Αποκοπή και επανένωση

Γιορτές ήρθαν. Ευκαιρία να δούμε συγγενείς, φίλους, να ηρεμήσουμε, να χαλαρώσουμε, να ασχοληθούμε με πράγματα που δεν κάναμε τον προηγούμενο καιρό. Και κυρίως με ανθρώπους από τους οποίους έχουμε απομακρυνθεί για διάφορους λόγους. Ανθρώπους που για πολλές αιτίες δεν μπορούμε να δούμε γιατί για τον χ,ψ λόγο έχουν βγει από την καθημερινότητά μας.

Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχει τύχει να μας στείλουν κάποιο e-mail ή κάποιο τηλεφώνημα και να το αφήσουμε "για αργότερα που θα μπορώ να μιλήσω με την άνεσή μου"; Ή έχουμε απαντήσει "Είμαι σε meeting, είναι κάτι σημαντικό; Θα σε πάρω αργότερα" και μην τον είδατε τον Παναή; Και φυσικά δεν αναφέρομαι σ'αυτούς που όντως θέλουμε να αποφύγουμε - αυτό είναι το μόνο εύκολο. Αναφέρομαι κυρίως σε άτομα που θέλουμε να τα δούμε ή να τους μιλήσουμε, αλλά επειδή πχ δεν δουλεύουμε μαζί/ διαφορετικά ωράρια τελικά καταλήγουμε να μην βρισκόμαστε συχνά. Και ειδικά σ'αυτή την πόλη το να αποξενωθείς είναι πάρα πολύ εύκολο. Ένα Σαββατοκύριακο να τύχει κάτι και φτάνεις να έχεις να δεις τους φίλους-παρέα κτλ για ένα μήνα! Τόσο μακρινό αλλά και τόσο εύκολο να γίνει.

Η καθημερινότητα είναι κάτι που μας τραβάει, κάτι που δύσκολα σπάει. Πρέπει να το θέλεις και να το έχεις προγραμματίσει. Γιατί αλλιώς χάνεσαι στη ρουτίνα των απλών καθημερινών θεμάτων που εγείρονται διαρκώς. Όντως υπάρχουν δύσκολοι περίοδοι λόγω δουλειάς, υποχρεώσεων κτλ. Αλλά μήπως αυτές οι περίοδοι γίνονται ευκολότερες αν στο ενδιάμεσο βρισκόμαστε, έστω στα πεταχτά, με δύο-τρεις φίλους για ένα ποτό στα γρήγορα ή για έναν καφέ; Μήπως θα γέμιζε και ένα μέρος από την γκρίνια θα έμενε πίσω;

Αυτή η περίοδος (καμία σχέση με θρησκευτικά κτλ) ενδείκνυται για σμιξίματα αυτού του είδους. Γιατί μπορεί να κλείνει η χρονιά και όλοι να τρέχουμε πανικόβλητοι, μπορεί η εξέγερση να συνεχίζεται, αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι το χριστουγεννιάτικο κλίμα είναι εδώ μαζί με τα παρελκόμενά του. Γιατί τι άλλο είναι Χριστούγεννα αν όχι αυτό το σμίξιμο και η ευφορία άνευ ουσιαστικού λόγου;

Ευκαιρία για επανένωση και για όλες εκείνες τις φιλικές δραστηριότητες και συναντήσεις που αναβάλλαμε διαρκώς μέσα στη διάρκεια της χρονιάς. Μάτια που δε βλέπονται σίγουρα λησμονιούνται και για να μην ξεχαστούν χρειάζεται ανθρώπινη επαφή. Επί τη ευκαιρία, έχω μερικά τηλεφωνήματα να κάνω...