Η πίεση, οι συνέπειές της, τα διλήμματα

Με αφορμή την τελευταία βδομάδα στη δουλειά, όπου η πίεση να γίνει κάτι σημαντικό πολύ γρήγορα και να παρουσιαστεί σε όλη την εταιρία ήταν επιτακτική και αφού όλα πήγανε καταπληκτικά, αποστασιοποιημένος πλέον και έχοντας αφήσει την πίεση πίσω, άρχισα να σκέφτομαι τις καταστάσεις που δημιουργούνται καθημερινά.

Συμβαίνουν στη δουλειά, στις ανθρώπινες σχέσεις, σε ευρεία γκάμα της καθημερινότητάς μας. Είναι τελικά η πίεση καλό ή προκαλεί περισσότερα προβλήματα απ' όσα λύνει;

Συνήθως η πίεση είναι θέμα χρόνου ή θέμα επιλογής. Έτσι καλούμαστε σε λιγότερο χρόνο απ'όσο θα χρειαζόμασταν να φέρουμε εις πέρας καταστάσεις. Και εδώ μπαίνουν τα πρώτα διλήμματα. Όντως χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο ή λειτουργώντας υπό πίεση αποδίδουμε καλύτερα; Δεδομένου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αναβάλλουμε κάτι που έχουμε να κάνουμε μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο (τελευταία στιγμή), μήπως με την πίεση γινόμαστε πιο δημιουργικοί; Ή αγχωνόμαστε και τα κάνουμε χειρότερα; Τις συνέπειες στην υγεία μας τις προσμετράμε; Γιατί είναι δεδομένο ότι κάθε στιγμή που στρεσαριζόμαστε, κάνουμε κακό στον εαυτό μας. Μην ξεχνάμε ότι αρκετά καρδιολογικά προβλήματα προέρχονται από την πίεση. Από την άλλη, είναι ανθρώπινο, όταν δεν υπάρχει πίεση, χαλαρώνουμε - καλό μεν για την υγεία, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο βοηθά στην απόδοση.

Έπειτα είναι η πίεση των διλημμάτων, τριλημμάτων(;) και τα σχετικά. Πιεζόμαστε να διαλέξουμε ανάμεσα στο ένα ή το άλλο, πάντα με χρονικό ορίζοντα επιτακτικό. Κάνουμε την καλύτερη επιλογή έτσι ή αν είχαμε περισσότερο χρόνο θα σκεφτόμασταν πιο ορθολογικά; Ή πάλι θα το αναβάλλαμε μέχρι εκεί που δεν παίρνει και στο τέλος η απόφαση θα ήταν πάλι κυρίως με βάση το ένστικτο;

Σίγουρα το να ζει και να επιλέγει κανείς διαρκώς υπό συνθήκες πίεσης δεν είναι ότι πιο γόνιμο. Όπως επίσης και διαρκώς σε συνθήκες χαλάρωσης. Η εναλλαγή τους πιθανότατα είναι η περισσότερο ενδεδειγμένη λύση. Και ασφαλώς, όπως ορίζανε και οι αρχαίοι ημών, παν μέτρον άριστον.

Σκόρπιες σκέψεις, αφορμής δοθείσης... Εσείς τι λέτε;