Δυό-δυό στη Χιό

Επαγγελματικές υποχρεώσεις με φέρνουν εδώ και τρία χρόνια περίπου δύο τουλάχιστον μέρες το μήνα στη Χίο. Το νησί όπου ευδοκιμεί το μαστιχόδεντρο απ’ όπου προέρχεται η μαστίχα, το επικρατέστερο ίσως από τα μέρη που διεκδικούν τον τίτλο της γενέθλιας γης του Ομήρου, πατρίδα πολλών ναυτικών και εφοπλιστών...

Είναι νησί για οικογενειακό κυρίως τουρισμό, με πολλά αξιοθέατα, αρκετές παραλίες με κρύα νερά, καλό φαγητό – κυρίως ψαρικά, αλλά και κρεατικά και γαλακτοκομικά, περίφημο το τυρί μαστέλο της Χίου. Με μεγάλη παράδοση στα γλυκά του κουταλιού, στο ούζο και το λικέρ μαστίχα, γενικότερα σε προϊόντα με βάση τη μαστίχα. Το προϊόν αυτό, μοναδικό στον κόσμο για θεραπευτικές, χωνευτικές και πολλές άλλες ιδιότητες έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να εκμετελλεύεται από τους κατοίκους και πέραν των κλασικών τρόπων (μαστίχα, ούζο, γλυκά κτλ) με νέους τρόπους μέσω συνεταιρισμού των παραγωγών και της ίδρυσης των Mastiha Shops, Mastic spa κτλ.

Το νησί κινείται σε πολύ διαφορετικούς ρυθμούς που δε συμβαδίζουν με τους αθηναϊκούς. Τα ωράρια εργασίας για τους πελάτες μου είναι 10-1 και 6-8. Τα αντίστοιχα στην Αθήνα; 9-2 και 5-9! Τεράστιες διαφορές και δεν είναι οι μόνες. Η ευκαιρία που μου δίνει το νησί να ξεφύγω ολοκληρώνεται με το γεγονός ότι για τις μετακινήσεις μου δε χρησιμοποιώ αυτοκίνητο!

Έτσι, η βόλτα στο λιμάνι, μέχρι την κεντρική πλατεία, διαμέσου του κύριου εμπορικού δρόμου (οδός Απλωταριάς) είναι μία αγαπημένη πλέον συνήθεια. Κάθε φορά που έρχομαι, αγοράζω ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Κάτι σαν ιεροτελεστία, απόρροια των περισσότερων χρημάτων που έχω λαμβάνειν ως εκτός έδρας αμοιβή. Επίσης, οι επισκέψεις με πελάτες και συναδέλφους σε ταβέρνες της πόλης της Χίου περιλαμβάνουν συχνά μεγάλες μερίδες φρέσκου φαγητού, λιχουδιές και κατανάλωση καλού ντόπιου κρασιού σε άκρως λογικές τιμές – καμία σχέση με το τι πληρώνουμε για ανάξια λόγου γεύματα στην Αθήνα!

Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές της πόλης της Χίου στη διαδρομή που προανέφερα. Η δυνατότητα να ξεφεύγει κανείς είναι κάτι σπάνιο στις μέρες μας και γι αυτό τόσο πολύ εκτιμητέο. Μικρές παρενθέσεις... Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Τελικά, μήπως κάνουμε κάποιο λάθος στην Αθήνα και έχουμε χάσει όλα αυτά;

Οι φωτογραφίες είναι κατά σειρά: η θέα απ'το μπαλκόνι του δωματίου στην άκρη του λιμανιού, το Γυμνάσιο Χίου και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, η κεντρική πλατεία και η οδός Απλωταριάς - εμπορικός δρόμος.

ΥΓ Μιας και ανέφερα τη συνήθεια με τα βιβλία, ας συμμετάσχω αρκετά καθυστερημένα στο μπλογκοπαίχνιδο με τη γνωστή σελίδα, παράγραφο κτλ. Το βιβλίο είναι Το θεώρημα του παπαγάλου από τον Ντένι Γκετζ – ένα πολύ ενδιαφέρον λογοτεχνικό βιβλίο με την ιστορία των Μαθηματικών. Ιδού η παράγραφος.
- Πρέπει να ομολογήσουμε ότι πρόκειται για δηλητηριασμένη διαθήκη, έκρινε η Πέρετ. Οι νεαροί θα τα καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα, θα το δείτε. Είναι εξαιρετικά ικανοί. Αλλά κι εγώ δεν τα καταφέρνω άσχημα.