Οι συζητήσεις στο διαδίκτυο αυτό το διάστημα είναι σχεδόν μονοθεματικές. Ο κορονοϊός κυριαρχεί παντού, μαζί με τις επιπτώσεις του στην υγεία (πάνω απ'όλα), στην οικονομία, στη στατιστική και επιδημιολογία, στη δημοκρατία, στην παγκοσμιοποίηση καθώς και στην επικοινωνία. Ειδικά το τελευταίο, αν και σίγουρα έπεται των υπολοίπων σε επίπεδο σημαντικότητας, εντούτοις επηρεάζει αρκετά ειδικά τις εταιρίες - οργανισμούς που προσπαθούν να συνεχίσουν την δραστηριότητά τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Οι επιλογές είναι διφορούμενες. Να επικοινωνήσει κανείς προϊόν τώρα που είναι ευκαιρία και ο κόσμος κάθεται αρκετά στο σπίτι, άρα στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο; Να κρατήσει μία απόσταση, εξοικονομώντας χρήματα και να προετοιμαστεί για όσα έπονται; Να συνεχίσει ό,τι έκανε, λειτουργώντας με το business as usual; Να διαμορφώσει - έστω και τώρα - επικοινωνιακή στρατηγική κρίσης; Να αναδείξει κατά βάση ενέργειες Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης κρατώντας ένα επίπεδο επικοινωνίας λιγότερο προϊοντικό και περισσότερο εταιρικό; Σε ποια κοινά να απευθυνθεί κανείς, στον τελικό καταναλωτή ή σε τυχόν ενδιάμεσους πελάτες; Και τελικά στόχος είναι να κερδίσει κανείς ή να μη χάσει;
Για όλα υπάρχει μία απάντηση απλή και ξεκάθαρη: Εξαρτάται. Θέλει ολοκληρωμένη στρατηγική και προσέγγιση το θέμα της επικοινωνίας γιατί είναι αρκετά ευαίσθητο από τις συνθήκες. Η υπερβολική έκθεση μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις και αρνητικούς συνειρμούς. Η διακοπή της όποιας επικοινωνίας, ειδικά για εταιρίες που είναι leader στον τομέα τους, επίσης ενδέχεται να βλάψει. Από την άλλη η ξαφνική και χωρίς πλάνο "βουτιά" σε δράσεις ΕΚΕ είναι μεν προσωρινά επωφελής καθώς ο κόσμος είναι ευαισθητοποιημένος, αλλά αν δε συνδέεται με συνολική προσέγγιση τότε μπορεί απλώς να καταλήξει "μια τρύπα στο νερό".
Η έως τώρα ασφαλέστερη προσέγγιση - προσωπική μου προτίμηση - είναι η επιλεκτική επικοινωνία κυρίως μέσα από ίδια μέσα ενεργειών Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Βασικά πλεονεκτήματα της προσέγγισης αυτής είναι ότι η εταιρία - μάρκα συνεχίζει μεν να επικοινωνεί διακριτικά, "χτίζοντας" ένα καλύτερο προφίλ, απευθύνεται δε σε περισσότερο "ευήκοα ώτα" και σε όλο το φάσμα των κοινών που την αφορούν. Αλλά και πάλι, πολύ απλά Εξαρτάται.
ΥΓ Αφορμή και έμπνευση για την ανάρτηση ήταν τόσο το ενδιαφέρον άρθρο του Τάσου Παγκάκη με τίτλο Διαφήμιση και Επικοινωνία στην εποχή του κοροναϊού όσο και οι συζητήσεις που παρακολουθώ σε διάφορους κλάδους και ειδικά στον τουριστικό για το πώς πρέπει να χειριστούν την πρωτόγνωρη κατάσταση. Crisis management στα πιο ζόρικά του.
Οι επιλογές είναι διφορούμενες. Να επικοινωνήσει κανείς προϊόν τώρα που είναι ευκαιρία και ο κόσμος κάθεται αρκετά στο σπίτι, άρα στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο; Να κρατήσει μία απόσταση, εξοικονομώντας χρήματα και να προετοιμαστεί για όσα έπονται; Να συνεχίσει ό,τι έκανε, λειτουργώντας με το business as usual; Να διαμορφώσει - έστω και τώρα - επικοινωνιακή στρατηγική κρίσης; Να αναδείξει κατά βάση ενέργειες Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης κρατώντας ένα επίπεδο επικοινωνίας λιγότερο προϊοντικό και περισσότερο εταιρικό; Σε ποια κοινά να απευθυνθεί κανείς, στον τελικό καταναλωτή ή σε τυχόν ενδιάμεσους πελάτες; Και τελικά στόχος είναι να κερδίσει κανείς ή να μη χάσει;
Για όλα υπάρχει μία απάντηση απλή και ξεκάθαρη: Εξαρτάται. Θέλει ολοκληρωμένη στρατηγική και προσέγγιση το θέμα της επικοινωνίας γιατί είναι αρκετά ευαίσθητο από τις συνθήκες. Η υπερβολική έκθεση μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις και αρνητικούς συνειρμούς. Η διακοπή της όποιας επικοινωνίας, ειδικά για εταιρίες που είναι leader στον τομέα τους, επίσης ενδέχεται να βλάψει. Από την άλλη η ξαφνική και χωρίς πλάνο "βουτιά" σε δράσεις ΕΚΕ είναι μεν προσωρινά επωφελής καθώς ο κόσμος είναι ευαισθητοποιημένος, αλλά αν δε συνδέεται με συνολική προσέγγιση τότε μπορεί απλώς να καταλήξει "μια τρύπα στο νερό".
Η έως τώρα ασφαλέστερη προσέγγιση - προσωπική μου προτίμηση - είναι η επιλεκτική επικοινωνία κυρίως μέσα από ίδια μέσα ενεργειών Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Βασικά πλεονεκτήματα της προσέγγισης αυτής είναι ότι η εταιρία - μάρκα συνεχίζει μεν να επικοινωνεί διακριτικά, "χτίζοντας" ένα καλύτερο προφίλ, απευθύνεται δε σε περισσότερο "ευήκοα ώτα" και σε όλο το φάσμα των κοινών που την αφορούν. Αλλά και πάλι, πολύ απλά Εξαρτάται.
ΥΓ Αφορμή και έμπνευση για την ανάρτηση ήταν τόσο το ενδιαφέρον άρθρο του Τάσου Παγκάκη με τίτλο Διαφήμιση και Επικοινωνία στην εποχή του κοροναϊού όσο και οι συζητήσεις που παρακολουθώ σε διάφορους κλάδους και ειδικά στον τουριστικό για το πώς πρέπει να χειριστούν την πρωτόγνωρη κατάσταση. Crisis management στα πιο ζόρικά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου