Η Λέσβος, από τα αρχαία χρόνια κιόλας, ήταν νησί άρρηκτα συνδυασμένο με τις τέχνες. Είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, μετά την Κρήτη και την Εύβοια, βρίσκεται δε στο Βόρειο Αιγαίο, πολύ κοντά στα ιωνικά παράλια. Το νησί της Σαπφούς είναι τόπος καταγωγής πολλών γνωστών ποιητών και καλλιτεχνών, βήματα των οποίων μπορεί να ακολουθήσει ο επισκέπτης που θα βρεθεί στη Λέσβο. Στην περιήγηση αυτή επισκεπτόμαστε το Μουσείο Θεόφιλου και τη Σκάλα Συκαμιάς που ενέπνευσε το μυθιστόρημα του Στρατή Μυριβήλη "Η Παναγιά η Γοργόνα".
Η πρώτη μου επίσκεψη στο νησί πριν 15 χρόνια έγινε με πλοίο της γραμμής, τον περίφημο Θεόφιλο. Το πλοίο είχε πάρει το όνομά του πιθανότατα από τον ζωγράφο Θεόφιλο Χατζημιχάλη. Ο Θεόφιλος ήταν λαϊκός ζωγράφος της νεοελληνικής τέχνης. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των έργων του είναι οι σκηνές από την ύπαιθρο και την καθημερινότητα της εποχής του, αλλά και στοιχεία της λαϊκής παράδοσης και της ιστορίας. Οι μορφές που σχεδίαζε είναι ιδιαίτερες και εύκολα αναγνωρίσιμες. Λίγο έξω από την πόλη της Μυτιλήνης υπάρχει το Μουσείο Θεόφιλου, όπου εκεί μπορεί να δει κανείς γνώρισμες εικόνες από τα σχολικά βιβλία. Στο μουσείο εκτίθενται 86 έργα του Θεόφιλου, ενώ το αντίτιμο για την επίσκεψη είναι αρκετά χαμηλό.
Από παλιά είχα την τάση να συνδέω μέρη που ταξιδεύω με βιβλία που έχουν γραφτεί γι αυτά. Ένα από τα μυθιστορήματα που διάβασα σε μικρή, σχετικά, ηλικία ήταν η Παναγιά η Γοργόνα του Στρατή Μυριβήλη. Αφηγείται την ιστορία ανθρώπων ξεριζωμένων που ήρθαν από τα μικρασιατικά παράλια μετά την καταστροφή και ξεκινούν τη ζωή του στη Λέσβο, πολύ κοντά από τα μέρη που ζούσαν πριν. Οι πρόσφυγες φτιάχνουν ένα γραφικό ψαροχώρι. Τη ζωή τους αναστατώνει ένα πολύ όμορφο κορίτσι, που στα μάτια τους μοιάζει σα γοργόνα. Η υπόθεση του έργου εξελίσσεται στο γραφικό ψαροχώρι της Σκάλας Συκαμιάς (ή Συκαμινέας), όπου σε ένα βράχο δίπλα στο λιμανάκι υπάρχει το εκκλησάκι της Παναγιάς Γοργόνας με την αντίστοιχη εικόνα. Το γραφικό λιμανάκι είναι ήσυχο, δροσερό λόγω της σκιάς που κάνουν τα δέντρα, ενώ μπορεί κανείς να απολαύσει κάποιο από τα περίφημα ούζα Μυτιλήνης αγναντεύοντας τη θάλασσα και τα μικρασιατικά παράλια. Η εμπειρία είναι μοναδική και συστήνεται ανεπιφύλακτα. Ίσως είναι και μια καλή ευκαιρία να ανατρέξουμε σε διαβάσματα που κάναμε σε πιο μικρή, αθώα εποχή.
ΥΓ Η ανάρτηση δημοσιεύτηκε αρχικά στο blog του travelplanet24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου