Η επικοινωνία ως εργαλείο

Καθημερινά κατακλυζόμαστε από μηνύματα και ειδήσεις. Από πηγές επίσημες, ανεπίσημες, πλαγιώς και καθέτως, απ 'όπου μπορεί να αντληθεί κάθε πληροφορία. Άλλες τις δεχόμαστε, άλλες τις απορρίπτουμε. Παλιότερα πιο έγκυρη και διαδεδομένη πηγή θεωρούσε κανείς τις εφημερίδες, αργότερα την τηλεόραση (;), πλέον το διαδίκτυο έχει πάρει τα σκήπτρα. Μέσα απ'όλες αυτές τις πηγές ενημερωνόμαστε λιγότερο ή περισσότερο σωστά για ό,τι μας ενδιαφέρει και με βάση αυτή την ενημέρωση λαμβάνουμε τις αποφάσεις και τις δράσεις μας. Όσο περισσότερο ψάχνεται κανείς, συνήθως πλησιάζει σε μεγαλύτερο κομμάτι της αλήθειας. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος.

Από την άλλη έχουμε τους πομπούς της πληροφορίας, τις πηγές από τις οποίες πηγάζει. Και φυσικά τον τεράστιο όγκο πληροφοριών που βομβαρδιζόμαστε. Ολόκληρες επιστήμες έχουν δημιουργηθεί για την διαχείριση της επικοινωνίας αυτής. Τα κίνητρα και οι σκοποί τους είναι λιγότερο ή περισσότερο φανερά, αναλόγως τα συμφέροντα ή την κοινή πεποίθηση. Η κάθε "επιχείρηση" που διαχειρίζεται μεγάλο όγκο πληροφορίας (εταιρείες, κυβερνήσεις, κόμματα, ΜΜΕ κτλ) έχει και τους αντίστοιχους μηχανισμούς για να διαχέει την πληροφόρηση αυτή. Μία από τις πλέον διαδεδομένες μεθόδους είναι οι μετρήσεις της κοινής γνώμης (οι δημοσκοπήσεις είναι κομμάτι αυτής μόνο). 

Όταν κάθε επιχείρηση θέλει να πάρει κάποια μέτρα αλλά δεν ξέρει τις αντιδράσεις του κοινού της, αρχικά μετράει την κατάσταση ως έχει. Έπειτα, αρχίζουν τεχνηέντως οι διαρροές πληροφοριών κυρίως από τα άτυπα κανάλια επικοινωνίας. Οι πληροφορίες συνήθως έχουν ψήγματα αλήθειας. Με αυτό τον τρόπο μετρώνται και τα όρια της αντίστασης του κοινού. Οι διαρροές γίνονται κατευθυνόμενα, ενώ συνήθως οι καταστάσεις που διαρρέουν είναι χειρότερες από τις αποφάσεις που έχουν συνήθως παρθεί. Κάτι σαν παζάρι δηλαδή. Λέγοντας περισσότερα, εκδηλώνονται οι αντιδράσεις, υπαναχωρεί θεωρητικά το όριο προς τα πίσω, ενώ στην ουσία το παιχνίδι ήδη έχει κριθεί.

Ο καθένας μας μπορεί να κρίνει ποια πράγματα να πιστέψει και ποια να απορρίψει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα πρέπει να δεχόμαστε άκριτα ό,τι κυκλοφορεί ως είδηση. Και ειδικά αυτή την περίοδο τα κάθε είδους παπαγαλάκια βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. 

ΥΓ Από τη μία η δήθεν επανεκτύπωση δραχμών, από την άλλη το πρόσφατο παιχνίδι με τον 13ο και 140 μισθό. Η αλήθεια όπως πάντα είναι κάπου αλλού...