Αναμνήσεις από Καρρά

 Όσο μεγαλώνουμε, τόσο αυξάνονται νομοτελειακά και οι αποχαιρετισμοί. Στους ανθρώπους οι οποίοι μας μεγάλωσαν, στους ανθρώπους με τους οποίους μεγαλώσαμε, στις στιγμές με τις οποίες έχουμε συνδέσει ορισμένες αναμνήσεις και οι οποίες, παρόλο που φαίνονται ξεχασμένες, αναπηδούν με κάποια αφορμή. Έτσι αναπήδησαν αναμνήσεις και συναισθήματα με το άκουσμα της είδησης για το θάνατο του τραγουδιστή Βασίλη Καρρά.

Η δεκαετία του '80 στα τελειώματά της έφερε μαζί της αρκετούς καλλιτέχνες που τραγουδούσαν τα λαϊκά της εποχής. Ενώ ο Διονυσίου ξεχώριζε, ο Καρράς ήταν ένας από αυτούς που έκαναν καριέρα την δεκαετία εκείνη στα μπουζούκια της εποχής, ως πρόλογος της ευημερίας που ερχόταν τα επόμενα χρόνια.

Πρώτη ουσιαστική επαφή με τον Καρρά είχα στα μέσα της δεκαετίας του '90, μαθητής γυμνασίου - λυκείου. Συμμαθητής και φίλος της εποχής, με τον οποίο καθόμασταν μαζί στο θρανίο τον είχε πολύ ψηλά. Αν και τα ακούσματά μου εκείνο το διάστημα απείχαν πολύ από το είδος που υπηρέτησε ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης, λόγω της παρέας άκουγα αναγκαστικά και ολίγον τι ενοχικά. Ήταν η εποχή που κυκλοφόρησε το "Τηλεφώνησέ μου" μια απόπειρα να γίνει πιο νεανικός ενώ συνδέθηκε με την έλευση των μουσικών βίντεο στο πάλαι πότε Tempo.

Λίγο καιρό μετά ξανασυνάντησα τραγούδια του, στα τελειώματα του Λυκείου και στα φοιτητικά χρόνια. Η εποχή των ελληνάδικων, των ξενυχτιών μέχρι πρωίας, οι έντονες καψούρες, το αλκοόλ, όλα συνδέονταν μέσα από τους στίχους και τις μουσικές. Δε θέλει και πολύ να ταξιδέψει κανείς σε αυτή την ηλικία, οι ορμόνες κάνουν πάρτι και ψάχνουν τη διέξοδό τους. 

Αξέχαστο θα μείνει φοιτητικό αυθόρμητο πάρτι σε παραθαλάσσιο μπαρ φίλης που είχε κλείσει. Πίσω από την μπάρα δοκιμάσαμε ό,τι ποτά βρήκαμε, ενώ σε μια διαδρομή για να μας χτυπήσει ο θαλασσινός αέρας, πλανόδιος πωλητής παράνομων CDs μας προμήθευσε με το single "Γύρισε". Μεγάλη επιτυχία, πρέπει να το ακούσαμε στο repeat πάνω από 30 φορές, όσο κρατούσαν οι προμήθειες αλκοόλ. Ιστορία χαραγμένη στο μυαλό για όλους όσοι τη ζήσαμε.

Τα επόμενα χρόνια οι επαφές ήταν ολοένα και πιο αραιές. Καθώς ριχτήκαμε στη μάχη της βιοπάλης, τα ξενύχτια ήταν σαφώς λιγότερα, οι καψούρες λιγότερο εκλαϊκευμένες ενώ ο κόσμος γενικότερα σαν να είχε σταματήσει να χορεύει. Παράλληλα, νέα ονόματα εμφανίζονταν στις πίστες, ονόματα που ήθελες έστω και για λίγο να δοκιμάσεις.

Έκτοτε, μόνο οι τυχαίες εμφανίσεις τραγουδιών στο ραδιόφωνο ή στα ηλεκτρονικά κανάλια θύμιζαν τη νιότη και τα συναισθήματα αυτής. Η στροφή σε διαφορετικά ακούσματα συνδέεται συνήθως με φάσεις της ζωής, αν και πάντα μια ανύποπτη στιγμή μπορεί να φέρει αναμνήσεις. Η χαρακτηριστική φωνή στα όρια του άσθματος όπως εκφράστηκε χαρακτηριστικά στη συνεργασία με τους Πυξ Λαξ πάντα θα ξεχωρίζει.