Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

Η σημαντικότητα του ασήμαντου...

Ονειροπόληση και αναπόληση... Η πρώτη αφορά κυρίως στα μελλούμενα με προσθήκες του παρελθόντος και βασιζόμενη στο παρόν. Η δεύτερη αφορά αποκλειστικά στο παρελθόν με την ωριμότητα της εμπειρίας του παρόντος. Και οι δύο χρήσιμες... Και οι δύο με στοιχεία ανάδρασης.

Η τάση είναι αναπολώντας το παρελθόν, ορισμένα στοιχεία να εξιδανικεύονται, ορισμένες καταστάσεις να ωραιοποιούνται. Το αν όμως ήταν έτσι τα πράγματα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Αλήθεια, αυτά τα πράγματα που τότε θεωρήσαμε σημαντικά, συνεχίζουν να είναι έτσι; Η μεγάλη στενοχώρια, η απρόσμενη ατυχία, η στιγμιαία αίσθηση ντροπής κατά πόσο εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα; Έμεινε κάτι από αυτά ή απλώς είναι όλα περασμένα – ξεχασμένα (που τραγουδούσε και η Καιτούλα στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας);

Πραγματικά αναρωτιέμαι πόσα από εκείνα που με στενοχώρησαν κατά καιρούς, συνεχίζουν να είναι έτσι. Ψάχνοντας, ανακαλύπτω τρία – τέσσερα μόνο γεγονότα που με στιγμάτισαν αρνητικά. Και ξεχνάω πόσα άλλα τόσα που μπορεί να με πείραξαν, πλέον όμως φαίνονται τόσο μικρά και ασήμαντα, που δεν είναι καν άξια λόγου. Ή ακόμη καλύτερα, που πλέον τα σκέφτομαι περισσότερο σαν μια ανάμνηση που προκαλεί θυμηδία παρά κάποιο αρνητικό συναίσθημα.

Μήπως, λοιπόν, αυτά που μας απασχολούν τώρα θα αποτελέσουν με τη σειρά τους μια αχνή αστεία ανάμνηση στο μέλλον; Μήπως το τωρινό πρόβλημα που φαίνεται βουνό θα αποτελέσει απλό σαμαράκι στο δρόμο μας; Μήπως όλα αυτά δε θα έπρεπε να μας αγγίζουν τόσο πολύ και απλώς να τα προσπερνάμε; Ασφαλώς και υπάρχουν προβλήματα μικρά και μεγάλα. Στο τέλος όλα καταλήγουν στα απλούστερα και γι αυτό βασικότερα όλων, υγεία και ευτυχία.

Η αντίληψη του πόνου στην ιατρική, είναι σχετική. Έτσι, δεν αισθάνονται όλοι οι άνθρωποι τον πόνο με την ίδια ένταση. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ανάμεσα στους οποίους και η διάθεση του ατόμου. Αντίστοιχα και η αντίληψη του σημαντικού ή του ασήμαντου διαφοροποιείται από τον καθένα μας, αλλά ακόμη και στο ίδιο άτομο, αναλόγως τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις.

Τα όρια της σημαντικότητας οριοθετούνται από τον καθένα μας. Αυτά είναι που οφείλουμε κάθε φορά να ξεπερνούμε για να προχωράμε.
...κι ό,τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε από ψηλά αν το κοιτάξεις θα σου φανεί τόσο ασήμαντο που στη στιγμή θα το ξεχάσεις...

60 σχόλια:

  1. 1.Μήπως, λοιπόν, αυτά που απασχολούν και τώρα θα αποτελέσουν με τη σειρά τους μια αχνή αστεία ανάμνηση στο μέλλον;

    αγνοφαινεται σωστο αν και λαθος διατυπωμενο απο το πιωμα ειναι


    2. Μήπως το τωρινό πρόβλημα που φαίνεται βουνό θα αποτελέσει απλό σαμαράκι στο δρόμο μας;

    το χαλίκι είναι το παν ..εχεις χαλίκι το κανεις κοτρωνα δεν εχεις κατουρα στην πεδιαδα

    3.Μήπως όλα αυτά δε θα έπρεπε να μας αγγίζουν τόσο πολύ και απλώς να τα προσπερνάμε;

    οπως ακριβως θα σε προσπερασει και ο βλαμμενος αμα δει τι εγραψες παλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κι ό,τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε από ψηλά αν το κοιτάξεις θα σου φανεί τόσο ασήμαντο που στη στιγμή θα το ξεχάσεις...

    υπαρχει και το αλλο το καλο ...

    τακατακατακατακα τακα η καρδια μου πως χτυπα........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η μεγάλη στενοχώρια, η απρόσμενη ατυχία, η στιγμιαία αίσθηση ντροπής κατά πόσο εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα;


    εσυ δεν ντρεπεσαι που φοραγες χτες κοκκινο βρακι και το εδειχνες παντου ? αισθηση ντροπης ειχες??

    μπαααααααααααααααα ουτς ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάντως φίλε κίτσομήτσο, και οι δύο λέξεις (Ονειροπόληση και αναπόληση) μου είναι εντελώς άγνωστες. Πάντα απορούσα με αυτούς που κάνουν απολογισμούς το τέλος της χρονιάς, που κάθονται και τρώνε τον χρόνο τους με πράγματα που τέλειωσαν. Μάλλον είμαι επιπόλαιος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Περιμένω το σχόλιο του Βλαμένου!
    Προς το παρόν, σημαντικό είναι να φτιάξω τον ασήμαντο καφέ της ημέρας για να ξεχάσω τον πόνο για όσα με έχουν στεναχωρήσει και θα επανέλθω γιατί έχασα τα όρια και θαμπώθηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι προβληματισμός είναι πάλι αυτός πρωί πρωί!! Πάνε τα τελευταία εγκεφαλικά μου κύτταρα... τα έκαψα διαβάζοντας αυτό το Post!! Σε βάθος χρόνου οι αρνητικές μας στιγμές φαίνονται ασήμαντες, γιατί έχουμε αποκομίσει εμπειρίες και έχουμε ωριμάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάθε στιγμή που περνά προσθέτει στην ψυχή μας και κάτι γιαυτό και ο τρόπος που κοιτάμε και αντιλαμβανόμαστε είναι πάντα διαφορετικός. Ταπεινή άποψή μου. Καλημέρα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συμφωνώ μαζί σου kitsomitso.Καλό είναι λοιπόν να βάζουμε στην άκρη κάποια πράγματα που μας βασανίζουν που μετά απο λίγο η πολύ καιρο δεν θα έχουν καμία αξία για εμάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Kitse, ο στίχος της Σώτιας Τσώτου τα λέει όλα…

    Mitse, ό,τι όμως μας πληγώνει, ας μην το προσπερνάμε, έτσι, απλά.

    Χρειάζεται επεξεργασία προς όφελος του παρόντος και του μέλλοντός μας.

    ΑΜΗΝ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φθίνει η σημαντικότητα όσο απομακρυνόμαστε από την χρονική πηγή..αυτό όμως δεν μειώνει το βάρος που νιώσαμε έστω για μια μικρή περίοδο της ζωής μας..
    Ο καθένας θεωρεί - και πολύ κάνει- πολύ σημαντικό τον "νταλκά" του όταν αυτός τον βασανίζει ..
    Καλώς σε βρήκα
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @skouliki Αυτό με το ποτό ισχύει, αλλά μόνο για επαγγελματικούς λόγους...
    Όσο για τα πρώτα ένα-δύο-τρία ωραία ακούγονται, σαν παροιμίες ένα πράγμα. Έμπνευση, μπράβο, μπράβο!

    Και μετά την ποίηση έρχονται και τα τραγούδια - ας είναι και Τέρυ Χρυσός!
    Όσο για τις χρωματικές επιλογές, ένα έχω να πω: ...
    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @χάρης Ο απολογισμός στο τέλος της χρονιάς - και έχεις δίκιο σ'αυτό - είναι λίγο κλισέ. Γιατί να σκεφτώ εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή όλα όσα έχω κάνει και όχι πχ όταν τα κάνω ή λίγο μετά;
    Από την άλλη, όλοι μαθαίνουμε από τα λάθη μας...

    @ράδιο μαρκόνι Και γω το περίμενα, αλλά μας την έκανε, φαίνεται.
    Ξαναέλα μετά τον καφέ, εδώ τριγύρω θα είμαι.
    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @λαχανάκι Είναι η επιρροή από το πιώμα, όπως λέει και το σκουλήκι. Θα συμφωνήσω στην τελευταία πρόταση, μάλλον εκεί κρύβεται το νόημα.
    Φιλιά
    ΥΓ Έκαψες λάδια, είπες; Δεν κατάλαβα καλά ;-)

    @rain Για ταπεινή δεν ξέρω, σεβαστή πάντως σίγουρα.
    Την καλημέρα μου επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @νίκος Ακριβώς, προσπερνώντας τα πιο εύκολα μας βοηθάει να προχωρήσουμε μπροστά μη αναλισκώμενοι σε ασημαντότητες.

    @jf Γι αυτό και επιλέχτηκε ο συγκεκριμένος στίχος, εκφράζει πολλά.
    Εννοείται ότι το επεξεργαζόμαστε και δεν το προσπερνάμε απλά. Ούτως ή άλλως, όποιος δε μαθαίνει απ'το παρελθόν του, κάνει τα ίδια λάθη και στο μέλλον.

    @diva Είναι αντίστοιχο με αυτό που λέμε ότι ο χρόνος είναι γιατρικό. Ισχύει. Απλώς, δε θα ήταν ακόμη καλύτερο να δοκιμάζουμε να αλαφρύνουμε τις δυσκολίες και την ώρα που αυτές παρουσιάζονται;
    Καλώς βρεθήκαμε. Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ωραίες πληροφορίες...Η ονειροπόληση και αναπόληση είναι σημαντικές έννοιες για τις ζωές μας.
    καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ".και όλοι αυτοί που σε πληγώσανε,
    απο ψηλά, αν τους κοιτάξεις..
    Θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι,
    που στη στιγμή θα τους..ξεχάσεις!"

    Καλημέρα, πολύ ωραίο..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @akon Κοιτώντας πίσω, μαθαίνουμε και το μπροστά. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
    Καλό Σ-Κ και σε σένα

    @σπίθας Καλημέρα και σε σένα. Ένα τραγούδι, μερικοί στίχοι, βαθύ νόημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλησπέρα.

    Εγώ μένω στην ένταση του συναισθήματος την στιγμή που το βιώνεις.

    Το παρελθόν...ελάχιστα με ενδιαφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. σημασια εχει να βιωνουμε τις στιγμες σε ολη τους την ενταση καλες ειναι κακες ειναι δικες μας ειναι και ας τις εντιμετωπισουμε σαν τετοιες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τα γεγονότα πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν μια ξεχωριστή ζωή,γιατί χαίρω πολύ όταν τα βλέπεις όλα από τη σκοπιά του μέλλοντος φυσικά κ χάνουν το νόημα τους.Άλλα πράγματα μας απασχολούν σήμερα κ άλλα αύριο.Το θέμα είναι τί κάνεις για να ζήσεις εκείνη τη στιγμή ή να εκμεταλλευτείς μια ευκαιρία.Η ζωή είναι στιγμές του παρόντος.Εγώ 9α έλεγα πολλές στιγμές του παρόντος που δε χρειάζεται να τις βλέπεις σαν συνεχόμενη ροή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πολύ μ άρεσε η έκφραση ''στοιχεία ανάδρασης''.Μου θύμισε ηλεκτρονικά κυκλώματα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. πάντα ότι μας φαίνεται βουνό τώρα, μετά μα φαίνεται σαν γλυκιά ανάμνηση
    και γελάμε με τον πανικό που νιώθαμε τότε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Βιωσε απολυτα ο,τι βρεθει στο δρομο σου και μην το προσπερασεις...

    Απο τις καταστασεις μαθαινουμε, γινομαστε, διαμορφωνομαστε, οσο ασημαντες, μικρες, ανεπανορθωτες και γεματες πονο κι αν ειναι!

    Τις καληνυχτες μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @pan Φυσικά και το γενικότερο μοτίβο είναι Νιώσε τη στιγμή... Όταν όμως λάθη επαναλαμβάνονται, άβολες στιγμές εμφανίζονται διαρκώς, μια αναδρομή στα μέχρι τώρα μπορεί να δώσει διέξοδο.

    @axis mundi Μαζί σου! Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @purple Καλημέρα. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο! Ασφαλώς και πρέπει να απολαμβάνουμε τις στιγμές, από την άλλη όμως να μαθαίνουμε περισσότερα ώστε αυτές οι στιγμές να είναι ακόμη πιο έντονες!

    @eri Ηλεκτρονικά κυκλώματα.Χμμ, ενδιαφέρον.
    Όντως το παρόν είναι που πρέπει να μας ενδιαφέρει, γιατί αυτό ζούμε. Όταν όμως το παρόν είναι μια κουκίδα μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, αξίζει να την απολαύσουμε όσο γίνεται καλύτερα. Τι λες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @erisabetsu Ακριβώς έτσι γίνεται. Πάντα θα μας φαίνεται βουνό όταν τύχει. Αλλά μεταξύ βουνών, υπάρχουν διαφορές ;-)

    @because of you Γι αυτό και όσο αποκτάμε εμπειρίες, κάποια πράγματα γίνονται πιο εύκολα.
    Νιώσε τη στιγμή, ασφαλώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τις καλημέρες μου και από εμένα.
    Το έχω αντιληφθεί ότι η μνήμη έχει την τάση να εξομαλύνει τις αμυχές, και να μετατρέπει σε πραγματικά ασήμαντο του μέλλοντος, το σημαντικό του παρόντος.
    Παρόλα αυτά, έχω επίσης αντιληφθεί, πως εκείνο που αρκετές φορές αξίζει περισσότερης προσοχής μου, είναι το ασήμαντο του παρόντος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ...συνέχεια στο προηγούμενο ποστ, με κάτι που θυμήθηκα:
    "και πολλά μέλει να μάθεις,
    αν το ασήμαντο εμβαθύνεις"
    Ελύτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Η αλήθεια είναι πως θεωρούμε το εκάστοτε δικό μας πρόβλημα ως το μεγαλύτερο του κόσμου!
    Ίσως γιατί θεωρούμε τιν εαυτό μας κέντρο του κόσμου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Οταν κανείς ονειροπολεί σημαίνει πως ρεμβάζει, πλάθει όνειρα.
    Οταν αναπολεί σημαίνει πως φέρνει στη μνήμη του πράγματα που γνωρίζει πως έχει βιώσει.
    Θεωρώ πολύ σημαντικό λοιπόν να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, να κρίνουμε το παρελθόν μας (έστω κι αν καμιά φορά το εξιδανικεύουμε) και να θυμόμαστε τα λάθη μας για να τα διορθώνουμε στο παρόν.
    Οσον αφορά το σπουδαίο και το ασήμαντο, ας μη ξεχνάμε πως αλλάζουμε με τα χρόνια. Κάτι που θεωρούσαμε σημαντικό στην εφηβεία μας δεν είναι εξ ίσου σημαντικό στα γεράματά μας.
    Τέλος θα συμφωνήσω με κάποιους προλαλήσαντες πως είναι σημαντικό να ζούμε την κάθε στιγμή της ζωής μας, με τα συν και πλην και με την εξιδανίκευση
    Καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. τα ορια της ηλιθιοτητας οριοθετουνται

    θελω να ειμαι σιγουρη οτι ειμαι μεσα σε αυτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Καλησπέρα κι από μένα.
    Θεωρώ ότι στην τελευταία μου ανάρτηση το θέμα έχει σχέση με την δική σου.
    Μπορώ να πω ότι επικοινωνούμε κατά κάποιον τρόπο καθώς φαίνεται!!!
    Το σχόλιο που σου άφησε το αγαπημένο μου dyosmaraki με καλύπτει σε ότι αφορά την Ονειροπόληση και αναπόληση.
    Χαιρετώ σας!!!

    YΓ.Ωραίο blog φιλέ μου έχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @sandy cheeks Διττή η παρατήρηση και πολύ μου αρέσει η παρέμβασή σου.
    Συμφωνώ απολύτως στο θέμα της μνήμης. Συγκρατεί όντως τα σημαντικότερα και τα πιο έντονα. Από εκεί ορμώμενος, έκανα την αναγωγή προς τα πίσω, προσπαθώντας να ανιχνεύσω το τι γίνεται.
    Στο δεύτερο κομμάτι, οι λεπτομέρειες είναι που νοστιμεύουν τη ζωή, όντως. Χωρίς αυτές τα υπόλοιπα θα ήταν μονότονα.
    Την καλησπέρα μου και πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @ασκαρδαμυκτί Σωστή η προσέγγισή σου αγαπητέ. Και αυτό φαίνεται στο ότι αν τύχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα τριγύρω μας, αμέσως τα ξεχνάμε όλα αυτά τα "βουνά" και καταλήγουμε στο ένα και το αυτό: υγεία πάνω απ'όλα.

    @dyosmaraki Όμορφο το σχόλιό σου. Συνοψίζεις το όλο νόημα σε λίγες γραμμές. Η οπτική γωνία όντως αλλάζει αναλόγως με τα χρόνια και τις εμπειρίες. Κάθε φόρα κρίνουμε αναλόγως τη φάση που είμαστε...
    Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. @σκουλήκι Οριοθετούνται ή είναι απεριόριστα; Μια γνωστή μας έχει ένα σχετικό ρητό...
    Και γιατί να είμαστε μέσα στα όρια; Ας τα ξεπερνάμε και αυτά, απλώς να ξέρουμε τι κάνουμε.
    ΥΓ Αλήθεια, από πού προέκυψε αυτός ο προβληματισμός;

    @καραφλοκότσιφας Επικοινωνούμε, ε...Κοινοί προβληματισμοί, παρόμοια βιώματα, προφανώς.
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Καλωσήλθες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Πάσχω και από τα δύο. Μα περισσότερο από την ονειροπόληση. Αστείρευτη...
    Πάντως χρειάζονται στον άνθρωπο και τα δύο.
    Χαιρετώ φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Λάδια δεν καίω εγώ... αντε τώρα τι μου τα θύμησες!!! :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. @ωσηε Χρειάζονται όντως. Μακάρι να πάσχαμε όλοι μόνο από αυτά!
    Την καλησπέρα μου.

    @λαχανάκι Έλα βρε, μην ταράζεσαι. Έλαβες τα τεκμήρια;
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Καλησπέρα (α, καλά παραλίγο να γράψω...καλημέρα.. οκ) μου θύμισες το στίχο του τραγουδιού του Χατζή.. όταν κοιτάς απο ψηλά..
    :) ωραίο κείμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Αν μπορούσαμε να πατάμε το κουμπί να βλέπουμε από ψηλά μονο ό,τι μας πονούσε αλλά να ζούμε μέχρι θανάτου ό,τι μας κάνει ευτυχισμένους θα ήταν ενδιαφέρον,αλλά και τόσο στεγνή η χαρά χωρίς να προηγηθεί η λύπη.Εξάλλου μόνο να υψωθείς πάνω κι απ τα δύο μπορείς,πέρα από τη χαρά και το πόνο δηλαδή,πέρα από κάθε επιθυμία που φέρνει πόνο,όπως θα έλεγε κι ένας Βουδιστής!¨Ομως σκέψου...γιατί να προσπαθήσεις καν να κάνεις κάτι τέτοιο?Αυτό το τάκατάκατάκα,που είπε και το σκουλίκι,είναι όλη η ζωή,τα άλλα "ήδη παρήλθαν".
    ¨Οπως και η ώρα,για αυτό να ευχηθώ καλό βράδυ και καλή εβδομάδα να έχεις κιτσμιτς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. @roadartist Καλησπέρα. Όντως ωραίο τραγούδι με νόημα.
    Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

    @φειδίας Όντως χρειάζονται και οι λύπες, είναι κομμάτι της ζωής. Το ζητούμενο είναι να μειώνουμε όσο γίνονται τις λύπες και να αυξάνουμε τις χαρές.
    Την καλησπέρα μου και καλή βδομάδα, επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Συνήθως ότι μαλακία μας συμβαίνει στο παρελθόν είναι ένα χαμόγελο στο παρόν (γιατί κάτι πήραμε, κάτι μάθαμε). Αρκεί να βάζει κάποιος τον εγωισμό στην άκρη έτσι ώστε μέσα στα σκατά, ύστερα όταν θα θυμάται αυτό το περιστατικό και θα το "ζει" σαν τρίτος να μπορέσει να διακρίνει και να ξεχωρίσει τον λόγο που συνέβη. Αυτό αυτόματα θα τον κάνει καλύτερο άνθρωπο. Έτσι πιστεύω.
    Κάποτε έτρωγα πακέτα και τρελλαινόμουν και ξενέρωνα. Πλέον (πέρα από μερικές -συνειδητές- υπερβολές) θεωρώ πρόβλημα (σχεδόν) μόνο το πρόβλημα υγείας. Τα περισσότερα από τα άλλα είναι φούμαρα γιατί μπορούν να επιδιορθωθούν. Και γι' αυτό συνήθως τα ξεχνάμε μετά ή τα θυμόμαστε και λέγαμε "τι μαλάκας.. πως φρίκαρα τότε έτσι.." και χαμογελάμε.
    Βέβαια, είναι και όλα σχετικά για να μαι ειλικρινής..
    Ωραίο θέμα έθιξες :)
    Καληνύχτα σου :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. σιγουρα οταν εγραφες αυτες τις γραμμες ήσουν μεθυσμενος...


    στα σοβαρα τωρα...

    οπως ειχαμε συζητησει ειναι πολυ σημαντικο να εισαι ασημαντος...όσο σμαντικη ειναι και η ασημαντικοτητα σου...χαιρομαι που μια τοσο ασημαντη συζητηση την παρουσιαζεις με ενα τροπο τοσο σημαντικη ωστε να φαινεται ασημαντη...

    εισαι το προτυπο πρωτοτυπο μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. κατι σαν την ανυπαρξία της υπαρξης αμα λαχει να 'ούμε ετσι?

    καλημερα κιτσομητσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ωραία πράματα λες κι έτσι με σπρώχνεις ειδικά τελευταία στο... άπλωμα. Σήμερα πάντως θα προσπαθήσω με τα χίλια ζόρια ν' αντισταθώ - όχι τίποτε άλλο, μα για να μη γράφω εκθέσεις, σου παίρνω και το χώρο, γίνομαι και "γραφική" - όχι πως με νοιάζει δηλαδή το τελευταίο, με το χαρακτήρα που ΄χω, αλλά λέμε τώρα. Από τη γωνία που βλέπω λοιπόν εγώ τα πράγματα και την οποία δεν σκέφτομαι προς το παρόν ν' αλλάξω, θα σου πω, όπως έλεγα σήμερα και σ' έναν άλλο φίλο, πως είσαι "πλούσιος". Γιατί για μένα δεν έχει σημασία αν πόνεσες, αν πληγώθηκες ή αν τώρα ησυχάζεις και βλέπεις κριτικά τα ζητήματα που σε "χάραξαν", αλλά πως τελικά τα έζησες. Από σύμπτωση, από επιλογή; Δεν ξέρω. Αλλά τα έζησες. Κι αυτό για μένα είναι ένα είδος πολύτιμης ευλογίας. Όπως άλλωστε έχουμε ξαναπεί, οι "αδιάφοροι", οι επιδερμικοί άνθρωποι, που φοβούνται να φάνε τα μούτρα τους, είναι αδιάφοροι και η αδιαφορία είναι μια μορφή θανάτου, που δεν μας ταιριάζει. Άρα, φιλαράκι, όπως και να το δεις, είσαι "πλούσιος", με το μόνο είδος "πλούτου" που ενδιαφέρει, εμένα τουλάχιστον. Ακόμα κι αν έχεις χαρακές.
    (Σιγά που θα αντιστεκόμουν τελικά. Στο "άπλωμα". Ελπίζω να με συγχωρείς.) Χιονισμένα φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Είναι το ίδιο πρόσωπο που στρέφεται απέναντι και επιστρέφει στον εαυτό του. Με ένα κωδικευτικό ελιγμό μεταλλάσσεται. όπως και οι έννοιες "ονειροπόληση και αναπόληση"
    Εν εαυτώ ενότητα και διαφορά. Τούτο το ενδιατριβείν είναι η μαγική δύναμη που μεταστρέφει το αρνητικό σε είναι.
    Δεν διαφέρουν από τις έννοιες θάνατος και ζωή: Ο θάνατος συγγράφει. Την εξουσία επί του θνήσκειν έχει η ζωή!
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. @fusmoker Μαζί σου! Δυο πράγματα κρατάω από αυτά που είπες και είναι ανάλογα συμπεράσματα σε αυτά που έχω καταλήξει και εγώ. Το πρώτο είναι το χαμόγελο που έρχεται στη θέση όλων των αναποδιών/ προβλημάτων και των σχετικών που μας συμβαίνουν. Το δεύτερο είναι ότι μπορεί να σκάμε για πολλά, αλλά το σημαντικότερο όλων είναι η υγεία...
    Καλησπέρα και σε σένα!
    ΥΓ Να κάτσω να σκάω που δεν πέταξε το αεροπλάνο και έμεινα στο νησί του Πυθαγόρα; Και αύριο μέρα είναι...

    @νίκος κ. Ο χρόνος γιατρός και δάσκαλος ταυτόχρονα. Αλλά μόνο άμα εμείς θέλουμε να μάθουμε και να γιατρευτούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. @βλαμμένος Μεθυσμένος λίγο - ξέρεις εσύ απ'αυτά...
    Τώρα για τα σοβαρά σου, αφού στο είχα πει ότι εμπνεύστηκα από μια κουβέντα που είχαμε.
    Πρότυπο πρωτότυπο... Μ'αρέσει αυτό.
    Τα φιλιά μου (μπλιαχ)!

    @ο θεός είναι γυναίκα Γιατί βρε Ιφ; Πες μου να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε...
    Τα φιλιά μου (κανονικά, όχι σαν του βλαμμένου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. @κορκόδειλας Κάπως έτσι φίλτατε αρχαίε! Απλώς μη σκάμε, αυτό είναι το θέμα.

    @σκουλήκι Και μένα τρελοσκούληκο. Μας χωρίζει ένα πέλαγος και ο αίολος. Αλητείες...
    Φιλί τρελό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. @ny anna Καταρχάς θα σε μαλώσω. Όχι βέβαια για τον λόγο που αναφέρεις, αλλά για ακριβώς το αντίθετο! Να απλώνεσαι, ειδικά όταν έχεις (ως συνήθως) κάτι καλό να πεις. Φυσικά και γίνεσαι γραφική, με την έννοια ότι γράφεις και μάλιστα καλά!
    Τώρα για τον πλούτο. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι γεμίζεις εμπειρίες, αναμνήσεις, ζωή γενικά. Και αυτό είναι που μετράει πάνω απ'όλα. Καλύτερα να ζεις, παρά να σκέφτεσαι τι θα γινόταν εάν...

    @mmexer Πωπω! Μ'έστειλες, πραγματικά. Να φανταστώ ότι έχεις μελετήσει κάτι ανάλογο...
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. εξαιρετικο το θεμα και η προσεγγιση σου.
    Το μόνο που θα ηθελα να προσθεσω για ορισμενους,συμπεριλανβανομένου του εαυτου μου,ειναι να μην θεωρουμε τον εαυτο μας και πολυ σημαντικό,να ειμαστε λιγο πιο χαλαροι και πιο ανεκτικοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. @ευτυχία Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Είμαστε σημαντικοί, αλλά όχι και το κέντρο του κόσμου. Αν κατάλαβα καλά, αυτό το νόημα θέλεις να προσδώσεις και με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Πιο χαλαροί και ανεκτικοί σε λιγότερο σημαντικά πράγματα, λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. lol, γι' αυτό το γύρισα στο χιούμορ στο blog μου :)
    Έχω κάνει θεωρίες της επικοινωνίας και σύγχρονη φιλοσοφία (νεωτερικότητα κυρίως που εμπίπτει σε αυτό)
    Πάντως μ'αρέσουν οι απόψεις σου γι' αυτό και παρακολουθώ το blog σου.. Συνέχισε την καλή "δουλεια":)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. @mmexer Τουλάχιστον όλοι βρίσκουμε κάτι να γελάμε! Μ'αρέσει αυτό.
    Ενδιαφέρουσες οι θεωρίες και ασφαλώς και η φιλοσοφία.
    Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Ομοίως.
    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή