Αρχή του τέλους... Τέλος της αρχής...

Οικονομική κρίση ταλανίζει την παγκόσμια κοινότητα. Τα απόνερά της φτάνουν και σε μας. Και σαν όλα τα απόνερα, δεν είναι και τόσο ευπρόσδεκτα και επιθυμητά, εν τούτοις η αντιμετώπισή τους θυμίζει το κλασικό Σκάσε και κολύμπα. Μέσα σ’όλα αυτά οι ειδικοί αναρωτιούνται αν είναι η αρχή του τέλος ή το τέλος της αρχής.

Αυτό το ερώτημα όμως δεν αφορά σε όλους μας; Όχι μόνο για την οικονομική κρίση αλλά κάθε φορά που το αίσθημα του τέλους και του τέλματος μας κυριεύει. Είναι πράγματι το τέλος ή μόλις άρχισε κάτι καινούριο; Θα επαναληφθεί; Θα βγούμε από το τέλμα ή μας περιμένουν και χειρότερα; Ή μήπως τελειώσανε και μας περιμένουν καλύτερες ημέρες;

Το κλασικό ερώτημα του μισοάδειου και μισογεμάτου, θα μπορούσε να πει κανείς. Το θέμα είναι πως το ζει ο καθένας, σίγουρα. Καθένας μας επιλέγει να το βλέπει σαν αρχή του τέλους ή τέλος της αρχής. Μα πόσο σίγουροι είμαστε γι αυτή την επιλογή μας; Μήπως τελικά είναι τρομακτικό να αντιλαμβανόμαστε ότι η επιλογή μας αυτή καθορίζει και το τελικό αποτέλεσμα;

Αν στοχεύεις στο καλύτερο, λένε, έρχεται το καλό. Και αντίστοιχα αν περιμένεις το χειρότερο, έρχεται το κακό. Ποιο από τα δύο είναι αισιόδοξο και ποιο απαισιόδοξο δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Το μόνο που μπορεί κανείς να πει με σιγουριά είναι ότι ευκαιρίες και κίνδυνοι συνυπάρχουν, σαν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Οπότε τι μας μένει; Τα λόγια από μια παλιά επιθεώρηση...

Μας πήρε το ποτάμι,
ο Πηνειός αρίμπα,
μας πήρε το ποτάμι,
βρε σκάσε και κολύμπα...


* όπου Πηνειός είναι κάτι στην Ιθάκη – ο καθένας μας έχει τον αντίστοιχο δικό του...