υποστήριξα πως φταίνε οι άλλοι. Φταίνε συγκεκριμένοι άνθρωποι που δημιουργούν (προς ιδίον συμφέρον) αυτές τις συνθήκες.
Όσο για την αναφορά σου στα προγράμματα stage, αν και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στη θεωρία, παρόλ' αυτά, σε μια κοινωνία που δεν έχει λύσει το εργασιακό αλλά το αφήνει να "αυτορυθμιστεί", χωρίς κανέναν έλεγχο, δοκίμασε να βρεις έναν τρόπο για έναν άνθρωπο άνεργο που εκβιάζεται: ή ανεργία, ή stage, να μην γίνει έρμαιο της κοινωνίας. Ανάμεσα σε εκβιαστή και εκβιαζόμενο, οταν ο εκβιαστής εντελώς αιτιοκρατικά θίγει την υπόσταση του εκβιαζόμενου και η υπόλοιπη κοινωνία δεν συμπαραστέκεται αλλά κοιτάει τη δουλίτσα της, ο εκβιαζόμενος δεν φέρει την ευθύνη αλλά αντιθέτως όσοι δεν του συμπαραστέκονται την φέρουν τα μάλλα.
@Darthir the Abban
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παραδείγματα που έφερα είναι υπαρκτά και προέρχονται από τον φιλικό και συγγενικό μου περίγυρο.
Προσωπικά όχι δεν συγκαταλέγομαι σε αυτά τα παραδείγματα αφού :
1. Επέλεξα να ακολουθήσω τον δύσβατο δρόμο της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα (με όλα τις θετικές και τις αρνητικές πτυχές).
2. Δεν είμαι γονιός (συναλλάσσομαι όμως με παιδιά και γονείς και γνωρίζω τι γίνεται στα σχολεία)
3. Πέρασα από το στάδιο της ανεργίας όταν η επιχείρηση (πολυεθνική) στην οποία εργαζόμουν έφυγε από την Ελλάδα. Εμεινα άνεργη για κάποιο χρονικό διάστημα, με ένα στεγαστικό δάνειο στην πλάτη και τις δόσεις να τρέχουν, βίωσα την κοροϊδία των επιδοτούμενων σεμιναρίων για ανέργους κλπ κλπ
Δεν αναφέρω το προσωπικό μου παράδειγμα για αυτοπροβολή αλλά για να αποδείξω μέσα από αυτό πως δεν είναι απαραίτητο το δίλημμα stage η ανεργία αφού πιστεύω πως αν θέλει κανείς μπορεί να βρει εναλλακτικές λύσεις ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει κάποιος μπάρμπας στην Κορώνη να σε στηρίζει οικονομικά.
Για όσο διάστημα δεν έβρισκα την δουλειά που ήθελα αναγκάστηκα να καταφύγω σε εργασία σε....λουστραδόρικο...σε ζαχαροπλαστείο...σε ανθοπωλείο... σε βιβλιοπωλείο...σε συσκευασίες ποτών....κλπ κλπ μέχρι που ξαναβρήκα τον δρόμο μου.
Ηταν επιλογή μου. Προτίμησα αυτό παρά να δεχτώ να εργάζομαι ως ανασφάλιστη (σύμβαση stage)για κάμποσα χρόνια.
Φίλες μου που επέλεξαν να εργαστούν στο δημόσιο (με σύμβαση stage) για 5-6 χρόνια μετά γκρίνιαζαν επειδή όχι μόνο δεν τους ανανέωσαν τις συμβάσεις αλλά (ως γνωστόν) τις έδιωξαν όταν τελείωσε η σύμβαση και δεν τους κόλλησαν τα ένσημα για αυτήν την περίοδο...
Τελικά δική τους επιλογή δεν ήταν????
Σύμφωνα με το επιχείρημα που θέτεις θα έπρεπε δηλαδή εγώ να συμπαρασταθώ στις φιλενάδες και να κακίζω όποιον δεν τους ανανέωσε τις συμβάσεις???? Θα έπρεπε να θεωρηθώ συνυπεύθυνη για όσα (δεινά ομολογουμένως) τους συμβαίνουν???? Γιατί???? Δεν επέλεξα εγώ αυτόν τον τρόπο ζωής. Εκείνες τον επέλεξαν. Εγώ φέρω την ατομική μου ευθύνη για όσα έκανα και όσα δεν έκανα στη ζωή μου (δεν ισχυρίζομαι πως είμαι αλάνθαστη, δεν λέω όμως πως φταίνε οι άλλοι για όσα έχω αντιμετωπίσει). Στις φίλες μου θα συμπαρασταθώ συναισθηματικά αλλά θεωρώ πως δεν είμαι υπεύθυνη για τις δικές τους επιλογές αφού δεν υιοθετώ τη στάση τους. Από την άλλη όμως δεν έχω την απαίτηση να υιοθετήσουν εκείνες τη δική μου στάση ζωής αν δεν τους ταιριάζει, αφού δεν έχω το δικαίωμα να τις καταπιέσω.
Τελικά πιστεύω πως η "αυτορρύθμιση" που αναφέρεις (η οποία είναι μια πραγματικότητα δεν το αρνιέμαι) δεν λειτουργεί μόνο από πάνω προς τα κάτω (όπως το παράδειγμα που αναφέρεις) μα θα μπορούσε να λειτουργήσει και αντίστροφα δηλαδή (αμφίδρομα) και από κάτω προς τα πάνω.
Δηλαδή εάν όλοι οι πολίτες μονιασμένοι δεν δέχονταν να υπογράψουν σύμβαση stage (εκτός ίσως από τους τελειόφοιτους των Πανεπιστημίων που έχουν ανάγκη από εργασιακή εμπειρία με αυστηρή διάρκεια όχι μεγαλύτερη των 6 μηνών) μήπως θα έπαυαν να "θυματοποιούνται"οι εργαζόμενοι και θα εξανάγκαζαν το συγκεκριμένο είδος εργασίας να καταργηθεί????
ΥΓ. Η επιλογή του παραδείγματος της σύμβασης stage είναι τυχαία και χρησιμοποιήθηκε μόνο και μόνο για να μην μιλάμε με γενικότητες. Στη θέση του συγκεκριμένου παραδείγματος θα μπορούσε να υπάρχει οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν με το καλό κάνεις παιδιά, θ' αλλάξεις άποψη και για τα stage αλλά και για την προσέλευση στο σχολείο αφού η εργασία σου δε θα σου αφήνει το χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλ' αυτά, σύμφωνα με τα σημερινά λεγόμενά σου, είμαστε ήδη δύο που μπορούμε άνετα να δηλώσουμε πως φταίνε άλλοι. Εσύ κι εγώ!
Τρίτος της παρέας που θα αποποιηθεί λοιπόν τελικά τη συλλογική ευθύνη που τόσο περίτρανα αποδεχθήκατε εν αρχή;
Γιατί ήδη και εγώ αλλά και το δυοσμαράκι δηλώσαμε άμοιροι ευθυνών!
Θα σας υπενθυμίσω πάντως πως μετά το τέλος του β' παγκοσμίου πολέμου η έννοια της συλλογικής ευθύνης καταργήθηκε. Συνεπώς ούτε όλοι φταίμε, ούτε οι άλλοι φταίνε. Φταίνε πάντα οι ιθύνοντες. Αιτιοκρατικά.
Το φταίνε πάντα οι άλλοι είναι η ολική αποποίηση ευθυνών. Εντάξει τότε, αν φταίνε οι άλλοι και δε φταίω εγώ, τότε δεν μπορώ να κάνω τίποτε; Συνεχίζω όπως είναι τα πράγματα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νόημα του Φταίω εγώ έγκειται στο γεγονός το να κοιτάξω τι μπορώ να κάνω εγώ για να διορθώσω την κατάσταση, τι περνάει από το χέρι μου. Γιατί υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορώ να κάνω εγώ (και ο κάθε εγώ). Μπορώ για παράδειγμα αφού θεωρώ απαράδεκτες τις τιμές του καφέ (4 ευρώ) να μην πηγαίνω σ'αυτές τις καφετέριες και να πηγαίνω αλλού φθηνότερα. Δε φταίνε μόνο οι άλλοι που έχουν υψηλή την τιμή, φταίω και γω που τους συντηρώ! Τα προϊόντα και υπηρεσίες κακής ποιότητας εμένα έχουν ως τελικό αποδέκτη. Αν δε δεχτώ να τα αγοράσω, τότε αναγκαστικά θα γίνουν καλύτερα ή φθηνότερα. Να ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του φταίω εγώ.
Το δυοσμαράκι έκανε αναφορά και σε άλλα τόσα παραδείγματα. Δεν μπορώ να παραπονιέμαι για όλα αυτά ή να λέω ότι φταίνε οι άλλοι, όταν εγώ ο ίδιος δεν αλλάζω συμπεριφορά. Εννοείται θα διεκδικήσω να αλλάξουν και οι άλλοι, αλλά πρώτα πρέπει να ξεκινήσω από εμένα. Δεν μπορώ πχ να απαιτώ να λειτουργήσει το πρόγραμμα ανακύκλωσης στις δημόσιες υπηρεσίες, όταν εγώ ο ίδιος δεν κουνάω το χεράκι μου να πετάξω τα σωστά πράγματα στον σωστό κάδο. Δε φταίνε οι άλλοι, φταίω και εγώ. Δε μίλησε κανείς για συλλογική ευθύνη, αυτό που λέω όμως είναι ότι πρέπει να κοιτάζουμε και τα του οίκου μας. Αλλιώς φαντάζουμε γραφικοί φωνάζοντας για τα μεγάλα και τα άπιαστα παραβλέποντας τα μικρά και τα απτά.
Και μην ξεχνάμε ότι η δύναμη των όλων είναι αυτή που καθορίζει. Αλλά όλοι είμαστε ο καθένας από εμάς χωριστά.
Αυτό είναι το νόημα της αλλοι-ίτιδας. Και είμαι σίγουρος ότι στην πλειοψηφία των παραδειγμάτων μπορεί να μην είμαι εγώ που έχω δημιουργήσει το πρόβλημα, αλλά σίγουρα με την ανοχή και την αδιαφορία μου δεν έχω βοηθήσει να διογκωθεί.
Η δύναμη της μονάδας είναι τρομερή. Από εκεί ξεκινάνε και εκεί τελειώνουν όλα...
Και να σας πω την αλήθεια, πολύ την χαίρομαι τη συγκεκριμένη κουβέντα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@δυοσμαράκι Ένα σχόλιο ποτέ δεν είναι επιβάρυνση, ειδικά όταν είναι εμπεριστατωμένο
@darthiir the abban Ειλικρινά ευχαριστώ για τον λόγο και τον αντίλογο. Σπάνια μπαίνουμε σε συζητήσεις σε κάτι που μας αρέσει.
@μαρίνα Αυτό το ξαναψηφίζουμε, πες το και ξαναπέστο. Δες τι θα ψηφίσουν πχ οι αγανακτισμένοι αγρότες και πάλι.
Βρε καλέ μου, αυτό που σου λέω είναι πως εγώ δεν έχω αυτές τις νοοτροπίςε καιμαι σίγουρος πως ένα μεγάλο μέρος από εσάς δεν τις έχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης αυτό που δεν λαμβάνετε υπ' όψη είναι πως οι επιλογές μας ωθούνται από αιτιοκρατισμό και όχι από μια άκριτη ελευθερία βούλησης. Πες ας πούμε σε μια μάνα που έχει ένα παιδί να μην του αγοράσει γάλα. Και ακόμα περισσότερο όταν από την ποιότητα του γάλακτος κρίνεται η υγεία του, πες της εσύ να πάρει την φθηνή αδοκίμαστη μάρκα πχ.
Βαυκαλιζόμαστε γιατί εσκεμμένα και εγωκρατικά έχουμε απολέσει την έννοια της αιτιοκρατίας που μας αρέσει δε μας αρέσει διέπει όλα τα ντετερμινιστικά συστήματα.
Ναι, μόνος σου, και μόνοι μας ο καθένας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να αλλάξει τον κόσμο. Ωραία ιδέα του ότι μπορούμε κι είναι στα χέρια μας η ευθύνη, δε λέω, τρέφει τα μάλλα τον εγωισμό μας, μας κάνει να αισθανόμαστε κάποιοι.
Και γι' αυτό ακριβώς δεν αλλάζει τίποτε. Γιατί νομίζουμε πως μπορούμε με μεμονωμένες ενέργειες να αλλάξουμε τον κόσμο, αφήνοντας τους ιθύνοντες άθικτους.
Εγώ σε αυτό το παιγνιδάκι δεν παίζω. Για όλα όσα έχουν αναφερθεί δεν φταίω δράμι. ‘Ήμαρτον πια με αυτή την τρέλα με την «ελευθερία βούλησης και επιλογών» που αυτοκαθορίζει τα πάντα. Ο κόσμος καθορίζεται από τον άξονα αίτιου-αιτιατού.
@Darthiir the Abban
ΑπάντησηΔιαγραφήDarthiir πιστεύω πως με τον αντίλογό σου έχεις το χάρισμα να προκαλείς προβληματισμούς και να δημιουργείς συνειρμούς.
1. Η αιτιολόγησή σου σχετικά με το θέμα της παθητικής αποδοχής από ένα άτομο να εργάζεται με σύμβαση stage είναι πως όταν κάποιος έχει παιδιά αναγκαστικά υποκύπτει στα πάντα και αποδέχεται πράγματα που ίσως κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα δεχόταν.
Θεωρώ πως οι επιλογές που κάνουμε είναι καθαρά τρόπος ζωής και όχι συγκυριών. Πιστεύω πως ακόμη και αν είχα παιδιά δεν θα αποδεχόμουν την κατάφορη παραβίαση των εργατικών μου δικαιωμάτων γιατί έτσι είμαι καμωμένη σαν προσωπικότητα, για αυτό και επέλεξα να τρίβω καρέκλες σε λουστραδόρικο (με την προϋπόθεση να μου κολλάνε ένσημα) από το να εργάζομαι ως υπάλληλος γραφείου σε δημόσια υπηρεσία (αλλά να εργάζομαι δίχως ένσημα). Αλλωστε δεν πιέζονται οικονομικά μόνο όσοι είναι γονείς αφού όπως ανέφερα έπρεπε όταν έμεινα χωρίς δουλειά να εξακολουθήσω να καταβάλλω τις δόσεις στεγαστικού δανείου.
Με την ίδια λογική θα έπρεπε να πούμε πως όταν δύο μανάδες έρθουν σε οικονομικές δυσκολίες, όταν η μία για να ανταπεξέλθει πάει και καθαρίζει σκάλες ενώ η άλλη εκπορνεύεται δεν είναι θέμα επιλογής???
Πιστεύω πως η λογική του "αμάρτησα για το παιδί μου" είναι απλά μια απόπειρα απενεχοποίησης των ατομικών μας ευθυνών για κάθε μας πράξη.
2. Λες πως οι γονείς δεν συμμετέχουν στους Συλλόγους Γονέων και κηδεμόνων λόγω έλλειψης χρόνου επειδή εργάζονται. Γνωρίζω εδώ και χρόνια μια μανούλα που έχει δύο παιδάκια. Είναι Βορειοηπειρώτισα, καθαρίζει σπίτια. Ο άντρας της απασχολείται στις οικοδομές και τους τελευταίους 2 μήνες είναι άνεργος. Η μανούλα αυτή δουλεύει καθημερινά σε 2 δουλειές για να τα φέρουν πέρα. Στον Σύλλογο Γονέων και των δύο σχολείων (Δημοτικό και Γυμνάσιο) στο οποίο φοιτούν τα παιδιά της δεν έχει λείψει ούτε σε μια δυνεδρίαση. Γιατί???? Απλά επειδή αγαπά τα παιδιά της περισσότερο από το χρήμα. Δεν είναι λοιπόν θέμα επιλογών???
Αν θυμάμαι καλά στα επεισόδια του Δεκεμβρίου ένα από τα συνθήματα των παιδιών ήταν το παράπονο πως οι ενήλικες αγαπούν περισσότερο τη δουλειά τους και το χρήμα παρά τα παιδιά τους. Συμφωνώ μαζί τους, θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων (στάσης ζωής δηλαδή) είναι.
Συμφωνώ πως πάντα φέρουν ευθύνες κάποιοι ιθύνοντες (μεταξύ τους όμως δεν συγκαταλεγόμαστε και εμείς που τους εκλέγουμε, που επιλέγουμε τις προτεραιότητές μας και τις αξίες μας????
Οπως είπε ο kits mits οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών παραμένουν σε υψηλά επίπεδα αφού εμείς εξακολουθούμε να τα αγοράζουμε αντί να απέχουμε (κανείς δεν μας εξαναγκάζει να πιούμε καφέ στην ακριβή καφετέρια)
Συμφωνώ με τον kits mits πως είναι μεγάλη η δύναμη της μονάδας (του ατόμου). Αλλωστε και οι συλλογικές προσπάθειες από ομάδες μονάδων καταβάλλονται.
Ισως συμφωνήσω μαζί σου πως κάποιες φορές οι άνθρωποι δεν έχουν το περιθώριο της ελεύθερης επιλογής. Θα το περιόριζα όμως στην ανωτέρα βία που είναι π.χ. ο πόλεμος (παλαιότερα στη χώρα μας και τώρα στην Παλαιστίνη). Σε τέτοιες συνθήκες ναι, είναι γεγονός πως ούτε οι παπούδες μας είχαν τη δυνατότητα να μορφωθούν η να φάνε αφού υπήρχε ο πόλεμος, ούτε τα παιδάκια της Παλαιστίνης μπορούν να επιλέξουν ελεύθερα την αυτοδιάθεσή τους.
Αυτές οι περιπτώσεις όμως αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Σε περίοδο ειρήνης όλα τα θέματα πιστεύω πως καθορίζονται από τις επιλογές μας.
Την καλημέρα μου
Το ότι οι γονείς δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους ποιοτικά παρά μόνο ποσοτικά (τι βάθμό πήρε σε σχέση με τα πόσα φροντιστήρια του κάνω, πόσα λεφτά του δίνω να ξοδέψει, τί του αγοράζω και τα λοιπά...) είναι γεγονός, τραβάμε τον τάραχό μας στο σχολείο. Τα παιδιά τα οποία έχουν καλή καμπύλη μάθησης και όσον αφορά το γνωστικό αλλά και το κοινωνικό τους επίπεδο, είναι αυτά με τα οποία οι γονείς τους περνάνε ποιοτικό χρόνο μαζί τους και όχι απλά να κάθονται στον ίδιο καναπέ όταν βλέπουν τηλεόραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να έχεις μια απαιτητικη δουλειά δεν σε εμποδίζει να είσαι καλός γονιός, αρκεί να ενδιαφέρεσαι πραγματικά για το παιδί σου ως προσωπικότητα και όχι ως μπιμπελό και δείγμα κοινωνικής επίδειξης.
Αλλά αυτά, θέλουν κόπο (όχι όμως και τόσο...) και ο περισσότερος κόσμος δεν ενδιαφέρεται να κάνει καμιά προσπάθεια ούτε κατά το ελάχιστο.
Πάμε πάλι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι επιλογές μας καθορίζουν την μετέπειτα ζωή μας, αλλά όλες τους είναι αποτέλεσμα χρήσης κριτηρίων που πηγάζουν από την ανάγκη επιβίωσης και όχι την ανάγκη επίλυσης των προβλημάτων. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πάντα υπάρχει τρόπος όλοι μας να υποκύψουμε σε εκβιασμούς.
1) Φυσικά αν μετά από ένα μήνα δεν έβρισκες πουθενά αλλού δουλειά και το παιδί σου πεινούσε θα πήγαινες στο stage και δε θα έλεγες τίποτε. Ξέρεις συνήθως για τους άλλους είμαστε πολύ πιο επιρρεπείς στους εκβιασμούς απ’ ότι για τον εαυτό μας. Άσε που δεν πιστεύω πως θεωρείς το stage ομότιμο της εκπόρνευσης. Πάντως, με ένα σεβαστό ποσοστό ανεργίας το οποίο συνεπάγεται την παραδοχή πως θέλουμε δε θέλουμε, όλοι δουλειά δε θα βρούμε, είναι πολύ λογικό οι πιο «ασθενικοί» να υποπίπτουν σε εκβιασμούς και απόλυτα άδικος όποιος τους επιρρίπτει ευθύνη γι’ αυτό.
2) Φυσικά και δεν υπονόησα πως όλοι είναι τέλειοι, ή όλοι υποκύπτουν. Το γεγονός της ύπαρξης της Βορειοηπειρώτισσας που αναφέρεις αποδεικνύει για μια φορά ακόμα περίτρανα πως για την εν λόγω Βορειοηπειρώτισσα φταίνε άλλοι και όχι η ίδια! Αλλά και για την ξαδέρφη μου που δουλεύει σε ιδιωτική εταιρία από την οποία δεν μπορεί ποτέ να φύγει για να παραστεί σε συνεδρίαση, πάλι άλλοι φταίνε, δε νομίζεις; Ή πιστεύεις πως με δύο παιδιά είναι δόκιμο να βγει στο ψάξιμο; Ή πιστεύεις ότι σε άλλη δουλειά θα είναι καλύτερα; Μα το συζητάμε ακόμα;;;;;
Ώστε συγκαταλεγόμαστε στους εκλέκτορες την ιθυνόντων; Είσαι σίγουρη; Οι μισοί απ’ αυτούς δεν εκλέγονται και τους υπόλοιπους εγώ πάλι δεν τους ψήφισα, άρα πάλι άλλοι φταίνε. Και φυσικά συμφωνώ πως οι ενήλικες αγαπούν (?? Μήπως είναι αναγκασμένοι να την αγαπήσουν, αλλιώς θα απορριφθούν από το σύστημα και ούτε αυτοί, ούτε τα παιδιά τους θα έχουν φαΐ;) περισσότερο τη δουλειά τους. Πάλι φταίνε άλλοι. Εγώ δεν την αγαπώ περισσότερο από κανέναν άνθρωπο (αλλά μάλλον γι’ αυτό και είμαι «απόρριμμα» του συστήματος). Εσύ; Την αγαπάς παραπάνω;
Η δραστηριοποίηση σου στην αγορά είναι αιτιοκρατική όπως είπα εγώ λοιπόν. Υπάρχουν προϊόντα που εσαεί θα αγοράζουμε (το γαλατάκι του μωρού πχ) και αυτά είναι που καθορίζουν την ακρίβεια και παίρνει η μπάλα μετά τα άλλα. Και σου υπενθυμίζω. Μπορεί να θες να αντιταχθείς στο σύστημα, αλλά αν καταλήξεις να είσαι απόρριμμά του, τότε σίγουρα δεν μπορείς να κάνεις τίποτε, ούτε καν να ζήσεις εσύ. Άρα θα αγοράσεις περισσότερα απ’ το γαλατάκι.
Η δύναμη της μονάδας υπάρχει μόνο όταν η μονάδα αποτελεί τμήμα ομόρρυθμου συνόλου. Σε κάθε άλλη περίπτωση η μονάδα είναι αμελητέα ποσότητα. Μόνη σου είπες. Οι συλλογικές προσπάθειες καταβάλλονται από ομάδες ατόμων. Μόνα τους τα άτομα δεν μπορούν να επηρεάσουν το μακροσύνολο.
Οι άνθρωποι δεν έχουν ελευθερία επιλογής. Έχουν μόνο ελευθερία ιεράρχησης κριτηρίων με βάση τα οποία θα επιλέξουν από έναν συγκεκριμένο αριθμό επιλογών που έχουν και όχι από τις άπειρες δυνατότητες που υπονοούνται από τη λέξη «ελευθερία». Και ακόμα αι αυτή η «ελευθερία» ιεράρχησης θίγεται όταν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ή οι άλλοι μηχανισμοί αυθυποβολής ενεργοποιούνται στον εγκέφαλο. Αυτό που πιστεύεις ως εξαίρεση, δυστυχώς είναι ο κανόνας.
Καλημερούδια :)
Αν κάποιος δεχτεί ότι ο άλλος είναι πιο "δυνατός" και τον "εξουσιάζει", τότε ναι, μπορεί να "φταίει" κιόλας!!! Και όπου "άλλος" μπορεί να είναι από άτομο, από κυβέρνηση, από νοοτροπία έως συνθήκες και ιδεοληψίες...Από κει και πέρα εξαρτάται πόσο ο καθένας θέλει να αποδεσμευτεί από τον "αλλο" και να πάρει την ευθύνη του εαυτού του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε πάντα με τους Αλλοι!
ΑπάντησηΔιαγραφή@darthiir the abban Ωραία λοιπόν. Και τι προτείνεις να γίνει τελικά; Τι να κάνουμε για να αλλάξει η κατάσταση. Εγώ για παράδειγμα λέω ότι αλλάζει ο καθένας από εμάς και ταυτόχρονα πιέζουμε τους ιθύνοντες να αλλάξουν. Γιατί πχ για τον τρόπο που οδηγούμε στον δρόμο δε φταίει κάποιος ιθύνων νους αλλά η κακή οδηγική συμπεριφορά του καθενός μας. Όπως και για σειρά θεμάτων αντίστοιχων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φυσικά πιστεύω ότι μπορούμε να γίνουμε σύνολο και να λειτουργήσουμε ενιαία, πιέζοντας και τους ιθύνοντες να δράσουν ανάλογα.
@δυοσμαράκι Συμφωνώ με την πλειοψηφία των λεχθέντων.
ΑπάντησηΔιαγραφή@σοφία Όντως από τα παιδιά και τη νέα γενιά γενικότερα εξαρτώνται πολλά. Και δυστυχώς δεν τους δίνουμε καλά εφόδια.
@lily Συνήθως είναι δύσκολο να αποδεχτείς ότι φταις και εσύ σε έναν βαθμό - μικρό μπορεί, αλλά έχεις συμμετοχή είτε ενεργητικά είτε με την απάθειά σου.
@penny Να σου πω, κάπως έτσι είναι τα πράγματα συνήθως!
Του καθενός μας;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δηλαδή κακή οδηγική συμπεριφορά ε;
Όχι, γιατί εγώ δεν έχω, συνεπώς θα το εκτιμούσα πραγματικό όταν χρησιμοποιείς αυτή την έκφραση να λες "μας, εκτός του καμηλιέρη". Θα το εκτιμούσα αφάνταστα δηλαδή.
Έχω κάνει πολλές φορές αυτή τη συζήτηση και, παρότι δεν ξέρω πως θα σου φανεί, η δικ΄ημου άποψη είναι πως αλλαγές γνονται μόνο μέσα απο επαναστάσεις, όπου μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων ακολοθεί με έναν πολύ σθεναρό τρόπο έναν οραματιστή. Κατά τα άλλα συνεχίζω να λώ πως μόνο οι ιθύνοντες μπορούν ν' αλλάξουν κάτι.
Τώρα αν θες επί του πρακτέου κάτι που δεν είναι "επαναστατικό" (λάθος αντιμετώπιση κατά την άποψή μου) τότε απλά, η δεύτερη πρόταση που κάνω πάντα είναι: Τυχαία ψήφος σε όλα τα μικρά κόμματα για να βγεί 10κομματική βουλή και βάλε...
Πάντως τα περί αλλίτιδας είναι απλά ένα ωραίο παιγνιδάκι για να γκρινιάζουμε αναμεταξύ μας.
Το θέμα σηκώνει πολλή κουβέντα που δεν είναι εύκολο να γίνει εδώ μέσα, μόνος ενώπιος ενωπίω γίνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπανάσταση που ακολουθεί έναν οραματιστή. Διόρθωσέ με, αλλά οι περισσότερες δικτατορίες (άσχετα αν δεν είχαν τον μανδύ αυτό) κάπως έτσι ξεκίνησαν. Ή τελοσπάντων κάποιοι τις καπηλεύτηκαν. Λύνουν μάλλον πρόσκαιρα προβλήματα και φέρνουν άλλα στην επιφάνεια. Και μην ξεχνάς ότι αρκετοί από αυτούς που μας κυβερνούν πλέον ξεκίνησαν από μία επανάσταση. Για δες πώς κατάντησαν τώρα...
Για την οδηγική συμπεριφορά μπορώ να πω ότι έχω καλύτερη οδηγική συμπεριφορά από αρκετούς. Σίγουρα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Και όταν λέει κανείς ότι φταίμε όλοι δεν είναι επ'ουδενί ισοπεδωτικό. Τάση δείχνει.
Μέχρι να έρθει η επανάσταση, λοιπόν, ας αλλάζουμε ο καθένας (αθροιστικά η πλειοψηφία άρα σημαίνει δράση και πράξη) μικρά καθημερινά πράγματα, διεκδικώντας ταυτόχρονα τις μεγάλες αλλαγές.
Σε διορθώνω: Καμία δικτατορία δεν ακολουθήθηκε από σύσσωμο σύνολο. Επιβλήθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι οραματιστές δεν επιβάλλονται. Ακολουθούνται γιατί η ιδέα τους αρέσει στον κόσμο.
Άντε λοιπόν, ξεκινάτε τις αλλαγές μπας και μου μοιάσετε και φτιάξει ο κόσμος :)
(Ξέρω… λείπει ο οραματιστής…)
Χίτλερ, Ναπολέων, Κάστρο... Με διαφορετικούς μανδύες ο καθένας, αλλά στηρίχτηκαν έντονα στον λαό που τους ακολουθούσε. Χαρακτηριστικότατα παραδείγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί η ιδέα να είναι καλή ή απλώς ο φορέας της όποιας ιδέας να μπορεί να την επικοινωνεί εύκολα.
Θα σου ξαναεπιστήσω την προσοχή πως ο οραματιστής δεν έχει την ανάγκη τακτικού στρατού :)
ΑπάντησηΔιαγραφή