Η Ρόδος είναι το μεγαλύτερο νησί στα Δωδεκάνησα. Η πόλη της Ρόδου είναι από τις πιο φημισμένες. Περπατώντας κανείς στα στενά της Παλιάς Πόλης
μέρα και νύχτα αισθάνεται έντονη την παρουσία των Ιπποτών που
διαμόρφωσαν το κομμάτι αυτό. Εκεί βέβαια που μπαίνει κανείς σε μια άλλη
εποχή είναι όταν επισκέπτεται το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου των
Ιπποτών.
Το καλό με την πόλη της Ρόδου είναι ότι μπορεί να κάνει κανείς μπάνιο ακόμη και στις κοντινές παραλίες, όπως τριγύρω από το Ενυδρείο. Άλλες κοντινές παραλίες είναι της Ιαλυσού και το περίφημο Φαληράκι, για το οποίο σχετικές αναφορές στις ειδήσεις.
Από
τις αγαπημένες μου παραλίες στο νησί είναι αυτή της Αφάντου. Πάνω
ακριβώς από την παραλία βρίσκεται το γκολφ κλαμπ του νησιού. Λίγα
χιλιόμετρα παρακάτω βρίσκει κανείς την παραλία της Τσαμπίκας, απ' όπου ίσως έχουν πάρει και το “χαϊδευτικό” τους όνομα οι Ροδίτες (για όσους δε γνωρίζουν, τους αποκαλούν Τσαμπίκους).
Η Λίνδος με τη γνωστή ακρόπολή της, παρόλο που απέχει αρκετά, είναι σίγουρα ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα.
Μετά μπορεί κανείς να κάνει μπάνιο και να φάει στο γραφικό λιμανάκι που
βρίσκεται από κάτω. Κάμποσα χιλιόμετρα πιο πέρα είναι το Πρασονήσι, ιδανικό μέρος για όσους προτιμούν τα θαλάσσια αθλήματα.
Φυσικά, δεν πρέπει κανείς να παραλείψει μια επίσκεψη στην Κοιλάδα με τις Πεταλούδες.
Στην όμορφη αυτή κοιλάδα βρίσκουν καταφύγιο οι πεταλούδες πριν
ξεκινήσουν το μακρινό ταξίδι για πιο ζεστές περιοχές. Περιπλανηθείτε με
ησυχία ώστε να μην τις τρομάξετε.
Επιστρέφοντας στην πόλη, αρχικά μπορεί κανείς να πιει το ποτό του στην Παλιά Πόλη ή για ουζάκι με μεζέ σε κάποιο παραδοσιακό μεζεδοπωλείο. Αν καταλήξετε ως νωρίς το πρωί, το πιο ωραίο μέρος για ξημέρωμα είναι κατ' εμέ ο λόφος του Μόντε Σμιθ με τη θέα στην πόλη και τη θάλασσα. Δοκιμάστε το!
Φεύγοντας από τη Ρόδο υπάρχει μια παράδοση να αγοράζει κανείς ομπρέλα. Δεν ξέρω από πού ξεκίνησε, αλλά το γεγονός ότι μεταφέρεται από στόμα σε στόμα κινεί το ενδιαφέρον. Και κάτι τελευταίο. Τον Κολοσσό της Ρόδου,
που όλοι θα έχουμε ακούσει γι αυτόν στο σχολείο, μην τον αναζητήσετε.
Έχει καταστραφεί από ισχυρό σεισμό πολύ καιρό πριν. Απομένουν τα ελάφια
στην είσοδο του παλιού λιμανιού να θυμίζουν την αρχαία κατασκευή.
ΥΓ Η ανάρτηση δημοσιεύτηκε αρχικά στο blog του travelplanet24.com
Είναι η Παναγιά η Τσαμπίκα.. εξ ου και οι ονοματοδοσίες. Τσάμπα ειναι η φλόγα (σε κάποια τοπική διάλεκτο). Μια τέτοια ειδε ενας βοσκός και πήγε κοντά και βρήκε την εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Παναγιά, προστατεύει τις άτεκνες μητέρες και τους χαρίζει παιδιά.
για να μαθαίνουμε !!!
Ορίστε τι μάθαμε και σήμερα!
ΔιαγραφήΗ Ρόδος, δεν είχε φόρους, ή είχε λιγότερους. Ετσι μερικά πράγματα,αγοράζονταν απο τους τουρίστες, φθηνότερα (ύστερα στο τελωνείο πληρώναμε κάτι).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ομπρέλες (με εκπληκτικές ποικιλίες χρωμάτων και μεγεθών - που δεν είχαμε στην Αθήνα) ήταν κι αυτές είδος με επιβάρυνση φόρόυ όπως τα ποτά και τα Lacoste και τα Fred Perry και δεν θυμάμαι τι άλλο. Α, και κάτι πορσελάνες....
Όλα έχουν την εξήγησή τους, τελικά.
ΔιαγραφήNice one!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θέλετε και μια "φοιτητική" οπτική της Ρόδου, η Κατερίνα έγραψε πρόσφατα ένα guest post στο Φοιτηtips: http://www.foithtips.com/2012/06/blog-post_16.html
;)
Επισκεφτήκαμε!
ΔιαγραφήΔεν έχω πάει ποτέ! Αλλά σίγουρα θα πάω κάποια στιγμή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο εύχομαι :-)
ΔιαγραφήΠροσωπικά έχω πάει τόσες φορές Ρόδο που τη θεωρώ δεύτερη πατρίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μέρος έχει μια μαγεία μοναδική.
Μ'αρέσει που σ'αρέσει!
ΔιαγραφήΗ Ρόδος είναι ένα από τα πιο όμορφα νησιά της χώρας..Έχω πάει και είχα ξετρελαθεί με τις γραφικές παραλίες και την παλιά πόλη...καλησπέρα! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι, όντως!
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.